Turqouise uit Ventura, California, Amerika begon onder de naam Captain Speed en bestond uit: Tim Pearson - zang, Steve 'Buddy' Smith - sologitaar, 'Buffalo' Bruce Barlow - basgitaar, Danny Gustafson - drums en Luther Tatum - keyboards.
De band bracht slechts 2 7" singles uit, die in 1967 via Arcade verschenen, namelijk "Hello Bill"/ "Steel Glass" en "Sunflower Mama" / "Beautiful Death Dealer".
Nadat Buddy Smith aan de oorlog Vietnam moest, werd hij vervangen door Nick Hoffman en doordat enkele leden van de band aan de drugs zaten, leidde dat tot het vertrek van Luther Tatum.
Zijn plaats werd tijdelijk ingenomen door een knaap genaamd Chip, voordat keyboards speler Bill Payne bij de band kwam en in deze formatie werden enkele demo's opgenomen, zoals "Dangerfield", "Soft Machine" en "Plastic Sammy Rides Again", waarmee de band de aandacht trok van Uni en Mercury Records.
Door problemen met hun label Arcade, waarbij rake klappen uitgedeeld werden, ging Tim Pearson terug naar zijn geboorte plaats Bakersfield, waar hij later aan een overdosis heroïne stief.
Na het vertrek van Pearson speelde de band alleen nog instrumentaal en ging de band eind 1968 ter ziele.
Turqouise deelde tijdens hun bestaan het podium met onder andere: Grateful Dead, The Doors, Jefferson Airplane, Country Joe & the Fish, The Seeds, The Strawberry Alarm Clock, Jimi Hendrix en diverse anderen.
Bill Payne richtte daarna met Lowell George de band Little Feet op en ging Bruce Barlow in Commader Cody And The Lost Planet Airmen spelen.
Omdat er genoeg muzikaal materiaal was opgenomen, was het de bedoeling dat er een LP uitgebracht zou worden, maar helaas verscheen die niet eerder dan 17 januari 2025 via Out-Sider (Guerssen) als LP op zwart en doorzichtig vinyl en verscheen op 28 maart 2025 via Gear Fab als CD.
Het album bevat 12 nummers en begint met "Steel Glass", een fantastische psychedelische song met een gemiddeld tempo speelt, die halverwege iets meer snelheid krijgt en gevolgd wordt door "Sunflower Mama", een pop song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "Dangerfield", een song met tempowisselingen en een gemiddeld tempo, die lichte psychedelische invloeden heeft en "Soft Machine", een progressieve psychedelische song, die tot dansen aanzet.
Daarna volgen "Pop Festival", een heerlijke progressieve Hammond rock song met een aanstekelijk ritme, "It's A Drag", een uptempo pop song met een dansbaar ritme, "Hello Bill", een swingende uptempo song met een terugkerend ritme en "Beautiful Death Dealer", een progressieve song met tempowisselingen en psychedelische elementen.
Vervolgens speelt Turquoise "My Brother" een korte progressieve rock song met een aanstekelijk ritme, "Rally Round The Flag", een song met een gemiddeld tempo, die op het eind op een kazoo gespeeld wordt, "Plastic Sammy Rides Again", een geweldig psychedelisch instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo en een alternatieve versie van "Hello Bill", een swingende uptempo song met een terugkerend ritme.
Roger Maglio vindt met de regelmaat van de klok schitterende muziek van onbekend gebleven Amerikaanse bands uit de jaren 60, begin 70, die hij via zijn label Gear Fab uitbrengt en ons zo een kijkje in de geschiedenis van de Amerikaanse pop cultuur uit die periode laat nemen.Hulde!
