Het trio oefende in een garage en om daar te komen, moesten ze langs een motel, dat Leslie's Motel heette, dus werd er besloten de band Leslie's Motel te noemen.
Later voegden Ray Barrickman - basgitaar / zang, waar Bill samen mee in de band The Specters had gespeeld en een ander ex Oxfords lid, Paul Hoerni - drums, zich bij dit trio.
Nadat de band in het voorprogramma van The Blues Project had gespeeld, kwam de drummer, Roy Blumenfield - drums / congas, van die band naar hen toe met het verzoek of hij ook bij hun in de band kon komen spelen, zodat Leslie's Motel een sextet werd en in die bezetting werd ook hun LP Dirty Sheets in 1972 opgenomen bij King Sound Productions, waarbij de producer, Jay Petach, ook een ex Oxfords lid was.
De band was openingsact voor gitaristen als: Ted Nugent, Charlie Daniels, Rory Gallagher, Harvey Mandel, Freddie King, Mike Bloomfield en Harvey Brooks, maar ook voor organist Billy Preston, zanger Mitch Ryder en voor The MC5.
Hun hoogtepunt was een optreden als voorprogramma van John Lee Hooker, waarin Bill Tullis uitgenodigd werd mee te spelen met John Lee.
De CD "Dirty Sheets" bevat 9 songs, waarvan "Step Down Baby", een heerlijk swingende progressieve bluesrocksong, de eerste is, die gevolgd wordt door het slechts 32 seconden durende "Interlude".
De tonen van "My Sweet Woman" pakken je meteen en dit is progressieve rocksong met zo nu en dan bluesriffs.
"Blister" is 1 van de 2 langere nummers, dat met het geluid van de bekkens begint, waarna de gitaar in valt,
gevolgd door de basgitaar.
Dit geweldige stuk instrumentale progressieve rock heeft alles wat een nummer goed maakt; felle gitaren, ruige
hammond orgel klanken, een hypnotiserend ritme, strakke drumpartijen, kompleet met solo en een up tempo.
Dan is het weer tijd voor een bluesrocksong, dat in up tempo gespeeld wordt en een eentonig licht hypnotiserend gitaarritme heeft, getiteld "Reason Why".
Het volgende nummer is weer instrumentaal en heet "Windmills" dat eveneens naar de bluesrock neigt, maar ook hier zit weer een progressief tintje aan.
Het langste nummer van de CD is "Latino Motel" en duurt bijna 9 minuten.
Dit is een schitterend progressief rocknummer, waarin Santana-achtige klanken verweven zijn en in een up tempo gespeeld met uitstapjes van gitaar en orgel.
"Movin' Rock & Roll" is, zoals de titel al doet vermoeden, een progressieve rocksong, die zo in een hitparade had kunnen staan, want dit is een vrij commerciel nummer.
Het laatste nummer van de CD heet "Dirty Sheets" en dit is de live opname van het nummer, die in the Morefill
South werd gespeeld.
Het nummer is instrumentaal en de band laat hiermee horen, hoe fantastisch ze live klonken.
Leslie's Motel maakte met "Dirty Sheets" een geweldige Lp, die niet in je collectie mag ontbreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten