zaterdag 4 december 2021

Review: Kristyl - Kristyl

Gear Fab 2021 (GF-299)

Kristyl uit Louisville, Kentucky, Amerika startte in 1974 toen Sonny De Vore - sologitaar en Bob Terrel - ritme gitaar, die sinds 1972 op high school samen speelden, met David Atherton - basgitaar en Bruce Whiteside - drums gingen spelen.
De band, die hoofdzakelijk in en rondom hun woonplaats optrad, begonnen eigen nummers te schrijven met de bedoeling deze op een LP uit te brengen en in 1975 verscheen deze dan ook in een oplage van 500 stuks, die aan vrienden en fans verkocht werden en met eigen financiële middelen betaald was waarbij verder het vermelden waard is, dat dit de enige uitgave van de band is en dat Guerssen Records het album in 2009 opnieuw op LP uitbracht, waarna het ook in november 2021 verscheen via Gear Fab Records als CD, die van de originele master tapes gemaakt is.

Het album, dat 7 nummers bevat, start met "Together", waarin de band een uitstekende pop song met een gemiddeld tempo en progressieve rock invloeden speelt, die gevolgd wordt door "Deceptions Of The Mind", een heerlijke pop song met een niet al te hoog tempo en licht psychedelische invloeden.
Dan volgen "Like A Bird So Free", een prachtige pop song met een rustig tempo en een een aanstekelijk ritme en "The Valley Of Life", een geweldige progressieve rock song met een gemiddeld tempo, die bij tijd en wijle swingt als een trein.
In "Woman" speelt Kristyl een verrukkelijke progressieve rock song met een gemiddeld tempo, waarna in "Blue Bird Blu's" volgt en de band een vrij rustige song ten gehore brengt, die progressieve rock invloeden heeft en als laatste nummer volgt "Morning Glory", een mooie song met een rustig tempo, die subtiele tempowisselingen heeft en net als de meeste nummers een religieuze ondertoon bevat en progressieve invloeden heeft.

Roger Maglio heeft ook deze keer een schitterende obscure plaat boven water weten te halen, die de moeite van het beluisteren meer dan waard is. 
 

dinsdag 26 oktober 2021

Review: Brigg - Brigg

Gear Fab, 2021 (GF-298)

Brigg werd in 1973 te Sunbury, Pennsylvania, Amerika, als studio album project opgericht door de vrienden Rob Morse - akoestische gitaar en zang, Jeff Willoughby - basgitaar, dwarsfluit, piano en zang en Rusty Foulke - sologitaar en zang, die eind jaren 60 samen in enkele bands samen hadden gespeeld.
In 1972 schreven ze diverse nummers, die ze voor 1800 dollar op een 4 sporen bandrecorder opnamen bij het lokale radio station (WKOK) in Sunbury onder leiding van technicus Bob Spangler.
Nadat de opnamen klaar waren werden de foto's voor de hoes te Danville gemaakt, waarna het hoesontwerp door de bandleden zelf werd gedaan en de hoes werd geprint.
De band liet in totaal 1000 persingen voor hun LP maken, die ze via lokale grammofoonplatenwinkels verkochten.
In 1990 vertelde een fan van de band, dat de plaat in 1988 in Italië illegaal als LP en tevens als CD was her uitgebracht en nadat Clark Faville, zijn vriend van Roger Maglio van Gear Fab Records op deze plaat attent had gemaakt, besloot dit label het album met medewerking van Jeff Willoughby de plaat op legale wijze in een beperkte oplage als CD uit te brengen.

Het album bevat 9 nummers, waarvan 1 bonus nummer en daarvan heet het eerste "Hey Mister", waarin de band een uptempo progressieve rock song met een terugkerend ritme speelt, die gevolgd wordt door "Universe", een mooie vrij rustige pop song met een terugkerend ritme.
Daarna volgen "Took It Away", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "New Found Rain", dat eveneens een prima song met een gemiddeld tempo is.
In "If Only You Could See Me Now" speelt Brigg een dansbaar uptempo rock nummer, dat swingt, in "The War Is Over" speelt de band een schitterende pop song met een zeer aanstekelijk ritme en in "Linda", speelt de band eveneens een prachtige pop song met een vrij rustig tempo en een aanstekelijk ritme, dat tegen het einde meer snelheid krijgt. 
Dan volgen "And You Know", een song, die in de stijl van het vorige nummer verder gaat, "Sneaker Tongue", een kort stukje, waarin de bandleden afscheid van elkaar nemen en het bonus nummer "Life's Song" en ook hierin speelt de band weer zo'n uitstekende pop song in een niet al te hoog tempo.

Ook deze keer is Roger Maglio er, met behulp van vrienden, weer in geslaagd een prima onbekend gebleven band te ontdekken en deze her uit te brengen, zodat onze kijk op de onbekend gebleven bands van de jaren 60 en 70 uit Amerika steeds groter wordt.

dinsdag 30 maart 2021

Review: Crystal Syphon - Family Evil . Elephant Ball

(GF-297)

Crystal Syphon uit Merced, Californië, Amerika werd in 1965 onder de naam The Morlochs opgericht, maar al snel veranderde de bandnaam in Crystal Syphon en onder deze naam bestond de band van 1966 tot 1970.
De band bracht na hun bestaan 2 albums via Roratorio Records uit, waarvan "Family Evil" op 25 mei 2012 en "Elephant Ball" op 29 mei 2015 en op 1 februari 2021 verschenen beide albums als 2CD via Gear Fab Records.
Crystal Syphon bestond tijdens de opnames van deze albums van 1967-1969 uit: Tom Salles - zang en sologitaar, Jim Sanders - zang en sologitaar, Jeff Sanders - zang, percussie, drum en orgel, Dave Sprindel - zang, orgel, percussie en keyboards, Bob Greenlee - basgitaar, Andy Daniel - drums en Marvin Greenlee - drums, waarbij nog te vermelden is, dat "Winter Is Cold" (nummer 11 op CD1) in 2008 opgenomen werd.

Het album "Family Evil", dat 11 nummers bevat, begint met "Marcy, Your Eyes", een mooie, vrij rustige, licht psychedelische song met een terugkerend ritme en fuzzrock  invloeden, waarna "Paradise" volgt, een prachtige pop song met prima samenzang, die invloeden van de muziek van The Byrds heeft.
Daarna volgen "Have More Of Everything", een heerlijke licht psychedelische song met een gemiddeld ritme en een hoog meezing gehalte, "Try Something Different", een puike licht psychedelische song, die sterke invloeden van The Beatles bevat en in een niet al te hoog tempo wordt  gespeeld en "Fuzzy And Jose", een fantastische psychedelische pop song met een gemiddeld tempo, die halverwege over gaat in een lager tempo.
In "Are You Dead Yet" speelt Crystal Syphon een swingende uptempo rock song, die aanzet tot dansen, waarna "In My Mind" volgt en de band weer een prima pop song in een gemiddeld tempo speelt, die gevolgd wordt door het titel nummer van de plaat, "Family Evil", een progressieve rock song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk  terugkerend ritme en tempowisselingen.
Dan volgen "Fails To Shine", een dansbare pop song met een aanstekelijk ritme, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en enkele subtiele tempowisselingen heeft,  "Winter Is Cold", een uitstekende licht psychedelische progressieve rock song met een aanstekelijk ritme en in "Winter Is Cold" uit 2008 speelt de band dit nummer  nogmaals, dat dezelfde uitstraling heeft als het origineel uit 1968.
"Elephant Ball", dat 9 nummers heeft, start met "Dawn Sermon", een korte progressieve rock song met een gemiddeld tempo en lichte invloeden van rhythm & blues, die gevolgd wordt door "For All Of My Life", een prima rustige song met Britse invloeden en "Tell Her For Me", eveneens zo'n rustige song, die lichte psychedelische invloeden bevat en een aanstekelijk ritme heeft.
Daarna volgen het titel nummer "Elephant Ball", een fantastisch instrumentaal progressief rock nummer, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een terugkerend licht hypnotiserend ritme heeft, "Sing To Me", een geweldige licht psychedelische song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een hypnotiserend ritme bevat en "It's Winter", een heerlijke swingende uptempo psychedelische rock song, die een zeer dansbaar ritme heeft.
Verder volgen "Snow Falls", een uptempo rock song, die een aanstekelijk ritme heeft, waarbij stil zitten geen optie is, "Don't Fall Brother", een uptempo rock song met invloeden van jazz, soul en rhythm & blues, die swingt als een trein en "There Is Light There", een swingende progressieve rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat aanzet tot dansen.

De 2CD "Family Evil" / "Elephant Ball" van Crystal Syphon is weer zo'n fantastische uitgave van Gear Fab, die vol staat met progressieve psychedelische rock en deze mag dan ook in geen enkele collectie van een jaren 60 muziek verzamelaar ontbreken. 

donderdag 21 januari 2021

Review: Psychedelic States: The Dakotas In The 60s

Gear Fab 2021 (GF-296) 

De serie Psychedelic States wordt steeds groter en Roger Maglio van het Gear Fab label heeft ook met deze uitgave weer een heleboel muziek, uit de jaren 60, begin 70, van onbekend gebleven bands boven water weten te halen, waar we anders nooit van zouden hebben gehoord.

De CD "The Dakotas In The 60s" bevat 32 nummers van 27 verschillende bands en begint met "Baby I'm Forgettin' You" uit 1967 van The Emberman Five uit Minot, North Dakota, een uptempo rock song met enkele tempowisselingen en een aanstekelijk ritme en dit nummer wordt gevolgd door "Artificial Rose" (1967) van Lost Souls (Dickinson, ND), een uptempo licht psychedelische pop song, "Soldier Of Fortune" (1967) van The Mystifting Monarchs (Fargo, ND), een psychedelische pop song met een aanstekelijk ritme, "Somebody" (1967) van Pawnbrokers (Fargo, ND), een prachtige vrij rustige licht psychedelische song, "Watch Me" (1966) van The Tracers (Minot, ND), een uitstekende garagerock song, die invloeden van de zang van Wally Tax van The Outsiders heeft, "Chains On My Heart" (1967) van The Trenchmen (Minot, ND), een uptempo pop song met invloeden van garagerock en psychedelische muziek en "You Make Me Feel Alright" (1969) van The Train (Aberdeen, South Dakota), een swingende uptempo garagerock song.
Daarna volgen The Rejects (Rapid City, SD) met "Wild One" (1965), een lekker in het gehoor klinkende uptempo garagerock song, The Trippers (Sioux Falls, SD) met Watch Yourself" (1968), een geweldige uptempo garagerock song, The Keepers (Hazan, ND) met "A Summer's Dream" (1967), een mooie rustige pop song, Dynamic Dischords (Oakes, ND) met "Passenger"(1967), een prima pop song in een gemiddeld tempo, The Bleach Boys (Sioux Falls, SD) met "Wine, Wine, Wine" (1965), een 
heerlijke swingende uptempop rock & roll song, die surf invloeden heeft, The Cornerstones (Grand Forks, ND) met "You Rule Me" (1967), een swingende rock song, die subtiele tempowisselingen heeft en The Chateaux (Vermillion, SD) met "Reference Man Part 1", een fantastische uptempo garagerock song, die swingt.
Vervolgens is het de beurt voor The Bird-Dogs (Huron, SD) met Shoppin Around"(1966), een heerlijke aanstekelijke beat song met een gemiddeld tempo, die gevolgd wordt door "Did Ya Need To Know?" (1966) van Dale Gregory & The Shouters (Sioux Falls, SD), een puike garagerock song met tempowisselingen, "Temptation" (1969) van The Inner Light (Page, ND), een swingende uptempo garagerock song met acid rock invloeden, "Realize" (1968) van The Pawnbrokers (Fargo, ND), een uitstekende progressieve rock song, "Sunshine" (1971) van The Ride (Brookings, SD), een pop song met een gemiddeld tempo, "I Love Life" (1971) van The Dischords (Oakes, ND), een prima progressieve rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en lichte blues invloeden heeft en "Untill I Leave" (1966) van The X-Men (Sioux Falls, SD), een mix van pop en progressieve rock met een gemiddeld tempo, dat"Britse invloeden en enkele tempowisselingen bevat.
Dan volgen Mighty Magnificent 7 (Rapid City, SD) met "Our Love" (1967), een pop song met een gemiddeld tempo, The Trenchmen (Minot, ND) met "Travel With Me" (1967), een lekkere swingende uptempo rock song, die tempowisselingen heeft en garagerock invloeden bevat, The Treasures (Fargo, ND) met Valley Of The Broken Hearts" (1964), een uptempo song met een aanstekelijk terugkerend ritme, die swingt, The Tracers (Minot, ND) met "She Said Yeah" (1966), een geweldige uptempo rock song met tempowisselingen, die ook door The Rolling Stones opgenomen werd, The Torres (Huron, SD) met "Ride On" (1965), een uptempop pop song met een aanstekelijk ritme en Those Of Us (Sioux Falls, SD) met "Without You" (1966), een prachtige pop song, die een hoog meedein gehalte heeft.
Verder volgen "It's Not Fair" (1967) van The Lost Souls (Dickinson, ND), een prima uptempo pop song met garagerock invloeden, "You Tell Me Why" (1967) van The Dynamic Hursmen (Sioux Falls, SD), een mooie rustige pop song, "I'm In Misery" (1967) van The Mystifying Monarchs (Fargo, ND), een aanstekelijke poprock song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, "The Faced Girls" (1967) van Gemini 6 (Flandreau, SD), een uptempo rock & roll song met invloeden van de muziek van Cliff Richard & The Shadows en "Fire In My Heart" (1966) van The Embermen Five (Minot, ND), een heerlijke beat song met een zeer dansbaar ritme.

GF-296 Psychedelic States: The Dakotas In The 60s van Gear Fab staat net als vorige uitgaven van deze serie vol schitterende jaren 60 muziek en is tot stand gekomen door een samenwerking van: Jeff Lemlich, Max Waller, Massimo Contreras, Gary Newell, Michael Kuzmin, Wolfgang Volkel (Break-A-Way Records), Mike Dugo, Mike Markesich en Roger Maglio (Gear Fab Records), die het geheel coördineerde en deze CD tot stand heeft gebracht, waardoor we weer een stap verder zijn in deze geweldige serie.