The Stoics bestonden toen uit: Bill Ash - sologitaar, Roy Quillian - slagitaar, Al Acosta - zang, Sam Allen - drums en Mike Marechal - basgitaar.
Net als zoveel bands startten ze op high school en speelden ze muziek van hun Britse idolen, waaronder The Rolling Stones en Kinks.
In 1966 nam de band hun eerste en enige single op, getiteld "Enough Of What I Need", een lekker klinkende garagerock song, die in niet al te snel tempo wordt gespeeld en door de band zelf geschreven werd met "Hate", eveneens een garagerock song, die in vrij hoog tempo gespeeld wordt, als achterkant.
De single werd in een zeer beperkte oplage van 150 stuks geperst en via het eigen Brams label uitgebracht, maar kort na het uitbrengen ging de band uit elkaar en in eerste instantie vormden Ash en Quillian met 2 andere leden een nieuwe band, maar toen Ash gevraagd werd door de band The Argyles stapte hij over naar die band.
The Argyles werden eveneens te San Antonio, Texas opgericht in 1965 en bestonden uit: Steve Perron - zang en slaggitaar, Louis Cabaza - orgel en elektrische piano, Chris Holzhaus - sologitaar, Benny Treiber - basgitaar en Steve Anderson - drums.
Ook zij oefenden in garages en speelden op lokale dansfeesten en eind 1966 namen ze te Passadena hun eerste single op, waarvan "Farmer John", een prima psychedelische garagerock song, de B-kant was, terwijl de A-kant "White Lightning" een garagerock uitvoering van de George Jones hit was.
Begin 1967 gingen ze opnieuw de studio in , maar deze keer in San Antonio, waar ze weer 2 covers op namen.
Dat waren "Still In Love With You Baby", dat oorspronkelijk van The Beau Brummels was en door The Argyles naar Brits voorbeeld werd gespeeld en op de A-kant kwam en "Turn On Your love Light" een schitterende garagerock uitvoering van deze song op de B-kant, die door het Jox label werden uitgebracht.
Door meningsverschillen werd sologitarist Holzhaus vervangen door Ash en omdat de band voor het Jox label nog een song had opgenomen, werd besloten die uit te brengen onder de naam The Mind's Eye, de nieuwe naam van de band, genoemd naar een nieuwe psychedelische club waar ze als huis band optraden.
Dit nummer, "Help, I'm Lost" was een stuk psychedelischer dan hun voorgaande songs en klinkt fantastisch en had "Still In Love With You Baby" in dezelfde uitvoering als achterkant, maar nu onder de naam Mind's Eye uitgebracht.
In die periode werd drummer Anderson vervangen door Andy Zsuch en had zangeres Cassell Webb zich bij de groep gevoegd.
Halverwege 1967 werd The Mind's Eye club gesloten wegens drugs problemen en vechtpartijen, waardoor er ook geen alcohol meer verkocht mocht worden, maar omdat het "The Summer Of Love" was en iedereen naar California trok, besloot ook de band daar heen te verhuizen.
In dat zelfde jaar nam de band een aantal nummers op in de studio van Davy Jones (Monkees), maar nadat een van zijn managers al zijn geld op had weten te maken, ging de platendeal met The Mind's Eye, die toen onder de naam The Children optraden niet door.
Van de reeds opgenomen songs werd, met de investering van eigen geld, een single geperst in een beperkte oplage van 330 of 600 stuks, waarvan het grootste deel vernietigd werd.
1968 was het jaar dat hun LP "Rebirth" te Houston, Texas, werd opgenomen met daarop uitsluitend eigen songs en uitgebracht door het Cinema label en later dat jaar door Atco met daarop 10 songs.
De LP opent met "Daybreak", een prachtige psychedelische folk song met een wisselend ritme en begeleid door een orkest, waarna "Maypole" volgt, een rustige folk song met een eentonig orgel geluid.
Daarna hoor ik "Don't Ever Lose It", een heerlijke psychedelische song, die in een rustig tempo gespeeld wordt.
Dan volgt één van de mooiste nummers van de LP, getiteld "Beautiful", dat met schitterend piano spel start, waarna de zang invalt en vervolgens de rest van de band, die aangevuld met strijkers hun muziek in een rustig tempo ten gehore brengt en dit nummer wordt gevolgd door "Sitting On A Flower", eveneens een geweldige song, die met piano start, maar een stukje sneller gespeeld wordt en dit is een mix van een progressieve rock en folk song.
In "I'll Be Your Sunshine" laat de band een fantastische rustige folk song horen, die door de schitterende zang van Cassell en de strijkers bijna hemels klinkt.
Met "Militairy School" zet de band een heerlijke progressieve protest song neer, die in theatrale stijl gespeeld wordt en in het korte "I Got Involved" trekt de band me opnieuw het theater in.
"Pictorial" is een waanzinnig goede progressieve rock song, die met heftig gitaar spel begint en overschakelt naar een song met een psychedelisch karakter, waarin de invloed van Jefferson Airplane lichtelijk aanwezig is.
Het afsluitende nummer van de LP heet "Dreaming Slave" en ook deze met strijkers aangevulde song, is een lekkere mix van psychedelische en progressieve rock.
Dan volgen er 9 bonus tracks uit de periode 1969-1970 en de eerste daarvan heet "Picture Me", een snelle pop song, die gevolgd wordt door "Enough Of What I Need" en deze vertolking van het Stoics nummer, klinkt zeker net zo ruig als het origineel, zoniet nog ruiger.
Daarna hoor ik een rustige tegen reggae aanleunende versie van "Pills" en dit nummer zou later nog door een hoop bands gecoverd worden.
In "Once More" krijg ik weer een mooie pop song te horen en "Fire Ring" is een progressieve rock song, die in rustig tempo gespeeld wordt.
"Francene" is een swingende commerciële rock song, "It Won't Show On Me" is eveneens een prima rock song, "Take A Look" swingt als een trein, waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten en "Force Of Habit", waarmee de CD afgesloten wordt, is een lekker klinkende pop song.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten