Review: Victoria - Kings, Queens & Jokers

Gear Fab 2023 (GF-308)

Victoria was een band uit New Jersey, die in 1971 hun album "Kings, Queens & Jokers" via het Dirty Martha label in een beperkte oplage van 200 stuks uitbracht en bestond uit: Greg Ruban, Sharon Barton, Maureen Deidelbaum en Cheryl Simpson en werd op de LP bijgestaan door John Burgo, Murray Goodman en Phil Ryan.

De originele LP bevat 8 nummers, die voor deze uitgave aangevuld zijn met 7 extra nummers uit de periode 1969-1970.

Het album begint met "Peace", waarin Victoria een schitterende pop song met een niet al te hoog tempo speelt, die lichte psychedelische elementen herbergt en gevolgd wordt door "Cumberland", een mooie rustige pop song met een terugkerend ritme en, "Gevaro", een fantastische uptempo psychedelische rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme en progressieve rock invloeden.

Dan volgen "Ride A Rainbow", een uptempo song met een aanstekelijk ritme en lichte progressieve invloeden, "Never Knew Blues", een blues gerelateerde song met een gemiddeld tempo, "Down To The Park" en een song met een gemiddeld tempo en een vrolijk klinkend ritme.

Vervolgens is het de beurt voor het langste nummer van de plaat dat meer dan 12 minuten duurt en "Village Of Etaf" getiteld is en hierin speelt de band een uptempo stuk rock, dat na enkele minuten gevolgd wordt door een uitstekend progressief stuk waar een gesproken tekst in zit en dat wisselende tempo's heeft, waarbij de muziek bij tijd en wijle swingt en "Core Of The Apple", een puike mix van progressieve rock en folk met een gemiddeld tempo en een dansbaar aanstekelijk terugkerend ritme, dat een licht hypnotiserend werking heeft.

Daarna volgen de extra nummers, waarvan de eerste "Mister Let Me Go" heet en de band een prachtige vrij rustige pop song ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "Johnny And Lisa", zo'n zelfde soort pop song met een niet al te hoog tempo, "Peace", dat veel op de uitvoering van de LP lijkt en hierin zit een stukje van "Glory Hallelujah" en "Cumberland", dat een kopie van het LP nummer lijkt te zijn.

Verder volgen "Child Of A Princess", een langzame song met een aanstekelijk ritme, "Sundance", een country song met een gemiddeld tempo, een dansbaar ritme en een hoog meezing gehalte en "Wheels", een pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme dat tot dansen uitnodigt en lichte country invloeden heeft.

Opnieuw is Roger Maglio er in geslaagd om een onbekende band uit eind jaren 60, begin jaren 70 te lokaliseren en uit te brengen, waarop lekkere muziek te beluisteren valt met als uitschieters de nummers "Village Of Etaf" en "Core Of The Apple".

Review: Various Artists - Psychedelic States New Yersey In The 60s Vol.1

Gear Fab 2023 (GF-307)

De serie Psychedelic States wordt steeds verder uitgebreid en Roger Maglio van het Gear Fab label heeft ook met deze uitgave, "Psychedelic States New Jersey In The 60's Vol.1" weer een heleboel muziek, uit de jaren 60, begin 70, van onbekend gebleven bands boven water weten te halen, waar we anders nooit van zouden hebben gehoord.

Nadat hij eerder muziek uitbracht van bands uit de staten: Florida (vol.1-4), Georgia, Alabama (vol.1-2), New York (vol.1-3), Texas, Illinois, Ohio (vol.1-3), Indiana, Arkansas, Colorado, Wisconsin, Mississippi, Maryland, Missouri (vol.1-2), West Virginia, Kentucky, North en South Carolina heeft hij dus nu ook muziek weten op te sporen uit New Jersey.

"Psychedelic States New Jersey In The 60s Vol.1" bevat 30 bands en 32 nummers, waarvan de eerste The Ruins uit Central New Jersey is, die in 1967 de proefpersing "She Doesn't Understand", een beat song met lichte garagerock invloeden, opnam en dit nummer wordt gevolgd door Frankie & The Orphans (Maplewood, 1967) met "Love Came My Way", een uptempo rock & roll song met rhythm & blues invloeden, Black & The Blues (Magnolia, 1966) met "I'm Sad", een uptempo beat song met een aanstekelijk dansbaar ritme, It's Us (Kinnelon, 1966) met "Don't Want Your Lovin'", een swingende uptempo garagerock song en The Kynd (Califon, 1969) met "Mr America", een uptempo progressieve rock song met een terugkerend ritme.

Vervolgens is het de beurt voor The Changing Tides (Bricktown, 1966) met "Don't Say Goodbye", een uptempo beat song met een terugkerend ritme, The Fried Brothers (Penn Groves, 1965) met "I Lost Her", een uptempo beat song met een aanstekelijk ritme, The Young Men (?, 1966) met "I Just Close My Eyes", een schitterende beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, The Trees (Trenton, 1969) met "Don't Miss The Turn", een mix van garagerock en psychedelische pop met een aanstekelijk ritme en The Story Tellers (Milburn, 1967) met "Cry With Me", een swingende uptempo garagerock song met een terugkerend ritme.

Dan volgen "It's About Time" van The Cellar-Wall (Camden, 1969), een langzame psychedelische song, "Death Bells At Dawn" van The Lords (Morris Plains, 1966), een puike licht psychedelische song met een gemiddeld tempo, "Ritual" van The Mods (Rumson-Seabright, 1965), een lekker in het gehoor klinkende beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "Pride" van The Confederate Society (Glen Ridge, 1966), een beat song met een gemiddeld tempo, "She Wants Me" van The Buffaloes (?, 1966), een swingende uptempo beat song met een aanstekelijk ritme en "Picadilly Circus" van The Galaxies IV (Trenton, 1966), een geweldig uptempo instrumentaal Hammond rock nummer, dat swingt als een trein.

Daarna volgen Satyrs (Haddonfield Heights, 1968) met Yesterday's Hero", een fantastische psychedelische song met een terugkerend ritme en prima orgelspel, Nucluer Vision (Bayonne-North Bergen, 1969) met "Baby, Been Dreaming About You", een mix van een garagerock en een psychedelische song met een niet al te hoog tempo, Does It Really Matter (Magnolia, 1967) met "Today", een psychedelische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, Saturday's Garbage (Bloomfield, 1967) met "The River Of Styx", een garagerock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en Mirror's Image (Waldwick-Midland Park, 1967) met "No Lovin' Man", een uptempo song met een aanstekelijk ritme, dat tot dansen aanzet en subtiele tempowisselingen heeft.

Verder volgen "Memories" van The Colder Children (?, 1968), een uptempo song met een terugkerend ritme en progressieve en lichte acid rock invloeden, "Streets Of Boston" van The Calliope (Short Hills, 1967), een verrukkelijke swingende garagerock song, "Nature's Company" van The Beachnuts (Point Pleasant Beach, 1967), een pop song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en lichte invloeden van de muziek van The Byrds, "You're Gone Break My Heart" van The Abstract Sound (Springfield-East Newark, 1966), een schitterende swingende uptempo garagerock song, waarbij het niet mogelijk is stil te blijven zitten en "I'm A Lucky Guy" van The Apostles (South Plainfield, 1967), een uptempo mix van garagerock en beat, die een aanstekelijk ritme heeft, dat swingt.

Plus The Seventh Cinders (Waldwick-Hackensack-Ramsey, 1965) met "You Take Me For A Ride", een beat song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, The What-Nots (Hilsdale-Oradell-Hackensack, 1968) met "Look Down", een langzame song met een terugkerend ritme, The Young Men (?, 1965) met "You Might Have Seen Her Around", een beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, The Confederate Society (Glen Ridge, 1965) met "I'm Through", een swingende garagerock song met acid rock invloeden en een gemiddeld tempo, Chips & Co (Cliffside Park, 1965) met "Let The Wind Blow", een uptempo beat song met een aanstekelijk ritme en The Sound Apparatus (Glassboro,1969) met "Travel Agent Man", een geweldige swingende progressieve rock song met acid rock en garagerock invloeden, die tempowisselingen heeft.

"Psychedelic States New Yersey In The 60s Vol.1" staat vol fantastische jaren 60 muziek, die Roger Maglio met behulp van Bob Cianci, Jeff Lemlich, Massimo Contreras en Mike Markesich heeft weten te lokaliseren en uit te werken. Hulde!

Review: Bacchus - Celebration

Gear Fab 2023 (GF-306)

Nadat Roger Maglio van Gear Fab Records in 2001 voor het eerst contact had gehad met Charlie Souza voor het CD verzamel album "Psychedelic States - Florida In The Sixties Volume 2", waar een nummer van The Tropics op staat, is er in 2023 het CD album "Celebration" verschenen, waarop de 4 singles van de band Bacchus uit de periode 1970-1973 staan en deze zijn ook als LP via Outsider Records verkrijgbaar.

Sologitarist Eric Turner richtte te Tampa, Florida, in 1969, na het uiteen gaan van de band The Tropics, de band Bacchus op, die verder bestond uit Charlie Souza - basgitaar en Bill Peterson - drums.

In 1970 trad de band in Jacksonville als voorprogramma op van Free en Cactus, die daar een concert gaven en nadat de band diverse singles had gemaakt waren ze ook openingsact voor onder andere B.B.King, Lynyrd Skynyrd, The Outlaws, Edgar Winter, Redbone en Ted Nugent en als voorprogramma voor The Mahavisnu Orchestra en tijdens het Atlanta Pop Festival speelde de band net voor Grand Funk Railroad, die hun als voorprogramma mee op tournee nam voor 8 concerten.

De CD begint met de single "Carry My Load", die direct na het concert met Cactus en Free op het John Son label gemaakt werd en hierin speelt Bacchus een schitterende progressieve rock song, die lichte invloeden van de muziek van Grand Funk Railroad en bluesrock heeft, waarna de B-kant "Celebration" volgt en de band een vrolijk klinkende song ten gehore brengt, die oproept het leven te vieren.

Dan volgen "Good Time", een swingende progressieve bluesrock song, die via Envy Records uitgebracht werd en "Hope", een geweldige progressieve bluesrock song die een gemiddeld tempo heeft en swingt en de beide singles, die via Boblo Records verschenen.

Hiervan is de eerste "We Like The Boogie", een swingende mix van boogie en bluesrock / "Ya Ya Ya", een mooie vrij rustige song met religieuze invloeden, waarna "The Coo", een verrukkelijke blues song met een aanstekelijk ritme / "A World Behind Time", een uitstekende mix van soul en progressieve rock, die aanzet tot dansen.

Roger is er ook dit keer opnieuw in geslaagd een fantastisch album samen te stellen met heerlijke muziek uit begin jaren 70.

 

Review: Burnt Suite - Burnt Suite

Gear Fab 2023 (GF-305)

De leden van Burnt Suite groeiden op in Canton, Connecticut, Amerika en zoals veel jongeren begonnen ook zij na het zien en horen van de muziek van The Beatles in de jaren 60.

De band, die bestond uit de high school vrienden Woody Andrews - basgitaar, Jym Gifaldi - percussie en William Florian - sologitaar en piano, werd onder de naam Strange Brew opgericht, maar veranderde al snel in Burnt Suite.

Nadat er een aantal nummers geschreven waren, besloot het drietal deze in de jaren 1970-1971 met behulp van Woody's vader op te nemen en op plaat uit te brengen.

Ze leenden $ 1000 van de lokale bank en verkochten hun LP, die in 1972 in eigen beheer werd uitgebracht, hoofdzakelijk bij hun optredens, die meestal in lokale clubs plaatsvonden.

Omdat William besloot om dichtbij Cape Cod en de oceaan in Massachusetts te gaan wonen, ging de band uit elkaar.

Hun album "Burnt Suite" bevat 9 zelf geschreven nummers en start met "Tonight", waarin Burnt Suite een schitterende uptempo song ten gehore brengt, die subtiele tempowisselingen heeft en swingt en gevolgd wordt door "Sally Salamander", een uptempo country song met een aanstekelijk ritme en rock & roll invloeden.

Daarna volgen "Coming To An End", een fantastische uptempo garagerock song, die swingt als een trein, "Finest Thing In Life", een prachtige rustige pop song en "Lightning", een geweldige uptempo progressieve rock song met een terugkerend ritme, die iets voor het einde psychedelisch wordt.

In "Enjoyment Of The Dawn" speelt Burnt Suite een mooie pop song met een gemiddeld tempo, die een aanstekelijk ritme heeft en in "Got Time" brengt de band een prima song met een gemiddeld tempo ten gehore.

Dan volgen "Vindati Shanti", een verrukkelijke swingende uptempo garagerock song, die halverwege van tempo en ritme verandert in een prachtige pop song, om tegen het einde terug tijdelijk te keren in het snelle tempo en in rust te eindigen en "It's What You Wanted", een uptempo rock song met een korte drumsolo, die gevolgd wordt door een gitaarsolo, waarna de muziek vervolgd wordt en ook de basgitaar een hoofdrol krijgt.

Ook deze uitgave van het Gear Fab label is weer zo'n geweldige vondst van Roger Maglio, die medewerking kreeg van William Florian en de CD wordt opgedragen aan de begin jaren 90 overleden Jym Gifaldi.