Drywater werd in 1972 te Clark/Greenville, Pennsylvania, Amerika, opgericht door Dennis Cheplick - sologitaar en Jack Servis - zang en slaggitaar, die beiden luisterden naar de muziek van The Beatles, The Rolling Stones, Creedence Clearwater Revival en Chuck Berry en zich door die artiesten ook muzikaal lieten beïnvloeden.
Eind jaren 60 begon Dennis met het schrijven van eigen nummers, maar nadat hij Jack had ontmoet, begonnen ze samen songs schrijven en nadat ze er genoeg hadden, wilden ze die op een LP zetten, om op die manier geld te verdienen en meiden te versieren.
In de lokale opname studio van Marjon Records huurden ze eind september tijd om hun songs op te nemen en vroegen Dennis' broer Gregg - drums en Ken Turcic (de vriend van Jack's zuster) - basgitaar hen daarop bij te staan.
Na enkele tijd in de oefenruimte te hebben doorgebracht, werden de nummers in 3 uur tijd live in de studio opgenomen.
Vervolgens stuurde de band de mastertapes naar RPC in New Jersey, waarvan er door geld gebrek slechts 25 stuks van geperst konden worden.
Daarvan werden er 15 naar platenmaatschappijen verstuurd en de overige 10 werden voor hen zelf bewaard en om aan vrienden te geven, maar er kwamen helaas voor hen totaal geen positieve reacties op, totdat in 2003 een grammofoonplaten verzamelaar enkele originele exemplaren wilde kopen voor $100 per stuk.
In 2009 kwamen ze er achter, dat een origineel exemplaar op E-Bay $700 op leverde en dat een radio station in New Jersey delen van hun album draaide.
Kort daarna nam een verzamelaar uit Zweden contact met Gregg op, om een exemplaar van hem te kopen voor $1000 en dit verzoek werd voor die prijs natuurlijk beloond.
Het album bevat 12 eigen composities en begint met de titel song "Backbone Of The Nation", waarin de band een progressieve rock song ten gehore brengt, die een aanstekelijk ritme bevat en gevolgd wordt door "If Only I Would Have Told You", een redelijk klinkende pop song met een enkele subtiele tempowisselingen.
Daarna speelt de band "I Don't Love Her Anymore", een mooie rustige pop song, waarin de muziek doet denken aan "Three Steps To Heaven", waarna "Too Much Of Nothing" volgt en de band opnieuw een rustige band speelt.
In "Airplane Rider" speelt Drywater een uptempo rock song, die diverse tempowisselingen heeft en in "Untiteld Love" een lekker in het gehoor klinkende pop song.
Dan volgt "The Stones You Throw", een rustige pop song, die gevolgd wordt door "Hooky Player", waarin de band een vrij goede pop song laat horen, waarna "Sweet And Free" te horen is en ook daarin brengt de band een uitstekende rustige pop song ten gehore.
Vervolgens staan "How Many More Years", een swingende dansbare pop song, "Like A Vine", een prima pop song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en "Deception", een heerlijke pop song met een aanstekelijk ritme.
Hulde voor Roger Maglio, die er ook deze keer weer in geslaagd is een obscuur album te lokaliseren en het beschikbaar te maken voor verzamelaars en liefhebbers van jaren 60 en 70 muziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten