vrijdag 27 september 2013

Review: The Firebirds - Light My Fire / The 31 Flavors - Hair

Gear Fab 2013-(GF-268)

Deze uitgave van het Gear Fab label bevat 2 LP's uit 1968, die door Roger Maglio op 1 CD zijn gezet.
De eerste daarvan is de LP "Light My Fire" van The Firebirds, die via het Crown label verscheen en deze bevat 6 songs, waarbij alle gegevens ontbreken, behalve dan van de titel song, dat een cover van het Doors nummer is.
Ook van de schrijvers en uitvoerenden van de 8 nummers van LP "Hair", die via het Custom label uitgebracht werd, zijn niet bekend, op de schrijvers van de eerste 2 nummers na.
Het eerste nummer van The Firebirds is meteen de titel song "Light my Fire" en hierin speelt de band een redelijke instrumentale versie van deze Doors song.
Daarna volgt de rustige song "Delusion", die soul invloeden bevat waarna de band vervolgt met een nummer, dat me, qua gitaarspel, aan de muziek van Jimi Hendrix doet denken, getiteld "Relections".
Dan speelt de band "Bye Baby", een uitstekende bluesrock song met prima gitaarspel, gevolgd door "Gypsy Fire", een progressieve rock song met invloeden van de muziek van Jimi Hendrix.
In "Free Bass" krijg ik een instrumentaal progressief rock nummer voorgeschoteld, dat gevolgd wordt door "No Tomorrows", een schitterende progressieve rock song, die naar het einde toe, lichtelijk experimenteel klinkt.
Het laatste nummer van deze LP heet "Warm Up" en is een heerlijk swingend progressief bluesrock nummer, dat geheel instrumentaal gespeeld wordt.
De eerste song van de band Flavors heet "Hair" en dit is een alternatieve uitvoering van de musical song, die in niets op het origineel lijkt, behalve de tekst dan en dit nummer klinkt verfrissend, nieuw en progressief.
Het volgende nummer is een lekker swingende uitvoering van "Aquarius / Let The Sunshine In", waarbij de muziek van het het tweede gedeelte een stukje progressiever klinkt.
Dan volgt "Protest", een rustige progressieve rock song, die lichtelijk psychedelisch klinkt en hierna volgt "Free Fuzz", een stukje muziek, waarin progressief scheurend gitaarspel te beluisteren valt.
Vervolgens speelt de band een song, getiteld "One-Two-Three-Four" en dit is een uitstekende progressieve rock song met enkele prima tempowisselingen, die over gaat in een rustig stuk bluesrock, om aan het eind terug te keren naar de progressieve rock.
Daarna volgt "Real Far Out" en dit instrumentale progressieve bluesrock nummer doet me een beetje denken aan de muziek van Ten Years After en The Yardbirds.
In "Free Drums" gaat de band verder waar het in "Free Fuzz" gestopt was en hierin laat de drummer een prima drumsolo horen, waarna de LP op passende wijze afgesloten wordt met "Distortions Of Darkness" een fantastisch instrumentaal progressief rock nummer, waarin enkel goede tempowisselingen zitten.
Roger Maglio van Gear Fab heeft opnieuw schitterende muziek van 2 onbekende bands weten te combineren op 1 CD en deze zal een welkome aanvulling zijn in de collectie van elke muziek liefhebber.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten