Door eindeloos veel te oefenen en doorzettingsvermogen, kreeg de band vanaf 1974 optredens, meestal op high school feesten, die gedurende de weekends gehouden werden en al in hun beginperiode schreven ze eigen songs, die ze tijdens optredens uitprobeerden.
Tijdens hun kerstvakantie in 1976 gingen ze naar Halifax om in de studio hun LP "Limited Edition" op te nemen, die kort daarna in een beperkte oplage van 1000 stuks verscheen met daarop 10 eigen songs.
Kort na de release begon Blue Max ook in Café's en op school feesten te spelen, ondanks het feit dat ze eigenlijk te jong daarvoor waren en ontdekten op die manier een heel nieuw soort publiek.
Ook begonnen ze hun optredens te promoten in de streken rond Maritimes, gedurende de zomervakanties en meer dan 2 jaar was de band regionaal succesvol, maar na 7 jaar samen te hebben gespeeld, voelden ze dat het tijd werd voor verandering en hing Blue Max uit elkaar en wat overgebleven is zijn de opnamens van de LP plus 2 onuitgebrachte songs, waarmee de CD afgesloten wordt.
Het openingsnummer heet "Sweet Lovin'" en is een schitterende korte rocksong, waarin invloeden van hard- en progrock te horen zijn, die gevolgd wordt door "Prisoner", een vrij commerciële rocksong met prima stevig tempo.
Vervolgens hoor ik het swingende "Life Long", een heerlijke rocksong, die tegen hardrock aan zit met een hoofdrol voor de sologitaar.
Daarna krijg ik "Teaser" te horen, dat ook redelijk de hardrock kant op gaat en ook hierin eist de sologitarist de aandacht op met een lekkere solo.
Dan komt het langste nummer van de CD, getiteld "March Of The Trolls", een fantastische progressieve rocksong, waarin enkele goede tempowisselingen zitten.
"The New One" begint als een ballad, maar verandert plotseling van ritme en snelheid in een prima rocksong en gaat daarna over in een bluesy rock, waarna de band weer terugschakeld naar de rock.
Ook "Your Friends" is een lekker klinkende rocksong met een aanstekelijk ritme, waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten en "I Need You", een prima powerpopsong, zou in de begintijd van de jaren 80 gemaakt kunnen zijn.
Ook "The Hooker" wasemt die sfeer uit en deze rocksong is bovendien voorzien van enkele knappe tempowisselingen en het laatste nummer van de LP is het korte "Freight Train", een snelle rocksong met punk uitstraling.
De eerste van de bonus tracks heet "Something On My Mind" en is een uitstekende rocksong met een lekker aanstekelijk ritme en het nummer swingt.
Het allerlaatste nummer van de CD is een hardrocksong, die Tomorrow's Sorrow" heet en dit is ongetwijfeld het beste nummer van de CD, dat in de stijl van de huidige hardrock bands zit en Blue Max was hun tijd dus ver vooruit met deze song.
Zware dreunende gitaren en drums in een vrij ééntonig ritme met agressieve zang maken dit tot het hoogtepunt van de CD.
Ook deze uitgave van Gear Fab is er één om te koesteren en de CD van Blue Max verdient het dus om aanrader genoemd te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten