De band bestond uit: Graig Massey - zang, orgel en moog synthesizer, Mary Ruddy - basgitaar en zang, Chris Spong - drums, Chatty Cooper - drums, percussie en tamboerijn en Glenn Howard - zang en sologitaar.
De muziek van Polyphonic wordt vaak vergeleken met die van King Crimson en Emerson, Lake & Palmer, maar dat is niet een juiste vergelijking, want de band heeft een eigen stijl en maakt een totaal andere soort progrock.
Het openingsnummer "Juggernaut", dat ongeveer 14 minuten duurt, pakt me meteen en de afwisselende tempo's van deze progrock klanken, die zo nu en dan met vrij hoge snelheid mijn gehoor binnen vliegen, doen me verlangen naar meer.
Het nummer is sterk opgebouwd en varieërt nogal van snel naar rustig en andersom en pas de laatste minuten van dit schitterende nummer wordt de zang erbij betrokken.
Deze wordt gevolgd door een heftig gespeeld stukje op de moog en meteen het kortste nummer van de CD, getiteld "Forty Second Thing In 39 Seconds", dat 1 minuut en 9 seconden duurt.
Vervolgens "Ariels Flight", dat uit drie delen bestaat: a) "Gorgons Of The Glade", b) "The Oneiroritic Man", c)
"The Frog Prince" en het langste nummer van de CD is met ruim 15 minuten.
Het nummer begint met vrij experimenteel gitaarwerk, dat ondersteund door drums en moog meteen je aandacht opeist en gevolgd wordt door een stuk complexe muziek, waarin hypnotiserende klanken zitten en de band er vrijelijk op los lijkt te jammen, maar niets is minder waar, want deze geschoolde muzikanten weten precies waar ze mee bezig zijn, namelijk het maken van een stuk progrock, dat zijn weerga niet kent.
"Crimson Dagger" heet het laatste nummer en ook dit is weer een prachtig stuk complexe progrock met de nodige tempo wisselingen en een heerlijke zang, dat niet te versmaden is.
Na het beluisteren van de complete CD, heb ik er eigenlijk maar één woord voor en dat is: Fantastisch!
Aanschaffen dus, als je van progrock houdt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten