De term "Exploito" werd tijdens halverwege de jaren 60 bedacht, doordat de muziek industrie bands inhuurden, die muziek speelden tegen de laagste kosten.
Veel van de artiesten werden dan ook niet met naam vermeld op de grammofoonplaten hoezen, maar de muziek die deze bands maakten was zeker niet slecht.
Op de vele uitgaven van de labels zoals Europe, en German Fass, waren het hoofdzakelijk leden van uit Hamburg afkomstige The German Bonds en The tonics, aangevuld met Rattles' basgitarist Herbert Hildebrandt, die werden gevraagd.(zie ook GF-274)
Roger Maglio heeft voor deze uitgave weer 2 albums uit die periode op 1 CD gezet, waarvan de eerste "Blues-Rock Festival '70" heet.
Daarop worden bandnamen zoals: Bluegrass Champions, Rock Revival Ltd. en The Moody Five vermeld, maar in feite zijn het de muzikanten, die hierboven zijn beschreven.
Het album, dat 12 live nummers bevat, werd destijds via het Metronome Perl Serie label uitgebracht en verscheen later via TT en Astan Records.
Het eerste nummer van de plaat heet "Blue Tail Fly", een lekker in het gehoor klinkende progressieve rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en deze wordt gevolgd door "The Girl I Left Behind", een uitstekende mix van blues en pop, waarin de zang lichtelijk aan die van Robert Plant van Led Zeppelin doet denken.
Daarna volgt "Trapeze", een swingende uptempo bluesrock song, die gevolgd wordt door "Old Dan Tucker", waarin de band een swingende bluesrock song met een aanstekelijk ritme speelt.
In "The Valley So Low" speelt de band een dansbare rock song, in "Devil" een swingende rock song met hardrock invloeden en in "Barbara Allen" een mix van garagerock, hardrock en pop.
Het volgende nummer heet "Stewball" en dit is een heerlijke progressieve rock song, die gevolgd wordt door "From College", waarin de band een prima stukje progressieve rock ten gehore brengt.
"Sugar In Your Tea" begint vrij rustig, maar na korte tijd verandert dat en speelt de band een uptempo mix van progressieve rock en bluesrock, die enkele tempowisselingen heeft en gevolgd wordt door "Sleep Tight", een slaap liedje, dat in een uptempo gespeeld wordt, waarna het laatste nummer van de LP, een fantastisch stuk instrumentale bluesrock, te horen is, getiteld "Race".
Ook de LP Beat Club International werd live opgenomen en verscheen via het Metronome Perl Serie label en werd later door TT en Astan Records uitgebracht.
De plaat begint met "Aunt Rhody", een swingende rock song, die een hoog meezing gehalte heeft en gevolgd wordt door "Wayfaring Stranger", een uitstekende pop song.
Daarna speelt de band "Betsy", een swingende rock met een aanstekelijk ritme, waarna "Careless Love" ten gehore gebracht wordt, een schitterende progressieve rock song.
Dan volgt "King In Heaven", een prachtige rustige pop song, die in de stijl van Elvis Presley gezongen wordt en instrumentaal wel iets weg heeft van "A Whiter Shade Of Pale" van Procul Harum en dit nummer wordt gevolgd door "Railroad", een fantastische progressieve rock song.
In "Blow The Man Down" speelt de band een verrukkelijke swingende progressieve rock song en in "Drill Your Dog" een mix van bluesrock en progressieve rock.
Vervolgens speelt de band "Matty Groves", een mix van pop, rock en reggae, waarna "Brother" volgt, een lekker in het gehoor klinkende swingende rock song met progressieve rock enn soul invloeden.
Verder staan "Lost Women", een geweldige bluesrock song en "Mr Whyler", een swingende rock song, op het album.
Roger Maglio is er met behulp van Hans von Seydlitz (NL) weer in geslaagd 2 fantastische albums boven water te brengen en op CD uit te brengen en deze is het aanschaffen meer dan waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten