De CD begint met de band Gorde's Horde, uit Rhinelander, die hun single "I Don't Care" / "Please Tell Me" via het Hodag label uitbrachten in 1966.
De A-kant is een lekker in het gehoor klinkende popsong met psychedelische invloeden.
Vervolgens hoor je Mother's Worry, die in 1965 te Les Knoll op high school opgericht werd en 2 singles maakte.
De eerste van die twee, die overigens beide in Nashville werden opgenomen, werd in 1968 door het Look label uitgebracht en heet "Can Seem To Come Down" / "Funky Good", waarvan de A-kant, een popsong is en de B-kant een heerlijk stukje blues, gemixt met soul en pop.
In december 1966 brachten The Delcords, uit Kenosha, hun single "I Got Wise" via het Orlyn label uit, dat een prima popsong is, die in up tempo gespeeld wordt.
Syndicate, die uit Oshkosh kwamen, maakten in 1968 de single "Next 21st Of May" / "My Baby Kicked The Bucket", een lekkere popsong, die via Tee Pee verscheen.
De tweede band, die met 2 nummers op de CD staat heet Pynk Peach Mob en hun single "Love Captured Me", een popsong, met als B-kant "No Tears", eveneens een popsong, werd door het Night Owl label op de markt gebracht in 1970.
The Shags maakten in 1966 met "Dance Woman", dat het zelfde ritme als Hey Bo Diddly heeft, een goede popsong, maar de B-kant, "Cause I Love You", is helaas een rustig amateuristisch klinkend stukje muziek.
"World Of Dreams" van The Sandmen, dat in 1967 via Night Owl uitgebracht werd, is een garagerocksong met psychedelische invloeden en de B-kant "You And I" is een aardige popsong.
In het najaar van 1966 brachten The Blue Boys de single "Hey Ho", een prima garagerocksong, waarvan de kwaliteit van de opname niet helemaal lekker klinkt met als B-kant "I Know", ook een garagerocksong, maar dan in een lager tempo gespeeld, die een stuk lekkerder klinkt dan de A-kant.
Het volgende garagerock nummer swingt als een trein en heet "Gonna Miss Me", dat het psychedelische "Sometimes" als B-kant heeft en komt van Zoo, die deze schitterende single in 1967 via het PKC label uitbrachten.
"Fuzzy" heet de A-kant van de single van The Orbits, die uit Stevens Point kwamen en zo klinkt het ook.
Lekkere rock & Roll van een band, die al vanaf eind jaren 50 muziek maakte en hun single met als B-kant "Make Me Feel Good" verscheen in 1966 via het Big Sound label.
The Quest uit Genoa maakte een schitterend stukje psychedelische muziek met "Love", dat in 1970 via het JAB label verscheen en "The Last Days", een rustige garagerocksong, als B-kant had.
Ook The Bacardis staan met 2 nummers op de CD en de A-kant van hun single "Don't Sell Yourself" is duidelijk door de Britse beat invasie geïnspireerd, maar heeft toch die typische Amerikaanse garagerock sound, terwijl de poppy B-kant van de single, "This Time" totaal anders is en hierop klinkt de band niet verkeerd, maar na het beluisteren van de A-kant, krijg je toch andere verwachtingen.
Het volgende nummer "I've Gotta Shout", uit 1966, lijkt wel wat op "I'm A Man", maar is toch iets anders en een stukje ruiger en deze single, die "I'm Crying" als B-kant had, werd door The Dynasty, uit Superior, via het Royal Court label uitgebracht.
The Rubber Band, uit West Union, die in 1960 onder de naam Knob Prairie Boys opgericht was, maakte in 1968 de single "My Baby Left Me", een rustige popsong, die prima klinkt, met als B-kant "Five Foot Two", die via het Coulee label verscheen.
Ook in 1968 uitgebracht was de single "Never Sad", een heerlijke psychedelische song, die "Forever Be In Doubt" als andere kant had en uitgebracht werd door The Sunstone Lollypop uit Oshkosh via het KEL label.
Van This Lil' Ole Music Makers verscheen in 1965 de single "Hitchhike", een verdienstelijke cover van het Marvin Gaye nummer, dat ook door The Rolling Stones in een soortgelijke versie uitbracht werd en "You're Cheating On Me" als achterkant had.
The Journeymen uit Green Bay brachten in 1968 een geweldige garagerocksong uit via het Tee Pee label, getiteld "Realities In life" met als B-kant "You're A Better Man Than I", nadat ze een battle of the bands wedstrijd hadden gewonnen en de prijs het maken van een single was.
De uit Appleton afkomstige band No Names, die tussen 1964 en 1968 bestond, bracht ook in 1968 via Tee Pee hun single "Take It From me" uit, een aardige popsong, die "I Never Realized" als B-kant had en kort daarna veranderde de band van naam in Rainbow Crusade.
The Road Runners speelden als voorprogramma van o.a Rolling Stones, Herman's Hermits, Wayne Fontana & The Mindbenders en Dave Clark Five en maakten in 1965 de single "It's So Hard", een soulachtige song, met als andere kant "Do The Temptation", die door het Raynard label uitgebracht werd.
De single "I'm So Lonely" / "Away", van The Voyagers uit Racine, staat in zijn geheel op deze CD en de A-kant is een prima ballad, terwijl de B-kant een lekkere popsong is en op het Feature label uitgebracht in 1966.
Uit 1968 komt "Mood For Hurt", een garagepoprocksong, "A Long Time Coming, A Long Time Gone", die via het Revolution label verscheen en door Jack & The Beanstalks uit Milwaukee werd gemaakt.
The Galiphs, die van 1965 tot 1968 bestonden en uit Saulk City Plain kwamen, lieten hun single "Today, Tomorrow", een schitterend nummer met een sound, die eind jaren 70 door punk bands, die een zangeres in hun gelederen hadden, ook gebruikt werd en "Slow Down" als andere kant had, via het Sara label uitbrengen in 1967.
Ook nu weer kan je na beluisteren van deze CD alleen maar de conclusie trekken: Lekker, Lekker, Lekker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten