De band bleef tot 1974 actief en was sterk beïnvloed door groepen als Cream, Jimi Hendrix Experience, Traffic, Mountain en Blind Faith.
Net als andere bands uit die periode, zoals Steel Mill (met Bruce Springsteen), Lynyrd Skynyrd en Bruce Hornsby, traden ze regelmatig in dezelfde steden in Virginia op, maar Mason was de enige van deze bands, die een LP opnam en uitbracht in 1971.
De band nam 10 songs op, waarvan er 8 op hun enige LP terecht kwamen en Gear Fab heeft deze samen met de 2 songs, die waren blijven liggen, op CD uitgebracht.
Het openingsnummer heet "Let It Burn" en hierin laat Mason een schitterende progressieve rock song met blues invloeden horen, waarin het orgel een belangrijke rol speelt en de muziek me lichtelijk aan die van The Peddlers doet denken.
Het volgende nummer heet "Tell Me" en ook dit is een fantastische progressieve rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en enkele prima tempowisselingen bevat en in deze song zit aan het eind van de song dezelfde zang als in het nummer "Sunshine Of Your Love" van Cream.
Daarna volgt "Electric Sox And All", een heerlijk instrumentaal progressief jazz nummer, dat met ritmisch congaspel begint, waarna de saxofoon invalt en de muziek grotendeels bepaalt.
Dan brengt de band een vrij rustige pop song ten gehore, getiteld "Golden Salis", waarin de muziek en zang sterk op die van Jethro Tull lijkt en deze wordt gevolgd door "Travelin'", een geweldige progressieve rock song, die me aan de muziek van Grand Funk Railroad doet denken.
In "Harbour" speelt de band een rustige stukje progressieve rock, dat langzaam begint, maar door een tempowisseling steeds sneller wordt om vervolgens terug te keren naar het rustige tempo, waarna de saxofoon medebepalend wordt voor de rest van het nummer.
Vervolgens laat de band een korte rock song horen, getiteld "Goin' Home", waarin ook nu weer invloeden van Grand Funk hoorbaar zijn en deze song wordt gevolgd door het rustig gespeelde "Charlotte", dat een prima pop song is.
Dan volgt "Carry Me Home", de eerste van de bonustracks en dit is een commerciël klinkende pop song, waarna "One More Drink" volgt, een kort stukje muziek van nog geen 40 seconden, waarin Jim Gaylon solo zingt, zichzelf begeleidend op akoestische gitaar.
Helaas vallen de beide bonus tracks nogal uit de toom en ik kan, na het beluisteren van deze opnamen, goed begrijpen waarom ze niet eerder uitgebracht zijn.
De CD "Harbour" is een fantastische uitgave van een zeer zeldzame LP en in de schitterende muziek van Mason zijn invloeden te horen van bands als Colosseum, Grand Funk Railroad en The Peddlers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten