Eind 1965 begonnen Michael Cullen - zang en sologitaar, Gary Heuer - zang en sologitaar en Jack Caviness - drums, uit Moorpark, Californië, samen te spelen en eigen nummers te schrijven.
Na een half jaar kwam Ed Steele (basgitaar) dit trio versterken en nadat hij ingewerkt was, begon de band in en rond Moorpark op te treden, waarbij het publiek goed reageerde op hun zelf geschreven nummers.
De band werd geboekt voor een open microfoon avond, die in The Troubadour te Hollywood plaats vond en werd daar ontdekt door Jimmy Haskell, die onmiddellijk een afspraak met hen maakte om een demo in zijn huisstudio op te nemen.
Gary en Michael werden opgeroepen om hun militaire dienstplicht te vervullen en gingen naar Canada, waar vandaan Gary na enkele maanden terug keerde.
De band bestond toen weer in de oorspronkelijke bezetting op Michael na hij werd vervangen door Larry Wiseman - keyboards en Rohn Barkley - sologitaar en zang.
De nieuw ontstane band, die zich The Bleu Forest noemde, begon eigen nummers te schrijven en Michael, die de eerdere songs had geschreven, gaf de band toestemming, deze te gebruiken.
Jimmy Haskell had studio tijd voor hen geregeld bij Valley Recording Studio in Noord Hollywood, om een album op te nemen, dat "A Thousand Trees Deep" ging heten en onder leiding van Freddie Piro, die onder andere met The Grassroots had gewerkt en later ook de producer van Ambrosia en vele anderen zo worden, maakte de band de opnamen van hun plaat, die ongeveer 6 maanden zouden duren en in 1968 op een Ampex 8 sporen 2" recorder werden opgenomen.
Er was veel interesse voor het album van diverse grote platen labels, waaronder Tower Records, maar nadat er enkele maanden verstreken waren verliet Rohn de band om persoonlijke redenen en omdat The Bleu Forest nu geen zanger meer had, ging de platen deal niet door.
Antonio Barreiros van Golden Pavillion Records bracht het album alsnog op vinyl uit in januari 2016 en informeerde Roger Maglio van Gear Fab Records over de plaat en de mogelijkheid deze op CD uit te brengen en dat resultaat is te horen via deze nieuwe uitgave (GF-279).
Het album, dat 10 nummers bevat, start met de titel song "A Tousand Trees Deep" en daarin speelt de band een heerlijke licht psychedelische pop song in een gemiddeld tempo, die gevolgd wordt door "Look At Me Girl", een schitterende rustige pop song, die orkestrale begeleiding heeft.
Daarna volgt "Bitter Street", een uptempo song, waar uitstekende samenzang in zit en ook dit nummer wordt orkestraal begeleid, waarna "Story Of A Sort" te horen is en hierin speelt de band een vrij rustige pop song, die diverse subtiele tempowisselingen heeft.
Het volgende nummer, dat "That's When Happiness Began" heet, lijkt instrumentaal lichtelijk op "Hey Little Girl" van The Syndicate Of Sound en is een lekker in het gehoor klinkende mix van beat, garagerock en pop.
In "Words In My Mind" laat The Bleu Forest een fantastische swingende mix van garagerock en beat horen, die iets over de helft tijdelijk rustiger wordt, maar al snel weer terug keert naar het tempo en ritme, waar mee begonnen was en in "Through With You" speelt de band weer zo'n prima pop song, die een licht progressief orgelspel bevat.
Verder staan "She Said She's Leaving", een prachtige pop song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, "Knock Knock", een heerlijke aanstekelijke pop song, waar lichte progressieve invloeden in zitten en "Trouble", een uitstekende afwisselende pop song met een aanstekelijk ritme.
Ook nu weer is Roger Maglio er in geslaagd een prima onbekende band uit de jaren 60 her uit te brengen en ik vermoed, dat iedere liefhebber van zestiger jaren muziek, deze uitgave zeker op waarde zal weten te schatten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten