The Countdown 5 was een band uit Galveston, Texas, die oorspronkelijk in de zomer van 1962 onder de naam D & The Dominoes werd opgericht door de vrienden Tommy Williams - drums, Tommy Murphy - basgitaar en zang en Elesio Delao - zang.
Delao werd al spoedig vervangen door Mack Hayes - zang en keyboards, die Starling Mosley - sologitaar en Steve Long - saxofoon, keyboards en zang introduceerde, maar binnen enkele maanden verliet Mosley de band al en kwam John Balzer in zijn plaats.
Gedurende de volgende jaren werd de legendarische Bamboo Hut en later de Grass Menagerie en Galveston Beach Club hun thuisbasis voor de lente en zomer maanden.
Rond 1964 besloot Don Gomez hun manager te worden, omdat hij de potentiële mogelijkheden van de band zag en tijdens een optreden in The Bamboo Hut, trok de band de aandacht van een TV producer uit Houston, die de band contracteerde voor een wekelijkse TV show, die "Impact" heette en een lokale versie was van "Where The Action Is" van Dick Clark.
De TV producer wilde dat de band hun naam veranderde en de groep besloot The Countdown 5 te gaan heten, waarna de bandleden erg gedreven werden en hun eigen nummers gingen schrijven en opnemen, in de hoop een nationale hit te scoren.
Ook werd de apparatuur aangepast en kwamen er roadies bij en tijdens live optredens, waar de band veel covers speelde, zette The Countdown 5 de zaal aardig op zijn kop, door een energieke set te spelen.
De band trad op diverse plaatsen in Texas op, onder andere in: Houston, Fort Worth, Austin, Dallas, Corpus Christi, Beaumont en meerdere plaatsen en tevens speelde The Countdown 5 in Louisiana , waaronder: New Orleans, Lafayette, Lake Charles en Baton Rouge.
De band deed tevens nog regelmatig mee aan band battles, waar ze het op moesten nemen tegen sterke bands uit Houston, zoals: The Moving Sidewalks (pre ZZ Top), 13th Floor Elevators, The Clique en The Coastliners, die net als The Countdown 5 in Dallas mochten gaan strijden voor de State titel.
Halverwege de jaren 60 schreef de band een hoop eigen nummers, die opgenomen werden en waren ze gedeeltelijk mede eigenaars van de opname studio 'Andrus Productions' en 2 van hun singles kwamen in de top 100 terecht ("Uncle Kirby" en "Shake Na Na").
Om die reden begonnen concert promoters hun te boeken als voorprogramma van bekende bands, zoals: Dave Clark Five, Paul Revere And The Raiders, Grass Roots, Sam The Sam And The Pharaohs, The Fifth Dimension en anderen.
In 1969 besloten de bandleden, dat het tijd was om ieder hun eigen te gaan en werd de band opgeheven, om tot nu toe niet meer bij elkaar te komen, maar met achterlating van hun muziek, die te beluisteren valt op de 2CD "Complete Recordings", die hun singles, proefpersingen, compilatie nummers en alternatieve stereo versies bevat en tevens onuitgebrachte opnamen uit de periode 1967-1969, die de band maakte in de Walter Andrus Studio; al met al zo'n 40 nummers, waarbij het vermelden waard is, dat hun 9 singles via diverse labels werden uitgebracht, waaronder: Cinema, Audiodisc Recording, Pic, Polar, Toucan Records, Saint Martin Record en Cobblestone Records.
CD 1, die 54 minuten duurt en de helft van de nummers bevat, opent met "Bamboo Hut", een swingende uptempo rock & roll song, die gevolgd wordt door "Shout", dat in een hoog tempo gespeeld wordt, waarna "Do What You Do Well", een lekker swingende uptempo country song.
Dan volgt "My Own Style Of Living", een uptempo song in de stijl van de muziek van The Everly Brothers en de zestiger jaren Britse beat bands en dit nummer wordt gevolgd door "Uncle Kirby (From Brazil)", een fantastische mix van garagerock en psychedelische rock, die gevolgd wordt door "Spectaculation", een heerlijke dansbare pop song, die lichte barok invloeden heeft.
Daarna speelt de band "Time To Spare", een opgewekte aanstekelijke song, waarbij stil zitten geen optie is, "Elevator", eveneens een vrolijk klinkende pop song, die aanzet tot dansen en gevolgd wordt door "Maybe I'll Love You", een swingende aanstekelijke song, die enkele prima tempowisselingen heeft.
In "Willie And The Hand Jive" speelt The Countdown 5 een nummer in de stijl van Bo Diddley, dat swingt, in "We Are All One", een mooie rustige pop song en in "Skaka Shaka Na Na", een swingend nummer met lichte soul invloeden, dat live opgenomen lijkt te zijn.
Vervolgens speelt de band "Money Man", een geweldige swingende aanstekelijke pop song, waarna de stereo versie van "Uncle Kirby (From Brazil)" volgt, waarin de muziek voller klinkt en dat is evenzo het geval in de stereo uitvoeringen van "Time To Spare", We Are All One" en "Money Man", die daarop volgen.
Verder staan "Something On Her Mind" een vrolijke pop song, die prachtige samenzang bevat, "Candy", een schitterende garagerock song en "Sweet Talk", een uitstekende uptempo rock song met soul invloeden op de CD.
CD 2 duurt bijna 53 minuten en start met "Don't Buy Meet From The Milkman", een lekker in het gehoor klinkende dansbare pop song, die gevolgd wordt door "Big Big Man", een fantastische swingende country rock song, waarbij stil zitten niet aan de orde is en "Unfair To Me", een progressieve rock song met wisselende tempo's.
In "Good Woman" speelt de band een afwisselende progressieve rock song en in "Beneath My Rug" een uitstekende rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en progressieve rock invloden heeft en in "We're Just People" een prachtige pop song, die invloeden uit filmmuziek heeft.
Dan speelt de band "I Gotta Keep What I Take" een prima uptempo poprock song, die zeer dansbaar is en enkele subtiele tempowisselingen bevat en gevolgd wordt door "So Pass Me By", een mooie rustige pop song, waarin de band orkestraal begeleid wordt, waarna "What Can You Do When You're Down" volgt, een swingende pop song, die diverse subtiele tempowisselingen bevat.
Daarna volgen "When I'm Gone Away", een uitstekende poprock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, "Legs", een schitterende swingende uptempo poprock song, die een aanstekelijk ritme heeft en "Sallazar", een vrij rustige pop song met prima samenzang.
Vervolgens speelt The Countdown 5 "Sally Green", een fantastische swingende pop song, "Stone Fire Garden", een erg rustige mooie pop song en "One Way Traffic", waarin een deel van een nummer van Booker T. and The Onions in verwerkt zit en de band een lekker in het gehoor klinkende song ten gehore brengt.
"These Few Things" is een verrukkelijke pop song met sterke zang, "I Gotta Leave You", een mooie, vrij rustige, song, waarin enkele subtiele tempowisselingen zitten en "Hair" is één van de vele covers van dit nummer, dat een hit was voor de Nederlandse band Zen.
Verder staan de gesproken "Countdown's Radio Commercial", dat 34 seconden duurt en de "New Year's Eve Greeting", die 36 seconden duurt op de CD.
Dankzij Roger Maglio van Gear Fab is er weer een juweeltje uit de jaren 60 opgedoken en zij, die de muziek uit dit tijdperk verzamelen, zullen er zeker blij mee zijn en hopelijk zullen er nog velen zoals deze volgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten