maandag 29 september 2014

Review: Touch - Street Suite

Gear Fab 1998-(GF-105)

In 1969 verscheen het politiek getinte album "Street Suite" van de uit St. Louis afkomstige band Touch, dat in 1998 opnieuw is uitgebracht, aangevuld met 2 singles, die op het Cinema label verschenen plus 3 onuitgebrachte songs en 2 nummers van de groep The Essence.
Touch werd in 1967 opgericht door de broers Raymond - sologitaar, mondharmonica en zang en Jerry Schulte - basgitaar en dit duo werd aangevuld door Paulette Butts - zang en tamboerijn en Ovid Bilderback - drums.
In deze bezetting werd de LP "Street Suite" opgenomen, maar kort na de opnamen stapte Paulette uit de band, om zich bij een commune te voegen en werd vervangen door Chuck Sabatino, die vanaf dat moment de zang voor zijn rekening nam.
Kort na het vertrek van Paulette verliet ook Ovid de band om plaats te maken voor Tom Rothy.
De band maakte 2 singles voor er opnieuw een bezettingswisseling zou plaats vinden, die de uiteindelijke formatie zou vormen voor de laatste opnamen van de band en deze keer waren het Tom Rothy, die de band verliet om te worden vervangen door Eric Salas en Chuck Sabatino, die werd opgevolgd door Royal, terwijl ook David Surkamp zich als extra sologitarist bij de band voegde.
Dit vijftal nam 3 songs op, die nu voor het eerst via deze CD te beluisteren zijn, maar daarna viel Touch definitief uit elkaar.
Raymond en Royal speelden in 1998 nog steeds samen in de band The Essence, waarvan er dus 2 nummers op deze CD terecht zijn gekomen.
De CD begint met de B-kant van de eerste single van de band; het alom bekende "Stormy Monday Blues", dat klinkt zoals een blues moet klinken: traag en rauw.
Hierna volgt "Round Trip", dat op de A-kant van de single staat en hierin speelt de band een progressieve bluessong, die in uptempo uitgevoerd wordt.
Daarna is het tijd voor de tweede single, waarvan "Day To Day Man" de A-kant is en ook nu speelt de band een heerlijke bluessong, die rustig begint, maar over gaat in een song met een gemiddeld ritme en dit nummer swingt als een trein.
Vervolgens laat de band op de andere kant hun versie van "Light My Fire" (The Doors) horen en deze klinkt schitterend, doordat de band een eigen draai aan dit nummer weet te geven, zonder het origineel geweld aan te doen.
De volgende drie songs werden niet eerder uitgebracht en de eerste daarvan heet "Lady Of The Universe", dat een fantastische song is, die rustig, melodisch en met wisselende ritmes gespeeld wordt.
"The Magic Inside You" klinkt net als de vorige song; zeer verfrissend met een sterk wisselend ritme en een mengeling van folk en country, terwijl "Rainbow" een prima cover van dit nummer is en me enigszins aan de muziek van Jefferson Airplane uit de tijd van "Volunteers" doet denken: rauwe zang, stevige gitaren en een psychedelische ondertoon.
Het eerste nummer van de "Street Suite" LP heet "Happy Face" en is een 45 seconden durend stukje country, dat over gaat in "Beginnings", een stevig kort instrumentaal blues nummer van 49 seconden, dat vervolgd wordt in "Get A Gun", waarin de muziekstijl opnieuw verandert en hierin brengt de band een
schitterende progressieve rock song ten gehore, die qua tekst zeer politiek getint is.
Daarna volgt "Catfish", een geweldig gespeelde progressieve blues, dat ook op het repertoire van Rory Gallagher's band Taste stond en gevolgd wordt door het swingende "Gotta Keep Travellin' On", waarin de band een zeer opgewekt nummer in de stijl van Country Joe & The Fish speelt.
In "Let's Keep The Children On The Street" laat de band weer een zeer politiek getinte song horen, die rustig begint, maar over gaat in een iets steviger tempo en in deze schitterende song lijkt de band erg beïnvloed te zijn door de muziek van Jefferson Airplane, terwijl ook de zang van Paulette Butts veel weg heeft van die van Grace Slick.
Dan speelt de band opnieuw een heerlijke rustige vrij progressieve blues, getiteld "Motor City's Burning", waarna "Gettin' Off" volgt, waarin Touch een uitstekende swingende bluesrock song speelt en prima van gitaar en mondharmonica gebruik maakt, terwijl ook een drumsolo ten gehore gebracht wordt en dit is tevens het laatste nummer van de "Street Suite" LP.
De twee laatste songs van de CD komen van The Essence en passen in het geheel niet bij de rest van de nummers.
In "Melt Away" is geprobeerd het jaren 60 geluid terug te halen, door de sitar te gebruiken en daarmee een psychedelisch tintje aan het geheel te geven en dit is redelijk gelukt, maar in "Everything To You" laat de band een combinatie van disco en new wave horen.
De CD "Street Suite" staat vol geweldige afwisselende muziek en is dus een genot om naar te luisteren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten