vrijdag 10 januari 2014

Review: A Cid Symphony - A Cid Symphony

Gear Fab 1999-(GF-135)

A Cid Symphony werd halverwege jaren 60 opgericht door Dustin Mark Miller, Charles Ewing en Ernest Fischbach, die folk en etnische muziek gingen spelen.
Dustin collecteerde voordien voor een politieke beweging, die protest songs verkocht en maakte enkele audio documentaires en Ernest was degene, die elk instrument met snaren kon bespelen, maar hij kon ook drummen en harmonica spelen.
Nadat Ernest met Deborah Cleall trouwde vertrok de groep naar de San Francisco Bay streek, waar Ernest en Charles te Berkeley Hindoestaanse muziek gingen studeren en Dustin in het huwelijks bootje stapte met Jane (Juana).
De groep mocht bij Fantasy Records hun muziek op nemen, waarbij werd besloten, dat de grammofoonplaten voor de triple LP "Sonoma", die in 1967 werd uitgebracht, in verschillende kleuren geperst zouden worden en LP 1 verscheen op geel vinyl, LP 2 op paars vinyl en LP 3 op groen vinyl.
De band noemde zich A Cid (oorspronkelijk Acid) Symphony en werd min of meer een familie, een stam en een bende nomaden, die hoofdzakelijk op colleges optrad en hun sponsors waren persoonlijke vrienden, studenten voor een democratische gemeenschap.
Regelmatig trad de band op in een Arabische tent, maar kwam ook in contact met andere bands, zoals The Golden Toad van Bob Thomas, die banden met The Grateful Dead had en A Cid Symphony was eveneens actief op het Montery Pop Festival en ontmoette Ravi Shankar daar.
Hun triple LP bevat 21 nummers, die in 1999 op 2 CD's door Gear Fab zijn uitgebracht, waarbij er 3 bonus tracks aan toe zijn gevoegd en daarop wordt de band bijgestaan door Tom Harris, John Goekermann en David Goines.
CD 1 begint met "Loadusphone Number 1", een kort nummer van iets meer dan een minuut, waarin Charles zijn jodelkunst laat horen en Ernest er mondharmonica bij speelt, gevolgd door "Loadusphone Number 2", waarin 35 seconden stilte te horen is en "Loadusphone Number 3", dat 14 minuten duurt.
Hierin laten Ernest, Charles, Tom en John een psychedelisch nummer horen, waarin gebruik gemaakt wordt van de dulcimer, Ramirez flamenco gitaar, houten en Hindoestaanse bellen.
Vervolgens spelen dezelfde muzikanten "Pierced Hand Number 1", waarin ze ook van dezelfde instrumenten gebruik maken, maar in dit nummer ligt het tempo iets hoger en gaat de muziek iets meer richting folk en dit wordt gevolgd door "Pierced Hand Number 2", waarin de band verder gaat met het spelen in het zelfde ritme, maar het tempo weer in een lagere versnelling speelt, waarna het vervolg "Pierced Hand Number 3" heet, dat van hetzelfde gehalte is, alleen besluit de band de muziek nu weer te versnellen.
Daarna speelt de band een nummer getiteld "Golden Gate Number 1", waarin nog steeds met dezelfde bezetting en instrumenten een stuk muziek gespeeld wordt, dat niet veel verschilt met voorgaande composities en een licht oosterse sfeer uit wasemt.
Het logische vervolg op dit nummer heet "Golden Gate Number 2", waarin ook zang zit en hierin neigt de muziek voorzichtig naar de blues en in "Golden Gate Number 3" spelen Ernest, Martin en Charles een kort blues nummer, waarbij gebruik gemaakt wordt van de steel en flamenco gitaar, waarna het laatste nummer van CD 1 volgt, getiteld "Golden Gate Number 4" en hierin is Charles te horen met een schitterend stukje klassiek flamengo gitaarspel.
CD 2 start met "Burning Bush Number 1", waarin Charles flamenco gitaar speelt en zingt, terwijl Ernest de dulcimer bespeelt en hierin brengt dit duo een afwisselend stukje rustige folk muziek ten gehore, dat gevolgd wordt door het uitstekend klinkende "Burning Bush Number 2" en door Charles op klassieke gitaar gespeeld wordt.
Dan volgt "Burning Bush Number 3" en hierin spelen Charles - gitaar en zang en Ernest - dulcimer een lekker swingend oosters klinkend nummer, waarin de band naar het eind toe het tempo vertraagd.
Dit wordt gevolgd door "Noisemakers Number 1", een 35 seconden durend gesproken nummer, dat vervolgd wordt met "Noisemakers Number 2", een heerlijke bluessong, die door Ernest en Charles gespeeld wordt.
In "Noisemakers Number 3" laat Ernest samen met David Goines een prima folk song horen, waarin plotseling een overschakeling zit en een deel van het volkslied ten gehore gebracht wordt met machine geluiden op de achtergrond.
Daarna speelt Ernest een korte folk song, zichzelf begeleidend op gitaar en deze wordt gevolgd door "Scrambled Psychedelic BS Number 1", waarin Charles de drums bespeeld en zingt en Ernest eveneens de zang voor zijn rekening neemt, die in het begin als indianen zang klinkt, maar over gaat in een uitstekende blues song, waarin Charles gitaar speelt en zingt en Ernest de mondharmonica gebruikt en in "Scrambled Psychedelic BS Number 2" laten Ernest en Charles een prima samenzang horen in een 26 seconden durende song.
"Scrambled Psychedelic BS Number 3" is een nummer met een gesproken politiek gerichte tekst, waarbij Dustin en John diverse onderwerpen behandelen, onder andere geboortebeperking, oorlog, een aanklacht tegen Dow Chemical en de wet en op de achtergrond is psychedelische muziek te horen.
Met "Scrambled Psychedelic BS Number 4" laat Charles een lekker stukje flamenco gitaarspel horen, dat ondersteund wordt door David Goines met handgeklap en tegen het eind van het nummer, zijn er weer machine geluiden te horen.
De CD wordt door de bonus tracks afgesloten en daarin zijn er gesproken teksten en solo zang van Dustin te beluisteren.
A Cid Symphony heeft met deze uitgave een prima tijdsdocument achter gelaten, die het beluisteren zeker meer dan waard is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten