Ongeveer een jaar later vroeg Gray of Velpo zin had om te komen repeteren en nadat Bob Holmes - slaggitaar, Kenny Roberts - basgitaar en saxofoon en Ben Luck - piano zich bij het duo hadden gevoegd, was de band een feit.
Nadat de band onder de namen The Crusaders en The Resonators had opgetreden, veranderden ze de bandnaam in het voorjaar van 1967 in The Hustlers en wonnen onder die naam de lokale "Battle Of The Bands" in Skateland te Sandston.
Ben Luck verliet de band, om in een andere band, genaamd The Barracudas, te gaan spelen, die reeds een LP hadden gemaakt en hij werd vervangen door Butch Owens - orgel, piano, moog en zang.
In 1968 won de band opnieuw een "Battle Of The Bands" wedstrijd, waarna ze aan de wedstrijd van de staat Virginia mee mochten doen, waar ze als derde eindigden.
Daarna ging Bob Holmes uit de band en verliet ook Kenny Roberts The Hustlers en hij werd vervangen door Dudley Bird Sharp, zodat de band nu nog maar uit 4 personen bestond.
Maar ook Dudley, die ging trouwen en in de zaak van zijn familie ging werken, waardoor hij niet meer in de band kon spelen, werd vervangen.
Zijn vervanger heette Steve Hicks en met hem werd in 1969 hun debuut single opgenomen, waarna de bandnaam veranderde in Short Cross.
De band was intussen begonnen met het schrijven van eigen nummers en ze lieten zich daarbij beïnvloeden door de muziek van bands als Led Zeppelin, King Crimson, ELP, Grand Funk Railroad, The James Gang, Free, Deep Purple, Black Sabbath, Santana, The Band en een band genaamd Child, die later Steel Mill ging
heten met daarin gitarist Bruce Springsteen.
Short Cross trad in 1970 op tijdens een gratis concert in Monroe Park te Richmond en het 3000 man aanwezige publiek was zo enthousiast, dat ze "More, More, More" begonnen te roepen en de band daardoor op de radio kwam.
Vervolgens kreeg de band de gelegenheid een single op te nemen in de Sigma Studio te Philadelphia, getiteld "On My Own"/"Marching Off To War", die regelmatig op de radio gedraaid werd.
Toen Dudley in 1971 liet weten terug in de band te willen komen, werd Steve ten koste van hem uit de band gezet en in deze formatie werd in december 1971 de LP "Arising" opgenomen in een nieuw gebouwde 16 sporen studio te Richmond, nog voor deze officieel geopend was.
De LP werd in maart 1972 in een oplage van 1000 stuks uitgebracht, waarvan er slechts 300 van verkocht werden, maar de band weigerde ze om ze tijdens optredens te verkopen, want dat vonden ze niet cool.
Ook trad Short Cross op als voorprogramma van Black Sabbath, Black Oak Arkansas, Trapeze en andere bands.
Eind 1972 ging de band opnieuw de Alpha Audio studio in om 2 nummers ("Bomb" en "Before It Rains") op te nemen en stapte Butch uit de band, nadat hij getrouwd was.
Daarna werd het niet meer als het eerder was en verscheidene keyboards spelers kwamen en gingen weer en er werd zelfs een tijdje als trio gespeeld, waarna tegen het eind van 1973 de band uit elkaar ging.
De CD "Arising" begint met de 8 nummers van de LP, waarvan de eerste "Nothin But A Woman" heet en dit is een lekkere snelle progressieve rock song, waarin de band gebruik maakt van een blazerssectie.
Daarna volgt "Wastin Time", eveneens een heerlijke progressieve rock song, waarin subtiel orgelspel te horen is en deze song wordt gevolgd door "Suicide Blues", een schitterende progressieve blues song van 7 minuten, waarvan het begin me aan "Sugar Mama"van Taste doet denken.
Vervolgens speelt de band "Just Don't Care" een uptempo mix van blues en progressieve rock, die swingt als een trein, waarna "On My Own" volgt en ook dit is weer zo'n lekkere bluessong, voorzien van een aanstekelijk ritme.
"Till We Reach The Sun" is opnieuw een fantastische progressieve rock song en hierin zijn invloeden van de muziek van Santana en Chicago Transit Authority te horen en in "Ellen" speelt de band een uitstekende ballad, waarna het laatste nummer van de LP volgt, getiteld "Hobo Love Song", een progressieve rock waarin blues invloeden te horen zijn.
Dan volgt de A-kant van de single en tevens de stereo mix van "On My Own", die in deze versie 2 minuten korter duurt, maar zeker zo lekker klinkt.
De B-kant van de single "Marching Off To War", eveneens de stereo mix, is een vrij rustige, maar schitterende, pop song, die gevolgd wordt door het onuitgebrachte "That's Her Train", een uitstekende mix van blues en progressieve rock, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
De laatste 2 nummers komen van een niet af gemaakte demo en de eerste daarvan heet "Bomb", waarin de band een lekkere progressieve rock song speelt en in "Before It Rains" laat de band horen ook prachtige pop songs te kunnen maken.
De CD "Arising" van Short Cross is een heerlijke plaat om naar te luisteren en bewijst maar eens te meer, dat er te veel schitterende muziek onbekend is gebleven en we mogen Roger Maglio dan ook dankbaar zijn, dat hij deze geweldige bands weet te lokaliseren en uit brengt via zijn Gear Fab label.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten