Review: Asgard - For Asgard

Gear Fab 2024 (GF-310)

Asgard uit de regio San Francisco, Amerika werd in 1971 als 5-man band onder de naam Osgoode opgericht, maar nadat de band in 1972 nog maar uit 4 man bestond werd besloten om de bandnaam in Asgard te wijzigen.

Asgard bestond toen uit: Gelon 'Jake' Lau - zang en viool, Bob Hardy - sologitaar en zang, Phil Robyn - basgitaar en Steve Hall - drums en zang.

In januari 1972 begon de band onder de naam Osgoode opnamen te maken voor hun LP, om in maart onder de naam Asgard het album af te ronden, dat niet eerder dan 22 september 2023 zou worden uitgebracht en als LP en als digitale download via Out-Sider Records en in maart 2024 verscheen dit album als CD via Gear Fab.

De band was geboekt voor een optreden in Provo Park te Berkeley dat op 4 juli 1972 plaats vond en oefende 2 dagen voordien, waarbij opnamen werden gemaakt.

Omdat er minder optredens kwamen en de bandleden ook andere interesses kregen ging de band in 1973 uit elkaar.

Het album, dat 13 nummers bevat, waarvan 4 extra nummers (3 live en 1 studio) begint met de 9 opnamen voor de LP en hiervan is "Carmen" de eerste.

Hierin speelt Asgard een pop song met een gemiddeld tempo en prima samenzang, die subtiele tempowisselingen heeft en invloeden van progressieve rock bevat, waarna het titel nummer "For Asgard" volgt en de band een schitterende progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekeljk ritme, dat tempowisselingen heeft en bij tijd en wijle door het vioolspel enigszins triest klinkt.

Dan volgen "Vespucci (The Dutiful)", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "Fool", een prima rock song met een gemiddeld tempo, "So Let Go", een heerlijke uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme en puik gitaarspel en "If I Had Anything To Say", een mooie vrij rustige song met een trieste uitstraling.

Daarna volgen "You Raise My Body Temperature, Baby", een swingende rock song met een gemiddeld tempo, "Center Of The Sky", een mix van een hardrock en progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Reflections", een swingende uptempo song waarin de hoofdrol voor het vioolspel is weggelegd.

Vervolgens is het tijd voor de extra nummers, die beginnen met "Your Mouth Tastes Like You Just Woke Up", een fantastische licht psychedelische song met een niet al te hoog tempo en deze wordt gevolgd door de live nummers "Cradle Of Love", een swingende uptempo song, die tempowisselingen heeft en een aanstekelijk ritme bevat, "For Asgard", een verrukkelijke swingende uptempo progressieve rock song, die tempowisselingen bevat en "Reflections" dat ongetwijfeld het beste nummer van het album is en ook hierin brengt Asgard een geweldige swingende uptempo song met uitstekend vioolspel ten gehore.

Roger Maglio heeft met medewerking van Guerssen Records weer een juweel van een CD uitgebracht waar je als liefhebber van jaren 60-70 muziek niet omheen kan. Hulde!

Review: Ruby Wheeler - No One In Your Way

Gear Fab 2024 (GF-309)

Ruby Wheeler was een band uit Orange Country, Californië, Amerika, die eind 1971 door James "Clyd" Lutrell werd opgericht en bestond uit: Rick Gould (Stack) - sologitaar en zang, Bill Shephard (Stack) - akoestische gitaar en zang, David Mohr - keyboards en zang, John Durzo - basgitaar en achtergrondzang, Leon Becken - drums (in de studio), Billy Carol - drums en achtergrondzang (live bij optredens), James "Clyd" Lutrell - achtergrondzang (track 2) en Dennis LaPore - wah wah gitaar (track 6).

De band nam in 1972 diverse nummers in de studio's van United Audio Studios te Santa Ana en Ruby Wheeler Studio te Orange op en deze zijn op via Gear Fab als CD verschenen onder de naam "No One In Our Way".

Het album start met "I Think It's Time" een uitstekende progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, die na enkele minuten iets meer snelheid krijgt en gaat swingen, om halverwege te veranderen in een rustige puike song met progressieve folk en countryrock invloeden, waarin de snelheid beetje bij beetje wordt opgevoerd.

Dan volgen "Rainman", een prima country gerelateerde song met een gemiddeld tempo, "Turn About Question", een song met niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme en "Understand, I'm The Man" een progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.

Vervolgens speelt de band een mooie rustige song, getiteld "China Doll", waarna "Good Time Sally" volgt, een vrolijk klinkende rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.

"Dream Maker" is een prachtige pop song met een vrij langzaam tempo en het live opgenomen "No One In Your Way", een fantastische progressieve rock song met een gemiddeld tempo, die halverwege iets meer snelheid krijgt, van ritme verandert en gaat swingen, om tegen het einde weer langzamer wordt.

Verder speelt Ruby Wheeler "Lovely Lady", een song met een gemiddeld tempo en een hoog meezing gehalte en "Separation", een nummer met een vrij traag tempo, dat tot dansen uitnodigt en een terugkerend ritme bevat.

Roger Maglio gaat maar door met zijn zoektochten naar obscure Amerikaanse bands uit de jaren 60 en begin jaren 70 en blijft verrassen met herontdekte juweeltjes, die lang bewaard zijn gebleven en het lijkt er op, dat zijn speurtochten nog lang niet ten einde zijn, gezien de aankondiging van zijn volgende uitgave.

Review: Victoria - Kings, Queens & Jokers

Gear Fab 2023 (GF-308)

Victoria was een band uit New Jersey, die in 1971 hun album "Kings, Queens & Jokers" via het Dirty Martha label in een beperkte oplage van 200 stuks uitbracht en bestond uit: Greg Ruban, Sharon Barton, Maureen Deidelbaum en Cheryl Simpson en werd op de LP bijgestaan door John Burgo, Murray Goodman en Phil Ryan.

De originele LP bevat 8 nummers, die voor deze uitgave aangevuld zijn met 7 extra nummers uit de periode 1969-1970.

Het album begint met "Peace", waarin Victoria een schitterende pop song met een niet al te hoog tempo speelt, die lichte psychedelische elementen herbergt en gevolgd wordt door "Cumberland", een mooie rustige pop song met een terugkerend ritme en, "Gevaro", een fantastische uptempo psychedelische rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme en progressieve rock invloeden.

Dan volgen "Ride A Rainbow", een uptempo song met een aanstekelijk ritme en lichte progressieve invloeden, "Never Knew Blues", een blues gerelateerde song met een gemiddeld tempo, "Down To The Park" en een song met een gemiddeld tempo en een vrolijk klinkend ritme.

Vervolgens is het de beurt voor het langste nummer van de plaat dat meer dan 12 minuten duurt en "Village Of Etaf" getiteld is en hierin speelt de band een uptempo stuk rock, dat na enkele minuten gevolgd wordt door een uitstekend progressief stuk waar een gesproken tekst in zit en dat wisselende tempo's heeft, waarbij de muziek bij tijd en wijle swingt en "Core Of The Apple", een puike mix van progressieve rock en folk met een gemiddeld tempo en een dansbaar aanstekelijk terugkerend ritme, dat een licht hypnotiserend werking heeft.

Daarna volgen de extra nummers, waarvan de eerste "Mister Let Me Go" heet en de band een prachtige vrij rustige pop song ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "Johnny And Lisa", zo'n zelfde soort pop song met een niet al te hoog tempo, "Peace", dat veel op de uitvoering van de LP lijkt en hierin zit een stukje van "Glory Hallelujah" en "Cumberland", dat een kopie van het LP nummer lijkt te zijn.

Verder volgen "Child Of A Princess", een langzame song met een aanstekelijk ritme, "Sundance", een country song met een gemiddeld tempo, een dansbaar ritme en een hoog meezing gehalte en "Wheels", een pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme dat tot dansen uitnodigt en lichte country invloeden heeft.

Opnieuw is Roger Maglio er in geslaagd om een onbekende band uit eind jaren 60, begin jaren 70 te lokaliseren en uit te brengen, waarop lekkere muziek te beluisteren valt met als uitschieters de nummers "Village Of Etaf" en "Core Of The Apple".

Review: Various Artists - Psychedelic States New Yersey In The 60s Vol.1

Gear Fab 2023 (GF-307)

De serie Psychedelic States wordt steeds verder uitgebreid en Roger Maglio van het Gear Fab label heeft ook met deze uitgave, "Psychedelic States New Jersey In The 60's Vol.1" weer een heleboel muziek, uit de jaren 60, begin 70, van onbekend gebleven bands boven water weten te halen, waar we anders nooit van zouden hebben gehoord.

Nadat hij eerder muziek uitbracht van bands uit de staten: Florida (vol.1-4), Georgia, Alabama (vol.1-2), New York (vol.1-3), Texas, Illinois, Ohio (vol.1-3), Indiana, Arkansas, Colorado, Wisconsin, Mississippi, Maryland, Missouri (vol.1-2), West Virginia, Kentucky, North en South Carolina heeft hij dus nu ook muziek weten op te sporen uit New Jersey.

"Psychedelic States New Jersey In The 60s Vol.1" bevat 30 bands en 32 nummers, waarvan de eerste The Ruins uit Central New Jersey is, die in 1967 de proefpersing "She Doesn't Understand", een beat song met lichte garagerock invloeden, opnam en dit nummer wordt gevolgd door Frankie & The Orphans (Maplewood, 1967) met "Love Came My Way", een uptempo rock & roll song met rhythm & blues invloeden, Black & The Blues (Magnolia, 1966) met "I'm Sad", een uptempo beat song met een aanstekelijk dansbaar ritme, It's Us (Kinnelon, 1966) met "Don't Want Your Lovin'", een swingende uptempo garagerock song en The Kynd (Califon, 1969) met "Mr America", een uptempo progressieve rock song met een terugkerend ritme.

Vervolgens is het de beurt voor The Changing Tides (Bricktown, 1966) met "Don't Say Goodbye", een uptempo beat song met een terugkerend ritme, The Fried Brothers (Penn Groves, 1965) met "I Lost Her", een uptempo beat song met een aanstekelijk ritme, The Young Men (?, 1966) met "I Just Close My Eyes", een schitterende beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, The Trees (Trenton, 1969) met "Don't Miss The Turn", een mix van garagerock en psychedelische pop met een aanstekelijk ritme en The Story Tellers (Milburn, 1967) met "Cry With Me", een swingende uptempo garagerock song met een terugkerend ritme.

Dan volgen "It's About Time" van The Cellar-Wall (Camden, 1969), een langzame psychedelische song, "Death Bells At Dawn" van The Lords (Morris Plains, 1966), een puike licht psychedelische song met een gemiddeld tempo, "Ritual" van The Mods (Rumson-Seabright, 1965), een lekker in het gehoor klinkende beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "Pride" van The Confederate Society (Glen Ridge, 1966), een beat song met een gemiddeld tempo, "She Wants Me" van The Buffaloes (?, 1966), een swingende uptempo beat song met een aanstekelijk ritme en "Picadilly Circus" van The Galaxies IV (Trenton, 1966), een geweldig uptempo instrumentaal Hammond rock nummer, dat swingt als een trein.

Daarna volgen Satyrs (Haddonfield Heights, 1968) met Yesterday's Hero", een fantastische psychedelische song met een terugkerend ritme en prima orgelspel, Nucluer Vision (Bayonne-North Bergen, 1969) met "Baby, Been Dreaming About You", een mix van een garagerock en een psychedelische song met een niet al te hoog tempo, Does It Really Matter (Magnolia, 1967) met "Today", een psychedelische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, Saturday's Garbage (Bloomfield, 1967) met "The River Of Styx", een garagerock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en Mirror's Image (Waldwick-Midland Park, 1967) met "No Lovin' Man", een uptempo song met een aanstekelijk ritme, dat tot dansen aanzet en subtiele tempowisselingen heeft.

Verder volgen "Memories" van The Colder Children (?, 1968), een uptempo song met een terugkerend ritme en progressieve en lichte acid rock invloeden, "Streets Of Boston" van The Calliope (Short Hills, 1967), een verrukkelijke swingende garagerock song, "Nature's Company" van The Beachnuts (Point Pleasant Beach, 1967), een pop song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en lichte invloeden van de muziek van The Byrds, "You're Gone Break My Heart" van The Abstract Sound (Springfield-East Newark, 1966), een schitterende swingende uptempo garagerock song, waarbij het niet mogelijk is stil te blijven zitten en "I'm A Lucky Guy" van The Apostles (South Plainfield, 1967), een uptempo mix van garagerock en beat, die een aanstekelijk ritme heeft, dat swingt.

Plus The Seventh Cinders (Waldwick-Hackensack-Ramsey, 1965) met "You Take Me For A Ride", een beat song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, The What-Nots (Hilsdale-Oradell-Hackensack, 1968) met "Look Down", een langzame song met een terugkerend ritme, The Young Men (?, 1965) met "You Might Have Seen Her Around", een beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, The Confederate Society (Glen Ridge, 1965) met "I'm Through", een swingende garagerock song met acid rock invloeden en een gemiddeld tempo, Chips & Co (Cliffside Park, 1965) met "Let The Wind Blow", een uptempo beat song met een aanstekelijk ritme en The Sound Apparatus (Glassboro,1969) met "Travel Agent Man", een geweldige swingende progressieve rock song met acid rock en garagerock invloeden, die tempowisselingen heeft.

"Psychedelic States New Yersey In The 60s Vol.1" staat vol fantastische jaren 60 muziek, die Roger Maglio met behulp van Bob Cianci, Jeff Lemlich, Massimo Contreras en Mike Markesich heeft weten te lokaliseren en uit te werken. Hulde!

Review: Bacchus - Celebration

Gear Fab 2023 (GF-306)

Nadat Roger Maglio van Gear Fab Records in 2001 voor het eerst contact had gehad met Charlie Souza voor het CD verzamel album "Psychedelic States - Florida In The Sixties Volume 2", waar een nummer van The Tropics op staat, is er in 2023 het CD album "Celebration" verschenen, waarop de 4 singles van de band Bacchus uit de periode 1970-1973 staan en deze zijn ook als LP via Outsider Records verkrijgbaar.

Sologitarist Eric Turner richtte te Tampa, Florida, in 1969, na het uiteen gaan van de band The Tropics, de band Bacchus op, die verder bestond uit Charlie Souza - basgitaar en Bill Peterson - drums.

In 1970 trad de band in Jacksonville als voorprogramma op van Free en Cactus, die daar een concert gaven en nadat de band diverse singles had gemaakt waren ze ook openingsact voor onder andere B.B.King, Lynyrd Skynyrd, The Outlaws, Edgar Winter, Redbone en Ted Nugent en als voorprogramma voor The Mahavisnu Orchestra en tijdens het Atlanta Pop Festival speelde de band net voor Grand Funk Railroad, die hun als voorprogramma mee op tournee nam voor 8 concerten.

De CD begint met de single "Carry My Load", die direct na het concert met Cactus en Free op het John Son label gemaakt werd en hierin speelt Bacchus een schitterende progressieve rock song, die lichte invloeden van de muziek van Grand Funk Railroad en bluesrock heeft, waarna de B-kant "Celebration" volgt en de band een vrolijk klinkende song ten gehore brengt, die oproept het leven te vieren.

Dan volgen "Good Time", een swingende progressieve bluesrock song, die via Envy Records uitgebracht werd en "Hope", een geweldige progressieve bluesrock song die een gemiddeld tempo heeft en swingt en de beide singles, die via Boblo Records verschenen.

Hiervan is de eerste "We Like The Boogie", een swingende mix van boogie en bluesrock / "Ya Ya Ya", een mooie vrij rustige song met religieuze invloeden, waarna "The Coo", een verrukkelijke blues song met een aanstekelijk ritme / "A World Behind Time", een uitstekende mix van soul en progressieve rock, die aanzet tot dansen.

Roger is er ook dit keer opnieuw in geslaagd een fantastisch album samen te stellen met heerlijke muziek uit begin jaren 70.

 

Review: Burnt Suite - Burnt Suite

Gear Fab 2023 (GF-305)

De leden van Burnt Suite groeiden op in Canton, Connecticut, Amerika en zoals veel jongeren begonnen ook zij na het zien en horen van de muziek van The Beatles in de jaren 60.

De band, die bestond uit de high school vrienden Woody Andrews - basgitaar, Jym Gifaldi - percussie en William Florian - sologitaar en piano, werd onder de naam Strange Brew opgericht, maar veranderde al snel in Burnt Suite.

Nadat er een aantal nummers geschreven waren, besloot het drietal deze in de jaren 1970-1971 met behulp van Woody's vader op te nemen en op plaat uit te brengen.

Ze leenden $ 1000 van de lokale bank en verkochten hun LP, die in 1972 in eigen beheer werd uitgebracht, hoofdzakelijk bij hun optredens, die meestal in lokale clubs plaatsvonden.

Omdat William besloot om dichtbij Cape Cod en de oceaan in Massachusetts te gaan wonen, ging de band uit elkaar.

Hun album "Burnt Suite" bevat 9 zelf geschreven nummers en start met "Tonight", waarin Burnt Suite een schitterende uptempo song ten gehore brengt, die subtiele tempowisselingen heeft en swingt en gevolgd wordt door "Sally Salamander", een uptempo country song met een aanstekelijk ritme en rock & roll invloeden.

Daarna volgen "Coming To An End", een fantastische uptempo garagerock song, die swingt als een trein, "Finest Thing In Life", een prachtige rustige pop song en "Lightning", een geweldige uptempo progressieve rock song met een terugkerend ritme, die iets voor het einde psychedelisch wordt.

In "Enjoyment Of The Dawn" speelt Burnt Suite een mooie pop song met een gemiddeld tempo, die een aanstekelijk ritme heeft en in "Got Time" brengt de band een prima song met een gemiddeld tempo ten gehore.

Dan volgen "Vindati Shanti", een verrukkelijke swingende uptempo garagerock song, die halverwege van tempo en ritme verandert in een prachtige pop song, om tegen het einde terug tijdelijk te keren in het snelle tempo en in rust te eindigen en "It's What You Wanted", een uptempo rock song met een korte drumsolo, die gevolgd wordt door een gitaarsolo, waarna de muziek vervolgd wordt en ook de basgitaar een hoofdrol krijgt.

Ook deze uitgave van het Gear Fab label is weer zo'n geweldige vondst van Roger Maglio, die medewerking kreeg van William Florian en de CD wordt opgedragen aan de begin jaren 90 overleden Jym Gifaldi.

Review: Psychedelic States - The Carolinas In The 60s

Gear Fab 2022 (GF-304)

In de serie Psychedelic States brengt het Gear Fab label ditmaal de 3CD "The Carolinas In The 60s" op de markt, die samen 80 nummers bevatten van 79 bands.

CD 1, waar 27 bands op staan, begint met "Cool One" van Sounds Unlimited uit Winston-Salem (NC) en hierin hoor ik de band een schitterende garagerock in een gemiddeld tempo spelen, die gevolgd wordt door "When You Love Someone" van The Eighteenth Edition (Statesville NC, 1968), een uptempo pop song met een aanstekelijk ritme en lichte psychedelische invloeden, "Show Me How" van The Mod VI (Greenwood NC, 1968), een progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "The Magician" van The Misfits (Jacksonville NC), een prima beaat song met een gemiddeld tempo en "Tell Me Now" van The Turks (Elkin NC, 1967), een swingende uptempo beat song met rock & roll invloeden.

Dan volgen The Opun Rodes (Rock Hill SC, 1967) met "On Your String", een swingende beat song, The News (Fayetteville NC, 1967) met "The Boy Who Smiles", een fantastische pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelij dansbaar terugkerend ritme, Swingin Sensations (Kannapolis NC, 1968) met "There Is A Girl", een mooie pop song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, Gil Weaver (Raleigh NC, 1966) met "Do Like I Do", een uptempo rock & roll song met enkele tempowisselingen en Gary & The Universals (Lexington NC, 1967) met "The Fifth Dimension", een uptempo instrumentaal nummer, dat swingt.

"Pink And Green" van Shirley Hughey (Weaversville-Hendersonville NC, 1969) is een uitstekende pop song met een gemiddeld ritme, "You Know" van The Huns (Concord NC, 1966) is een beat song met een gemiddeld tempo en invloeden van de Britse beat, "Don't Leave Me" van The Sembels (Conway SC, 1967) een licht psychedelische garagerock song met een gemiddeld tempo, "She's Like That" van The Shadows (Hazelwood-Waynesville, 1966) een beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme en "St. John's Wood" van The Rogues (Fayetteville NC, 1967) een prachtige pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.

Dan volgen The Londons (Columbia SC, 1966) met "You're The One", een aanstekelijke song met een gemiddeld tempo en invloeden van de Britse beat, Blu-Erebus (Mount Airy NC,1968) met "Plastic Year", een schitterende progressieve pop song met acid rock invloeden en een gemiddeld tempo, The Monarks (Wilson NC, 1969) met "Gonna Miss Me Girl", een pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die lichte acid rick invloeden heeft, Steps Of Stone (Charlotte NC, 1967) met "Keep Away From Me", een swingende pop rock song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en enkele subtiele tempowisselingen en Sincerely Mindfield (Charleston SC, 1969) met "I've Gotta Get", een pop song in een gemiddeld tempo en aanstekelijk ritme, die tempowisselingen bevat.

Vervolgens is het de beurt aan "The Way I Feel" van The Next Step (Charleston SC, 1971), die een pop song met een gemiddeld tempo spelen, die subtiele tempowisselingen heeft en deze wordt gevolgd door "Catch A Ride" van The Grifs (Charlotte NC, 1966), een garagerock song met tempowisselingen, die swingt, maar helaas lijkt over te slaan, "Movin' Out" van The Blades (Anderson SC, 1967), een verrukkelijke dansbare pop rock song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, "Another Rainbow" van The Nurks (Anderson SC, 1968), een pop song met een aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo en "Turn Out The Sun" van The Missin' Clues (Limberton NC, 1969), een uptempo progressieve rock met invloeden van Jefferson Airplane, die tempowisselingen heeft.

Verder volgen Psychic Motion (Lumberton NC, 1967) met "Big Teaser", een fantastische uptempo rhythm & blues song, die swingt als een trein en lichte soul invloeden heeft en The Stepps (Greenville SC, 1965) met "I've Got It Made", een song met een aanstekelijk terugkerend ritme en lichte soul invloeden, dat aanzet tot dansen.

CD 2, waarop eveneens 27 nummers staan, begint met The Outcasts (Greer SC, 1971) met "Think", een uptempo garagerock song met een terugkerend ritme, die subtiele tempowisselingen heeft, swingt en iets over de helft tijdelijk in een langzaam tempo over gaat en deze wordt gevolgd door The Preludes (Charleston SC, 1966) met "On My Lovin'", een dansbare uptempo rhythm & blues song, Pendelums (Columbia SC, 1967) met "Tell Me", een swingende uptempo garagerock song met tempowisselingen, Inmates (Raleigh NC, 1965) met "Baby Come On", een mooie vrij rustige beat song, die Britse invloeden heeft en The Mod VI (Greenwood SC, 1968) met "It's Not The Same", een uptempo garagerock song met een terugkerend ritme.

Dan volgen "Come On Love" van Charles Brad Spencer (Swingin Mozacks) (Maxton NC, 1968), een fantastische swingende rock & roll song, waarbij stil zitten geen optie is, 

"Ice Cream" van Inexpensive Handmade Look (Goldsboro NC, 1967), een uptempo garagerock song, die tempowisselingen heeft en swingt, "Revolt" van Revolution (Salisbury NC, 1969), een pop rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, "An Estimation" van Arrogance (Chapel Hill NC, 1970), een prachtige rustige pop song en "I'll Shead No Tear" van The Blades (Anderson SC, 1966), een geweldige uptempo garagerock song, die aanzet tot dansen.

The Jesters (Marion NC, 1967) spelen "Happy", een prima dansbare song met een gemiddeld tempo, The Revised Edition (Asheboro NC, 1969) "Thoughts", een uptempo song met een terugkerend ritme, die swingt als een trein, August (Charlotte NC, 1968), "August", een uptempo rock song met subtiele tempowisselingen en lichte progressieve invloeden, The Ron-De-Voos Asheville NC, 1967), "Trip So Wild", een schitterende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat lichte folk invloeden eeft en The Scribes (Rock Hill SC, 1967), "Just Last Night", een uitstekende dansbare beat song met een gemiddeld tempo en Britse invloeden.

Daarna volgen "Love My Babe" van VI Pak (Ruffin NC, 1966), een beat song met lichte garagerock invloeden  en een gemiddeld tempo, "Cherry" van The Rogues (Fayetteville NC, 1967), een song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Hulu Hoop" van The Speckulations (Lexington NC, 1966), een uptempo rock & roll song, die swingt als een trein, "If I Had It" van The Wyld Greenville SC, 1967), een uptempo garagerock song met een terugkerend ritme, "She Wants To Be Free" van The Electric Love (Asheville NC, 1968), een song met een gemiddeld tempo, lichte progressieve invloeden en een aanstekelijk ritme en "Morning Of Creation" van Clear Blue Sky (Wilmington NC, 1970), een progressieve rock song met een terugkerend ritme, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.

Vervolgens speelt Craig & The Ethics (Wilmington NC, 1966) het nummer "Sylvia", een song met een gemiddeld tempo, garagerock invloeden en een aanstekelijk terugkerend ritme, The Blazers (Bennetsville SC, 1968) "The Touch Of Your Hand", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, die uitnodigt tot meezingen, Mike & The Dimensions (Goldsboro NC, 1965) "Why", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, The Kaks (Spartanburg SC, 1967) "(Leave It) In The Hands Of", een uptempo song met een vrolijk aanstekelijk ritme, die aanzet tot dansen, The Huckleberry Mudflap (Beaufort NC, 1969) "Goodnight Mrs. Kollendoffer (Wherever You Are)", een uitstekende song met een terugkerend ritme en lichte acid rock invloeden en The Graf (North Mecklenburg NC, 1967) "Too Many Tears", een song met lichte psychedelische invloeden en een gemiddeld tempo, dat een terugkerend ritme heeft.

Dan volgen de nummers van CD 3, die beginnen met "Watch Out Mother" van The Si-Dells, die een verrukkelijke psychedelische song in een niet al te hoog tempo ten gehore brengen, die na korte tijd tijdelijk meer snelheid krijgt, waarna de band dit halverwege herhaalt en dit nummer wordt gevolgd door "Come On" van The Victors (Greenwood SC, 1969), een prima mix van soul en rock met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "An Uphill Climb" van Tymes Syndicate Albemarie SC, 1968), een luchtige soul pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Boo-Da-Rac-Ka-Sacky" van The Fabulous Spectaculars (Goldsboro NC, 1964), een swingende soul song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.

Daarna volgen The Marke V Fayettevollie NC, 1967) met "Pay", een uptempo pop song met een aanstekelijk terugkerend ritme, The Male (Raleigh NC, 1970) met "You're Playing With Fire", een uptempo beat song, die swingt, The Universals (Boomer NC, 1967) met "In Your Heart", een beat song met een dansbaar terugkerend ritme, The Penetrations (Belton SC, 1966) met "I Got A Girl", een swingende uptempo beat song met een aanstekelijk ritme en Gary & The Eastmen (Hendersonville NC, 1968) met "I Love You", een song met een gemiddeld tempo, die een terugkerend ritme en tempowisselingen heeft.

"That's The Sun" van New Generation (Spartanburg SC, 1968) is een heerlijke uptempo song, die swingt als een trein en een aanstekelijk ritme heeft, "I Can't Take It" van The Bearings (Lumberton NC, 1966) een song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "Comic Books" van Black Rain (Charleston SC, 1968) een song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Sunflower Annie" van New Generation (Spartanburg SC, 1968) een licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een swingend ritme en "If I Cry" van The Fabulous Wunz (Asheville NC, 1966) een schitterende beat song met een gemiddeld tempo en lichte Britse invloeden.

Vervolgens speelt Gary Collins & The Variations (Inman-Greer SC, 1967) "Whatca Gonna Do?", een fantastische swingende rhythm & blues song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, Teen-Beets (Walkertown NC, 1965) "I Guess That's Why You're Mine", een geweldige uptempo rock & roll song, die swingt als een trein, The Invaders Asheboro NC, 1965) "(You Really) Tear Me Up", een uptempo beat song met een aanstekelijk terugkerend ritme en The Madhatters (Gaffney SC, 1968) "Who's That Girl", een mooie pop song met een gemiddeld tempo.

In "True Fine Lovin'" speelt The Abbrev's (Rocky Mount NC, 1966) een cover van "I'm A Man" van Bo Diddley met een eigen tekst en een sneller tempo, in "The Color Of Dream" speelt The Knights Of The Road (Greenville SC, 1968) een uptempo beat song met een dansbaar terugkerend ritme, in "It's Too Late" van Chuck Martin (Greensboro NC, 1969), een prachtige pop song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, in "Too Much Lovin'" van The Young Ones (Lumberton NC, 1966), een uptempo beat song met rock & roll invloeden, die swingt en in "Give Me Time" van The Symbols (Fayetteville NC, 1966), een swingende uptempo beat song met een aanstekelijk ritme .

Verder volgen Pauline Scribner & The Pepperment Triangle (Anderson SC, 1969) met "What Can I Do", een uptempo beat song met een aanstekelijk ritme, The Playthings (Fayetteville NC, 1965) met "You Were Gone", een heerlijke aanstekelijke dansbare beat song met een gemiddeld tempo en Glas (Burlington NC, 1968) met "Love Dreams", een uptempo song met acid rock invloeden en een terugkerend ritme.

"The Carolinas In The 60s" van de serie Psychedelic States is een puike 3CD, die vol met geweldige 60er jaren muziek staat, die Roger Maglio heeft weten op te speuren en in de collectie van iedere jaren 60-70 muziek veramelaar thuis hoort. Hulde!