De opname voor de van de LP getrokken single "No One's Been Here For Weeks" / "Common Attitude" werd in de LA LOU studio te Lafayette, Louisiana gemaakt en werd her opgenomen in de Robin Hood Studio's te Tyler, Texas onder leiding van producer Robinhood Brians, die ook werkte met The Five Americans, John Fred And The Playboys, The Uniques en ZZ Top.
Daar werden, in één weekend tijd, ook de resterende 15 nummers voor de LP opgenomen en gemixt.
De band, die die onder de naam Thomas Edisun's Electric Light Bulb Band optrad, bestond uit: Richard Orange - zang, sologitaarbasgitar, piano en akoestische gitaar, Clay Dunham Smith - keyboards, elektrische piano, basgitaar, zang, orgel en vleugel Gary Simon Bertrand - drums, zang, percussie, kazoo, gong en bellen en Kim Jarad Foreman - zang, Hammond orgel, elektrische piano en synthesizers, plus gastmuzikant Robert Sonnier - zang, slaggitaar, basgitaar, maracas en tamboerijn, die op 2 nummers (4 & 6) meespeelt.
Het album begint met "(Intro) I'm Here", een 43 seconden durend nummer, dat me aan The Beatles LP "Sgt.Peppers" doet denken en gevolgd wordt door "Red Day", waarin de band die zelfde sfeer op roept, want ook dit nummer is sterk verwant met de muziek van The Beatles uit die periode en zelfs de zang hierin lijkt op die van Paul McCartney.
Het volgende nummer heet "Have You Been To The Light" en ook hierin laat de band horen sterk door The Beatles beïnvloed te zijn en de muziek van de band heeft ook veel weg van Paper Garden uit New York, die in dezelfde tijd een schitterende LP maakte.
De B-kant van de single "Common Attitude" is de volgende song en hierin is de zang van Kim te horen in een uitstekende licht psychedelische pop song, waarin het tempo niet al te hoog ligt.
Daarna volgt "Hope", een swingende uptempo psychedelische rock song, waarin de band laat horen ook schitterende muziek te kunnen spelen in een eigen stijl en
in "No One's Been Here For Weeks", de A-kant van de single, speelt de band een fantastische swingende psychedelische song, waarbij het onmogelijk is stil te blijven zttten en die na enkele keren beluisteren, niet meer uit mijn hoofd te denken is.
Ook in "Walk Out With Your Heart" speelt de band in deze stijl, alleen ligt het tempo hierin iets lager, waardoor de song een andere uitstraling krijgt.
"Champion" is weer zo'n geweldige lekker klinkend pop song, die swingt als een trein en met "I'm Here Right Here" laat de band opnieuw horen, dat de invloed van The Beatles van groot belang is geweest voor het maken van heerlijke licht psychedelische songs.
In "I'll Join The Army" krijg ik een song te horen, die door Ring Starr gezongen had kunnen zijn en in "Merlin" speelt Thomas Edisun's Electric Light Bulb Band een erg rustige, maar mooie song.
Vervolgens hoor ik "Breathe", waarin de band opnieuw een kort rustig nummer speelt en dit wordt gevolgd door "Alexander Graham Bell", een prettig in het gehoor klinkende licht psychedelische song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Dan volgt "Concord World", een song, die in een vrij hoog tempo gespeeld wordt en hierin heeft de band enkele prima subtiele tempowisselingen ingebouwd.
Met "Marigold" laat de band me weer een song horen, waarin de muziekstijl van Paul McCartney terug in te vinden is en met "Send Me Your Picture" hoor ik een lekker swingende pop song, die doorspekt is met Beatles invloeden, terwijl het laatste nummer "(Outro) Dream Me Up Snotty", net als het eerste nummer, verwant is met de stijl van "Sgt.Peppers Lonely Hearts Club Band" en ook slechts 43 seconden duurt.
Thomas Edisun's Electric Light Bulb Band heeft met The Red Day Album een schitterend album gemaakt, dat in geen enkele collectie van zestiger jaren liefhebbers mag ontbreken.
Roger Maglio heeft hiermee opnieuw een fantastisch stuk muziek weten te lokaliseren en heruitgebracht, waarvoor hulde!
goede review van een geweldig album !
BeantwoordenVerwijderen