In de periode 1961 - 1965 was hij gitarist in de band Peter Jay & The Jaywalkers en van 1966 - 1969 in The News.
Hun enige single, die het vinyl haalde was "Baby I Got News For You" uit 1966, waarop behalve Micky Waller ook diverse leden van The Herd meespeelden.
Tussen 1966 en 1968 nam hij in zijn home studio, gelegen aan Margetson Avenue te Norwich, honderden songs op, waarvan er de laatste jaren al veel via CD verschenen en één van die releases heet The Margetson Demos waarop 23 songs staan.
Het openingsnummer heet "Nothingness Minus The Fun" en is een heerlijke popsong met een psychedelische inslag, die gevolgd wordt door "Baby, Get Some Of That", eveneens een lekkere psychedelische popsong, die op zijn beurt wordt gevolgd door "Silhouette", een andere psychedelische popsong, waarin een prima
tempowisseling zit.
In "Cell Souloquy" wordt de muziek nog een stukje psychedelischer en doordat het tempo ook niet al te hoog ligt, wordt dit daardoor nog eens extra versterkt.
Dan is het tijd voor "My Love Is Like A Spaceship", een spacy psychedelische song, dat als B-kant voor "Cold Turkey" werd gebruikt en fantastisch klinkt.
"Little Men" is weer zo'n typisch herkenbare Big Boy Pete popsong, gevolgd door "Penthouse", een lekker psychedelische popsong en in "If Flowers Please Your Hair" verandert dat niet, behalve misschien dat het tempo iets lager ligt.
Pete weet ook in "Invalid Of Love" het psychedelische er in te houden en in combinatie met zijn popmuziek, blijft dat boeiend.
Net als het voorgaande nummer is ook "Funny World" een rustige song, waarin eigenlijk niet veel gebeurd, maar het weet je toch alert houden en als het tempo in het volgende nummer, "Henry Nut (part 3), dan omhoog gaat, krijg je meteen het gevoel met de muziek mee gezogen te worden.
"Sitting In The Sun" vind ik een geweldige song, die een hoog mee zinggehalte bevat en het is dan ook moeilijk om stil te blijven zitten, waarna Pete het weer iets rustiger aan doet in het psychedelische "The Painter", dat enkele tempowisselingen heeft.
Ook "Boogaloo" is een lekkere popsong, gevolgd door "Watch Your Step", dat in dezelfde sfeer door gaat, maar met "Charactor Actors" verandert dat weer en hoor je weer het opgewekte in de muziek, waar Pete patent op lijkt te hebben.
Dat zet zich in "Flowers Cry Too" voort, hoewel de tempo terug schakelingen, die in deze song plaats vinden een iets andere sfeer teweeg brengen, maar toch blijft het opgewekte de boventoon voeren.
In "Love Is Proud" hoor je weer een schitterende popsong en in "For The Love Of Thee", dat iets rustiger is, eveneens, maar met "Who In The Heck You Think You Are?" wordt het allemaal weer een stukje psychedelischer.
"It's Over" klinkt zoals een goede popsong moet klinken, dus opgewekt met een aanstekelijk ritme.
De song "The Sound Of Automation", klinkt zoals de titel al doet vermoeden, alsof je tussen automaten staat te luisteren naar dit schitterende nummer en in het laatste nummer van de CD, "L.S.D.", dat een geweldig nummer is, lijkt het wel of Pete daar ook daadwerkelijk L.S.D. op gebruikt heeft.
De Margetson Demos van Big Boy Pete is een heerlijk afwisselende CD, waarmee hij meer dan eens laat horen, wat een schitterende muziek hij eind jaren 60 heeft opgenomen en is een overduidelijke aanrader voor ieder, die van muziek houdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten