donderdag 4 augustus 2011

Review: Chaplin Harness – Chaplin Harness + Chaplin Harness – Chaplin Harness II

Gear Fab 2009 - (GF-237)                                                         
Gear Fab 2010 - (GF-246)


In 1969 nam de zes mans’s formatie Chaplin Harness, uit New Jersey, in de Mod Sound studio te Camden een aantal nummers op, met de bedoeling er een LP van te laten persen.
Helaas bleef het daarbij, op een paar test persingen na en pas in 2005 verschenen de nummers van de opnamen op twee LP’s, die door Void records uitgebracht werden.
In 2009 en 2010 werden die opnamen door het Gear Fab label nogmaals uitgebracht, maar ditmaal op CD onder de naam Chaplin Harness en Chaplin Harness II.
De band bestond uit: Raymond Bozath – zang, Edward Monroe – gitaar, William Vespe – drus, Joseph Mingori – keyboards, Nicholas Fanelli – basgitaar en Rick Iannaconne – gitaar.
De muziek van de band is een mix van funk, psychedelische rock en blues en alle nummers werden door de bandleden geschreven.
Het openingsnummer “Chances” is een swingende song, die door de keyboards wordt gedomineerd, waarin overeenkomsten met de zang van Grand Funk Railroad hoorbaar zijn.
Tegen het einde van het nummer wisselt het tempo, waarna een korte pauze ingelast wordt en ik krijg het idee, dat het laatste stuk van deze song eigenlijk een apart nummer is.
Één van de twee lange nummers “Dit Dewey Man” swingt als een trein en kent vooral blues invloeden en ook hierin speelt het keyboard een grote rol.
“Without You” is een rustig nummer, dat gevolgd wordt door “Stitch” een nummer, dat psychedelisch en jazzy is, waarin de band flink improviseert.
Dan volgt “Walk On Mister”, een lekker klinkende blues song en daarna krijg je het langste nummer te horen, dat “3/4 Plaything” heet en instrumentaal is.
Hierin gaat Chaplin Harness helemaal los en dit is ongetwijfeld het beste nummer van de CD, compleet met een korte drumsolo en weer een sterke rol voor de keyboards, die het geheel  te gek laat swingen en ook hierbij krijg ik het idee, dat de band lekker aan het jammen is.
Vervolgens hoor je “High On A Happy”, dat in een top 100 uit die tijd, niet zou hebben misstaan, want het nummer heeft volgens mij hitpotenties genoeg.
Het klinkt lekker in het gehoor, de tekst is meezingbaar en swingt, waardoor stil blijven zitten erg moeilijk is.
“Sheila” is een rustig instrumentaal nummer, waarin keyboards speler Joseph Mingori zijn kunsten op de piano laat horen, gevolgd door “Peat Moss”, één van mijn favoriete nummers,
dat een up-tempo swingend jazzy ritme heeft, waarna deel 1 afgesloten wordt met “Sure Am Sorry”, dat de blues kant op gaat.
De CD Chaplin Harness II ligt in het verlengde van de voorgaande, maar in tegenstelling hiervan is de bezetting in verschillende songs uitgebreid met Geri Mingori – zang, John Tiberi – keyboards, Phil Argentina - basgitaar en Greg Hayes – keybords en dat is in sommige songs goed te horen, want ze roepen een heel andere sfeer op.
In bijvoorbeeld “In My Dream”, dat door Geri gezongen wordt, een symfonisch begin heeft en erg funky ritme, krijg je het idee met een totaal andere band te maken te hebben.
Ook de manier van spelen op de synthesizer is daar debet aan, maar desondanks klinkt het geheel prima.
De uitschieter van deze CD, het meer dan twaalf minuten durende “Jack”, is daar ook een mooi voorbeeld van, want op dit instrumentale nummer speelt de band pure jazzrock en ook nu is er weer tijd voor een korte drumsolo.
De 2 CD’s van Chaplin Harness klinken prima en zijn zeker de moeite van het beluisteren waard.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten