Deze werd in 1968 door het Design label uitgebracht, bevat 10 nummers en is voor deze CD uitgave gekoppeld aan een andere onbekende band, die Rajput & The Sepoy Mutiny heette en de LP "Flower Power Sitar" in 1967 via het Design label uitbracht met daar op eveneens 10 nummers.
De LP van The Love Machine begint met "Mindblower", dat een stukje instrumentale psychedelische pop is,
hoofdzakelijk op het hammondorgel orgel gespeeld en dat door de elektronische geluiden, die daarbij klinken hier en daar aan de muziek van Pierre Henry van zijn LP "Messe Pour Le Temps" doen denken.
Vervolgens krijg ik "Zenquake" te horen, waarin saxofoon, hammondorgel orgel en elektronische geluiden het nummer vormen, gevolgd door "Clockburst", dat met elektronische geluiden begint, maar dan verder door de muziek van het orgel bepaald wordt.
In "Bells For Eternal Zoom" gaat het op dezelfde wijze; de aanzet komt van de elektronica en daarna vult het
hammondorgel orgel het nummer verder.
Met "Inner Ear Freakout" slaat de band even een andere weg in en dit klinkt zowaar als een swingend rock nummer, waarin het orgel weliswaar de overhand heeft, maar ook gitaar en drums spelen hierin een rol van betekenis, terwijl ook de elektronica niet vergeten wordt.
"The Shadow Of Vibrate" is een aan surf gerelateerd nummer, dat in een vrij langzaam tempo gespeeld wordt, maar heeft ook invloeden uit de beat.
Naarmate de LP vordert komt er steeds meer muziek in en "Prism On Prism" is een swingend hammondorgel orgel nummer met psychedelische invloeden, maar in "Luna Sea" keert de band terug naar de nummers met elektronische geluiden, hoewel dit evengoed een swingend hammondorgel orgel nummer is.
In "Ashbury Tripper" hoor ik de band weer zo'n lekker klinkend hammondorgel orgel nummer spelen, waar zo nu en dan wat elektronische geluiden tussen door klinken en in het laatste nummer van deze LP laat de band nogmaals horen, dat ze prima muzikanten zijn, die van een experiment van hammond en elektronica houden.
Het eerste nummer van Rajput & The Sepoy Mutiny heet "Flower Power" en dit is een prima instrumentaal beat nummer, waarbij de sitar een grote rol speelt, die gevolgd wordt door "Flower Bed", een instrumentaal op sitar gespeeld nummer, dat wel heel erg sterk op "Mull Of Kintyre" van Paul McCartney lijkt.
Daarna volgt er een soort Indonesisch nummer met een erg dansbaar ritme, genaamd "I String Beads"en dan "Do It With Flowers", een rustig nummer, dat op "Feelings" van Morris Albert lijkt.
"Lullaby For Flower Children" is een aardig fifties-achtig nummer, waarbij de sitar ook niet ontbreekt en "Up, Up And Away" is een zwakke cover van dit toch al niet al te beste nummer.
Vervolgens krijg ik "Beautiful, Beautiful Flower" te horen en dit is eigenlijk een lekker nummer, dat iets eigens
heeft en gespeeld wordt door hoofdzakelijk akoestische gitaar en sitar.
In "Flowers, Flowers, Everywhere" lijkt het alsof er een dansorkest aan de gang is en met "Ragadelic" laat de band me een aardig op sitar gespeeld oosters nummer horen en met "Child Of Love", waarmee de LP afgesloten wordt, krijg ik nog zo'n langzaam nummer voorgeschoteld.
Deze uitgave, van de anders zo geweldige serie, vind ik ver onder het peil van de rest, maar er zal ongetwijfeld wel een liefhebber te vinden zijn, die dat niet met mij eens is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten