Tayles zou tot de zomer van 1969 covers spelen, maar nadat Jeremy samen met Scott Eakin - dwarsfluit en zang en Pete Rushton ging spelen, begon de band eigen nummers te maken.
De band wisselde regelmatig van samenstelling en nadat Pete in de zomer van 1970 besloot te stoppen, kwamen Bob Schmidtke - sologitaar en zang en Rick Markstrom - drums en zang de band versterken, waarna organist Paul Petzold als laatste lid aan de band werd toegevoegd.
Tayles trad regelmatig op in de Nitty Gritty en beschouwde deze plaats als hun thuisbasis en het is dan ook niet vreemd, dat de live opnamen van hun LP op 18 maart 1972 in de Nitty Gritty opgenomen zijn, waarna deze door het CineVista label in 1972 uitgebracht werden.
Ook bracht de band in 1971 een dubbele single uit via het Age Of Aquarius label, voordat ze eind 1972 begin 1973 uit elkaar ging.
De CD start met de single, waarvan het eerste nummer "Bizzaro Ben" heet, een lekker in het gehoor klinkende pop song met lichte progressieve rock invloeden, die gevolgd wordt door "She Made Me That Way", een vrij commercieel klinkende pop song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Kant 3 van de single heet "Funny Paper Sam" en dit is een een heerlijke licht progressieve pop song, waarin Britse invloeden te horen zijn en in "High Time" speelt de band een uitstekende progressieve rock song.
Dan is het tijd voor de live LP, die met "Introduction" begint, waarin de band een 1 minuut durend instrumentaal stukje speelt, gevolgd door de live uitvoering van "Bizzaro Ben" en deze is niet alleen langer dan de single, maar klinkt ook progressiever.
Daarna volgt "Did It", een swingende pop song met latino invloeden en een dansbaar ritme en hierna speelt de band "Baby Doughdough" een swingende pop song in jaren 50 stijl.
Vervolgens speelt de band "Black Widow Spider" een zeer swingende blues song met soul invloeden, "Life On Other Planets Shuffle", dat een lekker swingend instrumentaal blues nummer is en gevolgd wordt door "Angry With My Friend", een uptempo pop song met soul invloeden, waarin de band alle remmen los lijkt te gooien en een geweldig stukje progressieve rock tussendoor speelt.
In "Master Of The Arts" laat Tayles een prima pop song horen en in "Apocalypse Blues"speelt de band een heerlijke blues song met religieuze tekst en in het laatste nummer, dat "Guitar" heet speelt de band de een schitterend instrumentaal rock nummer, waarin de hoofdrol voor de sologitaar is weggelegd en na een tempowisseling laat de band een mix horen van covers van onder andere "Not Fade Away", "Room To Move", "See Me Feel Me","Für Elise" en "Also Sprache Zarathustra".
De CD "Whoaretheseguys?" is weer een uitstekende uitgave van het Gear Fab label en een prima aanvulling op de onbekend gebleven muziek van de jaren 60-70.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten