Ruby Wheeler was een band uit Orange Country, Californië, Amerika, die eind 1971 door James "Clyd" Lutrell werd opgericht en bestond uit: Rick Gould (Stack) - sologitaar en zang, Bill Shephard (Stack) - akoestische gitaar en zang, David Mohr - keyboards en zang, John Durzo - basgitaar en achtergrondzang, Leon Becken - drums (in de studio), Billy Carol - drums en achtergrondzang (live bij optredens), James "Clyd" Lutrell - achtergrondzang (track 2) en Dennis LaPore - wah wah gitaar (track 6).
De band nam in 1972 diverse nummers in de studio's van United Audio Studios te Santa Ana en Ruby Wheeler Studio te Orange op en deze zijn op via Gear Fab als CD verschenen onder de naam "No One In Our Way".
Het album start met "I Think It's Time" een uitstekende progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, die na enkele minuten iets meer snelheid krijgt en gaat swingen, om halverwege te veranderen in een rustige puike song met progressieve folk en countryrock invloeden, waarin de snelheid beetje bij beetje wordt opgevoerd.
Dan volgen "Rainman", een prima country gerelateerde song met een gemiddeld tempo, "Turn About Question", een song met niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme en "Understand, I'm The Man" een progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.
Vervolgens speelt de band een mooie rustige song, getiteld "China Doll", waarna "Good Time Sally" volgt, een vrolijk klinkende rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.
"Dream Maker" is een prachtige pop song met een vrij langzaam tempo en het live opgenomen "No One In Your Way", een fantastische progressieve rock song met een gemiddeld tempo, die halverwege iets meer snelheid krijgt, van ritme verandert en gaat swingen, om tegen het einde weer langzamer wordt.
Verder speelt Ruby Wheeler "Lovely Lady", een song met een gemiddeld tempo en een hoog meezing gehalte en "Separation", een nummer met een vrij traag tempo, dat tot dansen uitnodigt en een terugkerend ritme bevat.
Roger Maglio gaat maar door met zijn zoektochten naar obscure Amerikaanse bands uit de jaren 60 en begin jaren 70 en blijft verrassen met herontdekte juweeltjes, die lang bewaard zijn gebleven en het lijkt er op, dat zijn speurtochten nog lang niet ten einde zijn, gezien de aankondiging van zijn volgende uitgave.
