vrijdag 18 juli 2014

Review: Mountain Bus - Sundance

Gear Fab 1998-(GF-115)

Mountain Bus vond zijn oorsprong in 1962, toen Ed Mooney - solo- en akoestische gitaar, Tom Jurkens - zang en Steve Krater - drums en percussie studenten waren aan Loyola University van Chicago, Illinois, maar het zou tot 1965 duren voordat ze samen in de band Rhythms Children terecht zouden komen, die tot 1967 zou blijven bestaan.
Toen Bill Kees - solo- bottleneck- en akoestische gitaar dat jaar samen ging spelen met Mooney, Jurkens en Krater, veranderde de naam in Mountain Bus en trad de band regelmatig om en op de campus van de universiteit op.
Nadat Krater in april 1970 op een twee weken durende huwelijks reis ging, viel drummer Lee Sims voor hem in en dat beviel zo goed, dat er werd besloten verder te gaan met 2 drummers en ook was Graig Takehara - basgitaar en banjo, inmiddels bij de band gekomen.
In deze formatie maakte de band in 1971 hun enige LP "Sundance" op het Good Records label.
De Canadese band Mountain, die in 1969 op het Woodstock Music Festival had opgetreden en zo bekendheid had verworven, had een platencontract bij het grote Windfall label.
Het Windfall label, een sub label van Columbia, eiste via hun advocaten, dat alle activiteiten rond de verkoop van de LP "Sundance" stil gelegd moesten worden vanwege de naam "Mountain", ook al bestond Mountain Bus 2 jaar langer.
De band had de pech, dat Windfall veel meer geld had dan het kleine Good Records label, dat door de proces kosten failliet ging, waardoor ook Mountain Bus zich genoodzaakt zag te stoppen.
De LP "Sundance", die 7 nummers bevat, is op de CD aangevuld met enkele live opnamen plus 2 songs, die in de Plynth Sudio's te Chicago zijn opgenomen.
De LP start met "Sing A New Song", een swingende mix van blues en rock & roll, die gevolgd wordt door een lekker klinkende mix van country en rock & roll, getiteld "Rosalie".
Daarna volgt "I Don't Worry About Tomorrow", een geweldige swingende country rock song, waarbij stil zitten onmogelijk is, waarna de titelsong "Sundance" volgt en ook dit is een uitstekende stukje progressieve muziek, waarin country en folk invloeden zitten.
In "I Know You Rider" laat de band een heerlijk progressief country rock nummer horen, waarin de muziek me hier en daar aan The Allman Brothers Band en The Grateful Dead doet denken.
Dan volgt "Apache Canyon", een uitstekend instrumentaal licht psychedelisch nummer, gevolgd door het laattste nummer van de LP, getiteld "Hexahedron" en dit is een schitterend progressief psychedelisch nummer, waarin de band op zijn best is en ook dit is compleet instrumentaal.
"The Bus Keeps Rollin'" is een live opname en hierin speelt de band een instrumentaal progressief countryrock nummer, dat swingt en het wordt gevolgd door "Six Days On The Road", een mix van countryrock en rock & roll, maar helaas is de opname niet al te goed en is de zang moeilijk verstaanbaar.
Ook "(Meet Me) Down In The Bottom" is een live opname en hierin laat de band horen een schitterend stukje blues te kunnen spelen.
De nummers "Ticket In My Pocket", een heerlijke bluesrock song, die doorloopt in "Young Man's Blues", eveneens een geweldig lekker swingend stukje blues, waarvan de tekst helaas moeilijk verstaanbaar is.
Opnieuw is Roger Maglio er in geslaagd een fantastisch stukje muziek op te sporen en het opnieuw uit te brengen. Hulde!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten