Review: Kaleidoscope - Kaleidoscope

Gear Fab 2025 (GF-315)

Kaleidoscope werd in 1967 in Puerto Rico, Dominicaanse Republiek, opgericht en bestond in eerste instantie uit: Francisco "Frank" Tirado - basgitaar en zang, Pedrín Garcia - sologitaar, Julio Arturo Fernández - Hammond B3-orgel en Rafael Cruz - drums, die net als zovel andere bands, hits van buitenlandse rock hits speelden.

Nadat ook Orlando "Orly" Vázquez - bas- en sologitaar bij de band was gekomen en ze in het lokale radioprogramma Teen Time van Radio Televisión Dominicana mochten optreden, kregen ze meer bekendheid, om kort daarna mee te doen aan Amucaba, het eerste moderne muziekfestival van het eiland en dit wisten te winnen, waarbij ze het opnemen van een album bij het lokale Dominicaanse platenlabel Fabiola als prijs kregen .

Tirado en Vázquez schreven de nummers voor het album, die invloeden van de muziek van bands en artiesten zoals Jimi Hendrix, Iron Butterfly, Strawberry Alarm Clock en Frank Zappa bevatte.

Tevens kreeg de band hulp van gitarist Adib Casta, die het afsluitende nummer van de LP voor de band schreef, waarbij het vermelden waard is, dat de Fabiola Studios de capaciteit had, om op acht sporen op te nemen, masters te mixen en zelfs vinyl platen te persen in hetzelfde gebouwen complex in de wijk La Feria, een prachtig deel van de stad met een bruisend nachtleven.

De band nam enkele nummers op, ging naar La Pipa (de buren), om te dansen met wat groupies, nog wat te drinken en keerde dan terug naar de studio.

Daar ontmoetten ze Edgar Zamudio, een Peruaanse zanger en producer (met een eigen label, genaamd Discos Zave), die destijds een inwoner van Mexico en werkzaam bij de grote platenmaatschappij Orfeon was.

Deze was zo onder de indruk van de muziek van de band, dat hij hen de kans bood om zich op de Mexicaanse markt te profileren met een album release op de Centraal-Amerikaanse zwaargewicht label Orfeon.

Terwijl Zamudio het album klaarmaakte voor release, gingen Tirado, Vázquez en Cruz naar het eiland Saint Thomas om daar als powertrio op te treden.

Doordat de release te lang duurde verliet Vázquez de band en Garcia en Fernández, die niet de moeite hadden genomen zich bij het trio in Saint Thomas aan te sluiten, keerden nooit meer terug, zodat alleen Tirado en Cruz nog over waren voor gedetailleerde release plannen voor Kaleidoscope in Mexico, waaronder een uitnodiging aan de band om naar dit land te komen om het album te promoten, dat in 200 promotie-exemplaren uitgebracht werd.

Tirado vroeg zijn broer Pol als zanger en Héctor Gutiérrez (als vervanger van Vázquez) - bas- en sologitaar om met Cruz en hem de nieuwe Kaleidoscope te vormen en nadat ze in Mexico-Stad in discotheek Salvation, waar ze werden geïntroduceerd als een reizende band uit San Francisco, Californië een daverend succes hadden, vroeg Jorge René González, organist van Los Kicks uit Mexico-Stad, die onder de aanwezigen bij hun optreden was, of hij deel kon gaan uitmaken van de band, die nog slechts enkele nummers speelde van hun LP, die op 30 augustus 2016 her uitgebracht werd via het Duitse Shadoks label en in 2025 als CD via Gear Fab met een nieuw hoes ontwerp.

De LP "Kaleidoscope", die dus in de formatie Tirado, Garcia, Fernández, Cruz en Vázquez werd opgenomen, begint met "Hang Out" waarin Kaleidoscope een fantastische uptempo garagerock speelt, die gevolgd wordt door "PS Come Back", een swingende uptempo rock song met een aanstekelijk ritme en tempowisselingen, "A Hole In My Life", een uitstekende licht psychedelische pop song met een gemiddeld tempo en "Let Me Try", een verrukkelijke psychedelische rock song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme.

Daarna volgen "I Think It's Alright", een psychedelische rock song met een gemiddeld tempo, "Colours", een schitterende uptempo psychedelische rock song met garagerock elementen, die swingt als een trein, "Once Upon A Time There Was A World", een heerlijke psychedelische song met een gemiddeld tempo, waarin de band me iets meer dan 8 minuten laat genieten van hun muziek en "A New Man", een uptempo rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme.

Verder volgen "I'm Crazy", een swingende uptempo rock song met een terugkerend ritme en acid rock elementen en "I’m Here, He’s Gone, She’s Cryin’", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.

"Kaleidoscope" uit 1968 van Kaleidoscope is een veel gezocht juweeltje in de psychedelische en garagerock wereld, die in geen enkele collectie mag ontbreken en Roger Maglio heeft deze boodschap nog eens extra duidelijk gemaakt, door dit fantastische album als CD uit te brengen, waarvoor 3 werf hoera!

Review: Turquoise - The Return Of Captain Speed

Gear Fab 2025 (GF-314)

Turqouise uit Ventura, California, Amerika begon onder de naam Captain Speed en bestond uit: Tim Pearson - zang, Steve 'Buddy' Smith - sologitaar, 'Buffalo' Bruce Barlow - basgitaar, Danny Gustafson - drums en Luther Tatum - keyboards.

De band bracht slechts 2 7" singles uit, die in 1967 via Arcade verschenen, namelijk "Hello Bill"/ "Steel Glass" en "Sunflower Mama" / "Beautiful Death Dealer".

Nadat Buddy Smith aan de oorlog Vietnam moest, werd hij vervangen door Nick Hoffman en doordat enkele leden van de band aan de drugs zaten, leidde dat tot het vertrek van Luther Tatum.

Zijn plaats werd tijdelijk ingenomen door een knaap genaamd Chip, voordat keyboards speler Bill Payne bij de band kwam en in deze formatie werden enkele demo's opgenomen, zoals "Dangerfield", "Soft Machine" en "Plastic Sammy Rides Again", waarmee de band de aandacht trok van Uni en Mercury Records.

Door problemen met hun label Arcade, waarbij rake klappen uitgedeeld werden, ging Tim Pearson terug naar zijn geboorte plaats Bakersfield, waar hij later aan een overdosis heroïne stief. 

Na het vertrek van Pearson speelde de band alleen nog instrumentaal en ging de band eind 1968 ter ziele.

Turqouise deelde tijdens hun bestaan het podium met onder andere: Grateful Dead, The Doors, Jefferson Airplane, Country Joe & the Fish, The Seeds, The Strawberry Alarm Clock, Jimi Hendrix en diverse anderen.

Bill Payne richtte daarna met Lowell George de band Little Feet op en ging Bruce Barlow in Commader Cody And The Lost Planet Airmen spelen. 

Omdat er genoeg muzikaal materiaal was opgenomen, was het de bedoeling dat er een LP uitgebracht zou worden, maar helaas verscheen die niet eerder dan 17 januari 2025 via Out-Sider (Guerssen) als LP op zwart en doorzichtig vinyl en verscheen op 28 maart 2025 via Gear Fab als CD.

Het album bevat 12 nummers en begint met "Steel Glass", een fantastische psychedelische song met een gemiddeld tempo speelt, die halverwege iets meer snelheid krijgt en gevolgd wordt door "Sunflower Mama", een pop song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "Dangerfield", een song met tempowisselingen en een gemiddeld tempo, die lichte psychedelische invloeden heeft en "Soft Machine", een progressieve psychedelische song, die tot dansen aanzet.

Daarna volgen "Pop Festival", een heerlijke progressieve Hammond rock song met een aanstekelijk ritme, "It's A Drag", een uptempo pop song met een dansbaar ritme, "Hello Bill", een swingende uptempo song met een terugkerend ritme en "Beautiful Death Dealer", een progressieve song met tempowisselingen en psychedelische elementen.

Vervolgens speelt Turquoise "My Brother" een korte progressieve rock song met een aanstekelijk ritme, "Rally Round The Flag", een song met een gemiddeld tempo, die op het eind op een kazoo gespeeld wordt, "Plastic Sammy Rides Again", een geweldig psychedelisch instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo en een alternatieve versie van "Hello Bill", een swingende uptempo song met een terugkerend ritme.

Roger Maglio vindt met de regelmaat van de klok schitterende muziek van onbekend gebleven Amerikaanse bands uit de jaren 60, begin 70, die hij via zijn label Gear Fab uitbrengt en ons zo een kijkje in de geschiedenis van de Amerikaanse pop cultuur uit die periode laat nemen.Hulde!

Review: Roger Maglio - Songs From The Rocks

Gear Fab (GF-313) 

Roger Maglio komt oorspronkelijk uit Plainview, Long Island, New York.

Sinds 1966, toen hij met gitaar spelen begon, is hij verzamelaar van obscure psychedelische en garagerock en mainstream bands, zoals The Beatles, Who, Doors, Quicksilver Messenger Service, Jimi Hendrix, Animals enz.

Hij speelde in verscheidene bands uit Plainview, die aan bandjeswedstrijden meededen, maar ook bekendere bands deden aan die competitie mee, zoals The Mystic Tide, Trashing Butterflies Of Divine Happiness en Odyssey.

De bands, waarin Roger zat hadden minder bekendheid en de bekendste waren The Acid Inspiration en The Nightwatchmen, die helaas geen muziek opnamen.

In 1986 startte hij het label Gear Fab, waar hij de single "Walk Away Renee" / "Tobacco Road" (GF-101), van zijn 60's coverband band The Borrowed Times, op uitbracht.

De volgende single, die via zijn label verscheen, was op 9 december 1980 door hem zelf geschreven naar aanleiding van de moord op John Lennon en heette "A Cold Day In December" / "Flower Child".

Deze werd in 1987 opgenomen en uitgebracht als GF-102 en kort daarna bracht hij  de LP "Songs From The Rocks" (GF-103) uit, waarop de single ook staat en dit album is in 2025 opnieuw verschenen, maar nu als CD (GF-313).

Het album "Songs From The Rocks", waarop 9 nummers staan en Roger alle instrumenten bespeeld, begint met "You Can't See Me (No More)", een heerlijke dansbare psychedelische pop song, die gevolgd wordt door "Flower Child", een schitterende psychedelische beat song, waarin de invloed van The Beatles sterk naar voren komt en dat de B-kant van zijn single is.

In "Cedar Beach" speelt Roger Maglio een lekker in het gehoor klinkend instrumentaal nummer, dat swingt en in "The Two Of You" een uitstekende rustige pop song.

Het volgende nummer is een cover van det Beatles song "I'll Follow The Sun" en hierin laat Roger een fantastische uitvoering van dit nummer horen, waarna "My Canine Friend" volgt en hierin speelt hij opnieuw een prachtige rustige song.

Daarna volgt "Plainview (1970)", waarin hij een uitstekende pop song ten gehore brengt en de akoestische gitaar een belangrijke rol speelt.

Vervolgens is het de beurt aan "JoAnn", een swingende pop song, die over de liefde gaat en in het laatste nummer, de A-kant van zijn single, laat Roger een eerbetoon aan de dood van John Lennon horen.

De LP "Songs From The Rocks" van Roger Maglio staat vol heerlijke muziek en verdient een plaats in de platenkast van elke liefhebber van sixties gerelateerde pop muziek.

Review: Silver - Children Of The Lord

Gear Fab 2024 (GF-312)

Over de Amerikaanse band Silver is weinig of niets bekend en vermoedelijk kwamen de muzikanten uit de omgeving van Milwaukee.

De band maakte in 1974 een LP, getiteld "Children Of The Lord", die in 1975 via het Grammi Fonics Label verscheen, 7 nummers bevat en verpakt is in een witte hoes, waarop de tekst "Advance Reviewer Copy Confidential" staat afgedrukt.

Het album begint met het titelnummer "Children Of The Lord" en hierin speelt Silver een uitstekende progressieve rock song met een gemidgmaals zo'n prima progressieve rock song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt.

Dan volgen "Fail Dragger", een swingende uptempo rock song met een aanstekelijk ritme, "Dandylion Wine", een stevige rock song, die tot dansen uitnodigt, "Fallen Angel", een aanstekelijke rock song met prima samenzang, "Long Way Back To Sunnyside", een lekker in het gehoor klinkende song en "Back From Space", een dansbare song  met progressieve rock invloeden. 

Roger Maglio van Gear Fab records is er opnieuw in geslaagd muziek te vinden van een onbekende band uit de jaren 70, die heerlijke muziek heeft uitgebracht en ons door middel van zijn label hiervan te laten meegenieten. Hulde!

Review: Psychedelic States New Jersey In The 60's Vol.2

Gear Fab 2024 (GF-311)

De serie Psychedelic States wordt steeds verder uitgebreid en Roger Maglio van het Gear Fab label heeft ook met deze uitgave, "Psychedelic States New Jersey In The 60's Vol.2" weer een heleboel muziek, uit de jaren 60 van onbekend gebleven bands boven water weten te halen, waar we anders nooit van zouden hebben gehoord.

Eerder verschenen al in de serie "Psychedelic States" de staten: Florida (vol.1-4), Georgia, Alabama (vol.1-2), New York (vol.1-3), Texas, Illinois, Ohio (vol.1-3), Indiana, Arkansas, Colorado, Wisconsin, Mississippi, Maryland, Missouri (vol.1-2), West Virginia, Kentucky, North en South Carolina en New Jersey (vol.1).

New Jersey In The 60's bevat 29 nummers van 23 bands, waarvan "I'm Waiting For The Letter" (1967) van The Young Monkey Men uit Trenton, die met 4 nummers op de CD staan, de eerste is en hierin speelt de band een lekker in het gehoor klinkende beat song met een aanstekelijk terugkerend ritme in een gemiddeld tempo en deze wordt gevolgd door "Morning" (1966) van The What-Nots (Hillsdale, Oradell, Hackensack), die een beat song met een gemiddeld tempo speelt, "Society" (1966) van December's Children (Central New Jersey), een uptempo rock song met een aanstekelijk ritme, "Aluminum 304" (1966) van The Offset (Dover), een vrij rustige pop song en "Blacked Out Mind" (1967) van The Abstract Sound (Springfield, East Newark), een song met een gemiddeld tempo en Hammond rock invloeden.

Daarna volgen The Saucer Men (Paterson) met "Another Chance" (1967), een pop song met een aanstekelijk ritme en een niet al te hoog tempo, Alexander Rabbit (?) met "I Didn't Even Thank Her" (1969), een langzame psychedelische pop song, die na korte tijd iets meer snelheid krijgt, The Conchords (Haledon) met "Magic Long Machine" (1967), een uitstekende licht psychedelische song met een aanstekelijk terugkerend ritme, December's Children (Central New Jersey) met "Get Out Of My Life, Woman" (1966), een swingende uptempo rock song met lichte garegerock elementen en Jagged Edge (Central New Jersey) met "Pound, Shilling ; Sixpence" (1967), een prima pop song met een terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte.

Dan volgen "Bald Headed Woman" (1968) van The Young Monkey Men (Trenton), een puike uitvoering van dit nummer, "Don't Lose Your Mind" (1967) van The Galaxies IV (Trenton), een fantastische swingende uptempo garagerock song met ruimtelijke invloeden, "Don't Wake Up" (1966) van The Prince & The Paupers (Fairview, Weehawken), een swingende uptempo beat song, "Don't Say No" (1966) van December's Children (Central New Jersey), een uptempo rock song met een vrolijk aanstekelijk ritme en "Yesterday's Love" (1967) van The Dimensions (N.Haledon, Haledon, Prospect Park), een uptempo rock song, die swingt.   

The Fried Brothers (Penns Grove) speelt "Don't Tell Me What to Do" (1966), een swingende uptempo rock song, The Girl Seekers (Central New Jersey) "Gone" (1966), een uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme, The What-Nots (Hillsdale, Oradell, Hackensack) "I Need You Baby" (1966), een song met een gemiddeld tempo, Jagged Edge (Central New Jersey) "Just Let Me Be" (1967), een uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme en The Rising Tides (Morristown) "Take The World As It Comes" (1965), een swingende beat song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.

Daarna volgen "The Gordel Postulate" (Central New Jersey) van The Ruins (1967), een song met een niet al te hoog tempo, "I Believed You" (1966) van The Young Monkey Men (Trenton), een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "There's More Where That Came From" (1966) van The Offset (Dover), een beat song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "She Won't Have Me" (1967) van The Lost Sound (N.Haledon, Haledon, Prospect Park), een swingende song met een gemiddeld tempo, "Too Long" (1967) van The Nightwatch (N.Haledon, Haledon, Prospect Park), een schitterende garagerock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "I Sold My Soul To Rock And Roll" (1966) van The Offset (Dover), een song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.

Verder volgen The Wild Things (N.Haledon, Haledon, Prospect Park) met "She Put Me Down" (1967), een uptempo song met een vrolijk klinkend aanstekelijk dansbaar ritme, The Young Monkey Men (Trenton) met "I Love You" (1967), een lekker in het gehoor klinkende pop song met lichte rock & roll elementen en Thorn & The Four Roses (Kinnelon) met "In Sherwood Forest" (1967), een verrukkelijk swingend instrumentaal nummer met een terugkerend ritme.

"Psychedelic States New Jersey In The 60s Vol.2" is het 28ste deel van de serie Psychedelic States en staat vol fantastische jaren 60 muziek, die Roger Maglio met behulp van Bob Cianci, Jeff Lemlich, Massimo Contreras en Mike Markesich heeft weten te lokaliseren en uit te werken.

Review: Asgard - For Asgard

Gear Fab 2024 (GF-310)

Asgard uit de regio San Francisco, Amerika werd in 1971 als 5-man band onder de naam Osgoode opgericht, maar nadat de band in 1972 nog maar uit 4 man bestond werd besloten om de bandnaam in Asgard te wijzigen.

Asgard bestond toen uit: Gelon 'Jake' Lau - zang en viool, Bob Hardy - sologitaar en zang, Phil Robyn - basgitaar en Steve Hall - drums en zang.

In januari 1972 begon de band onder de naam Osgoode opnamen te maken voor hun LP, om in maart onder de naam Asgard het album af te ronden, dat niet eerder dan 22 september 2023 zou worden uitgebracht en als LP en als digitale download via Out-Sider Records en in maart 2024 verscheen dit album als CD via Gear Fab.

De band was geboekt voor een optreden in Provo Park te Berkeley dat op 4 juli 1972 plaats vond en oefende 2 dagen voordien, waarbij opnamen werden gemaakt.

Omdat er minder optredens kwamen en de bandleden ook andere interesses kregen ging de band in 1973 uit elkaar.

Het album, dat 13 nummers bevat, waarvan 4 extra nummers (3 live en 1 studio) begint met de 9 opnamen voor de LP en hiervan is "Carmen" de eerste.

Hierin speelt Asgard een pop song met een gemiddeld tempo en prima samenzang, die subtiele tempowisselingen heeft en invloeden van progressieve rock bevat, waarna het titel nummer "For Asgard" volgt en de band een schitterende progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekeljk ritme, dat tempowisselingen heeft en bij tijd en wijle door het vioolspel enigszins triest klinkt.

Dan volgen "Vespucci (The Dutiful)", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "Fool", een prima rock song met een gemiddeld tempo, "So Let Go", een heerlijke uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme en puik gitaarspel en "If I Had Anything To Say", een mooie vrij rustige song met een trieste uitstraling.

Daarna volgen "You Raise My Body Temperature, Baby", een swingende rock song met een gemiddeld tempo, "Center Of The Sky", een mix van een hardrock en progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Reflections", een swingende uptempo song waarin de hoofdrol voor het vioolspel is weggelegd.

Vervolgens is het tijd voor de extra nummers, die beginnen met "Your Mouth Tastes Like You Just Woke Up", een fantastische licht psychedelische song met een niet al te hoog tempo en deze wordt gevolgd door de live nummers "Cradle Of Love", een swingende uptempo song, die tempowisselingen heeft en een aanstekelijk ritme bevat, "For Asgard", een verrukkelijke swingende uptempo progressieve rock song, die tempowisselingen bevat en "Reflections" dat ongetwijfeld het beste nummer van het album is en ook hierin brengt Asgard een geweldige swingende uptempo song met uitstekend vioolspel ten gehore.

Roger Maglio heeft met medewerking van Guerssen Records weer een juweel van een CD uitgebracht waar je als liefhebber van jaren 60-70 muziek niet omheen kan. Hulde!

Review: Ruby Wheeler - No One In Your Way

Gear Fab 2024 (GF-309)

Ruby Wheeler was een band uit Orange Country, Californië, Amerika, die eind 1971 door James "Clyd" Lutrell werd opgericht en bestond uit: Rick Gould (Stack) - sologitaar en zang, Bill Shephard (Stack) - akoestische gitaar en zang, David Mohr - keyboards en zang, John Durzo - basgitaar en achtergrondzang, Leon Becken - drums (in de studio), Billy Carol - drums en achtergrondzang (live bij optredens), James "Clyd" Lutrell - achtergrondzang (track 2) en Dennis LaPore - wah wah gitaar (track 6).

De band nam in 1972 diverse nummers in de studio's van United Audio Studios te Santa Ana en Ruby Wheeler Studio te Orange op en deze zijn op via Gear Fab als CD verschenen onder de naam "No One In Our Way".

Het album start met "I Think It's Time" een uitstekende progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, die na enkele minuten iets meer snelheid krijgt en gaat swingen, om halverwege te veranderen in een rustige puike song met progressieve folk en countryrock invloeden, waarin de snelheid beetje bij beetje wordt opgevoerd.

Dan volgen "Rainman", een prima country gerelateerde song met een gemiddeld tempo, "Turn About Question", een song met niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme en "Understand, I'm The Man" een progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.

Vervolgens speelt de band een mooie rustige song, getiteld "China Doll", waarna "Good Time Sally" volgt, een vrolijk klinkende rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.

"Dream Maker" is een prachtige pop song met een vrij langzaam tempo en het live opgenomen "No One In Your Way", een fantastische progressieve rock song met een gemiddeld tempo, die halverwege iets meer snelheid krijgt, van ritme verandert en gaat swingen, om tegen het einde weer langzamer wordt.

Verder speelt Ruby Wheeler "Lovely Lady", een song met een gemiddeld tempo en een hoog meezing gehalte en "Separation", een nummer met een vrij traag tempo, dat tot dansen uitnodigt en een terugkerend ritme bevat.

Roger Maglio gaat maar door met zijn zoektochten naar obscure Amerikaanse bands uit de jaren 60 en begin jaren 70 en blijft verrassen met herontdekte juweeltjes, die lang bewaard zijn gebleven en het lijkt er op, dat zijn speurtochten nog lang niet ten einde zijn, gezien de aankondiging van zijn volgende uitgave.