tag:blogger.com,1999:blog-11138059833086396642024-02-14T03:40:40.029-08:00Plusminus 60 ReviewsCarry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.comBlogger205125tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-87513548619319594762024-02-14T03:39:00.000-08:002024-02-14T03:39:58.051-08:00Review: Ruby Wheeler - No One In Your Way<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh24As2hBv77zVhvujivGqc7-EM5h910xc3lhhTljSvI0IDxRAe6uo78-o8NUiVKVvneCvsfQ-xRKKL_OY1oPItdU78V4aE4hq629VPNANzDifjPwn3gFV2bEhuawRrYkOwODjWm8M60BepasxkidVmwm4TVe9Qy6dkgQEZzE6lg9p07s2Cy6jr2gTYqzc7/s160/Ruby%20Wheeler%20-%20No%20One%20In%20Your%20Way.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh24As2hBv77zVhvujivGqc7-EM5h910xc3lhhTljSvI0IDxRAe6uo78-o8NUiVKVvneCvsfQ-xRKKL_OY1oPItdU78V4aE4hq629VPNANzDifjPwn3gFV2bEhuawRrYkOwODjWm8M60BepasxkidVmwm4TVe9Qy6dkgQEZzE6lg9p07s2Cy6jr2gTYqzc7/s1600/Ruby%20Wheeler%20-%20No%20One%20In%20Your%20Way.jpg" width="160" /></a></div>Gear Fab 2024 (GF-309)</div><div><br /></div><div>Ruby Wheeler was een band uit Orange Country, Californië, Amerika, die eind 1971 door James "Clyd" Lutrell werd opgericht en bestond uit: Rick Gould (Stack) - sologitaar en zang, Bill Shephard (Stack) - akoestische gitaar en zang, David Mohr - keyboards en zang, John Durzo - basgitaar en achtergrondzang, Leon Becken - drums (in de studio), Billy Carol - drums en achtergrondzang (live bij optredens), James "Clyd" Lutrell - achtergrondzang (track 2) en Dennis LaPore - wah wah gitaar (track 6).</div><div>De band nam in 1972 diverse nummers in de studio's van United Audio Studios te Santa Ana en Ruby Wheeler Studio te Orange op en deze zijn op via Gear Fab als CD verschenen onder de naam "No One In Our Way".</div><div><br /></div><div>Het album start met "I Think It's Time" een uitstekende progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, die na enkele minuten iets meer snelheid krijgt en gaat swingen, om halverwege te veranderen in een rustige puike song met progressieve folk en countryrock invloeden, waarin de snelheid beetje bij beetje wordt opgevoerd.</div><div>Dan volgen "Rainman", een prima country gerelateerde song met een gemiddeld tempo, "Turn About Question", een song met niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme en "Understand, I'm The Man" een progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.</div><div>Vervolgens speelt de band een mooie rustige song, getiteld "China Doll", waarna "Good Time Sally" volgt, een vrolijk klinkende rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.</div><div>"Dream Maker" is een prachtige pop song met een vrij langzaam tempo en het live opgenomen "No One In Your Way", een fantastische progressieve rock song met een gemiddeld tempo, die halverwege iets meer snelheid krijgt, van ritme verandert en gaat swingen, om tegen het einde weer langzamer wordt.</div><div>Verder speelt Ruby Wheeler "Lovely Lady", een song met een gemiddeld tempo en een hoog meezing gehalte en "Separation", een nummer met een vrij traag tempo, dat tot dansen uitnodigt en een terugkerend ritme bevat.</div><div><br /></div><div>Roger Maglio gaat maar door met zijn zoektochten naar obscure Amerikaanse bands uit de jaren 60 en begin jaren 70 en blijft verrassen met herontdekte juweeltjes, die lang bewaard zijn gebleven en het lijkt er op, dat zijn speurtochten nog lang niet ten einde zijn, gezien de aankondiging van zijn volgende uitgave.</div><div><br /></div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-72594387881551059022023-11-07T08:28:00.001-08:002023-11-07T08:28:14.558-08:00Review: Victoria - Kings, Queens & Jokers<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEvFAETcimCZ3KBDRkUWzRPRg04y2DRydPBXrweC-0CYhK6MKZrYb8lTG7gvgSY9Se7YnxMqmt3mWzVoBdcWgU0Fp-vGsoM6rLrqHMIpqC9sDVk6tGlLuEUTQN9s2rzaP8KZS24ZTlIV9UoZK2EGKoyLLG74em6ELt3lGr2wMYjroXtGSYx9mrV2B7tjWX/s160/Victoria%20-%20Kings,%20Queens%20&%20Jokers.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEvFAETcimCZ3KBDRkUWzRPRg04y2DRydPBXrweC-0CYhK6MKZrYb8lTG7gvgSY9Se7YnxMqmt3mWzVoBdcWgU0Fp-vGsoM6rLrqHMIpqC9sDVk6tGlLuEUTQN9s2rzaP8KZS24ZTlIV9UoZK2EGKoyLLG74em6ELt3lGr2wMYjroXtGSYx9mrV2B7tjWX/s1600/Victoria%20-%20Kings,%20Queens%20&%20Jokers.jpg" width="160" /></a></div>Gear Fab 2023 (GF-308)</div><div><br /></div><div>Victoria was een band uit New Jersey, die in 1971 hun album "Kings, Queens & Jokers" via het Dirty Martha label in een beperkte oplage van 200 stuks uitbracht en bestond uit: Greg Ruban, Sharon Barton, Maureen Deidelbaum en Cheryl Simpson en werd op de LP bijgestaan door John Burgo, Murray Goodman en Phil Ryan.</div><div>De originele LP bevat 8 nummers, die voor deze uitgave aangevuld zijn met 7 extra nummers uit de periode 1969-1970.</div><div><br /></div><div>Het album begint met "Peace", waarin Victoria een schitterende pop song met een niet al te hoog tempo speelt, die lichte psychedelische elementen herbergt en gevolgd wordt door "Cumberland", een mooie rustige pop song met een terugkerend ritme en, "Gevaro", een fantastische uptempo psychedelische rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme en progressieve rock invloeden.</div><div>Dan volgen "Ride A Rainbow", een uptempo song met een aanstekelijk ritme en lichte progressieve invloeden, "Never Knew Blues", een blues gerelateerde song met een gemiddeld tempo, "Down To The Park" en een song met een gemiddeld tempo en een vrolijk klinkend ritme.</div><div>Vervolgens is het de beurt voor het langste nummer van de plaat dat meer dan 12 minuten duurt en "Village Of Etaf" getiteld is en hierin speelt de band een uptempo stuk rock, dat na enkele minuten gevolgd wordt door een uitstekend progressief stuk waar een gesproken tekst in zit en dat wisselende tempo's heeft, waarbij de muziek bij tijd en wijle swingt en "Core Of The Apple", een puike mix van progressieve rock en folk met een gemiddeld tempo en een dansbaar aanstekelijk terugkerend ritme, dat een licht hypnotiserend werking heeft.</div><div>Daarna volgen de extra nummers, waarvan de eerste "Mister Let Me Go" heet en de band een prachtige vrij rustige pop song ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "Johnny And Lisa", zo'n zelfde soort pop song met een niet al te hoog tempo, "Peace", dat veel op de uitvoering van de LP lijkt en hierin zit een stukje van "Glory Hallelujah" en "Cumberland", dat een kopie van het LP nummer lijkt te zijn.</div><div>Verder volgen "Child Of A Princess", een langzame song met een aanstekelijk ritme, "Sundance", een country song met een gemiddeld tempo, een dansbaar ritme en een hoog meezing gehalte en "Wheels", een pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme dat tot dansen uitnodigt en lichte country invloeden heeft.</div><div><br /></div><div>Opnieuw is Roger Maglio er in geslaagd om een onbekende band uit eind jaren 60, begin jaren 70 te lokaliseren en uit te brengen, waarop lekkere muziek te beluisteren valt met als uitschieters de nummers "Village Of Etaf" en "Core Of The Apple".</div><div><br /></div><div><br /></div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-88959541835849568672023-11-06T06:45:00.000-08:002023-11-06T06:45:42.264-08:00Review: Various Artists - Psychedelic States New Yersey In The 60s Vol.1<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNca5EqKjY1NlN6ew_RZIIKkYg8vxGkzSJetGlxCKwX0FjcX9hHMUOoSflQCI0iEPbeYO_WLc9QQ5jd8df7KoHiQl0DBtvRhjnVXOwTBUsNfnJPRlZuRUi5LOLEORnN_YaRvppK3jvgLRJg5qMaL-mz0zuRIx9y8us3tZUaNtH-EdwZpyKY9RXTOpVEBuu/s160/Various%20Artists%20-%20Psychedelic%20States%20New%20Yersey%20In%20The%2060s%20Vol.1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNca5EqKjY1NlN6ew_RZIIKkYg8vxGkzSJetGlxCKwX0FjcX9hHMUOoSflQCI0iEPbeYO_WLc9QQ5jd8df7KoHiQl0DBtvRhjnVXOwTBUsNfnJPRlZuRUi5LOLEORnN_YaRvppK3jvgLRJg5qMaL-mz0zuRIx9y8us3tZUaNtH-EdwZpyKY9RXTOpVEBuu/s1600/Various%20Artists%20-%20Psychedelic%20States%20New%20Yersey%20In%20The%2060s%20Vol.1.jpg" width="160" /></a></div>Gear Fab 2023 (GF-307)</div><div><br /></div><div>De serie Psychedelic States wordt steeds verder uitgebreid en Roger Maglio van het Gear Fab label heeft ook met deze uitgave, "Psychedelic States New Jersey In The 60's Vol.1" weer een heleboel muziek, uit de jaren 60, begin 70, van onbekend gebleven bands boven water weten te halen, waar we anders nooit van zouden hebben gehoord.</div><div>Nadat hij eerder muziek uitbracht van bands uit de staten: Florida (vol.1-4), Georgia, Alabama (vol.1-2), New York (vol.1-3), Texas, Illinois, Ohio (vol.1-3), Indiana, Arkansas, Colorado, Wisconsin, Mississippi, Maryland, Missouri (vol.1-2), West Virginia, Kentucky, North en South Carolina heeft hij dus nu ook muziek weten op te sporen uit New Jersey.</div><div><br /></div><div>"Psychedelic States New Jersey In The 60s Vol.1" bevat 30 bands en 32 nummers, waarvan de eerste The Ruins uit Central New Jersey is, die in 1967 de proefpersing "She Doesn't Understand", een beat song met lichte garagerock invloeden, opnam en dit nummer wordt gevolgd door Frankie & The Orphans (Maplewood, 1967) met "Love Came My Way", een uptempo rock & roll song met rhythm & blues invloeden, Black & The Blues (Magnolia, 1966) met "I'm Sad", een uptempo beat song met een aanstekelijk dansbaar ritme, It's Us (Kinnelon, 1966) met "Don't Want Your Lovin'", een swingende uptempo garagerock song en The Kynd (Califon, 1969) met "Mr America", een uptempo progressieve rock song met een terugkerend ritme.</div><div>Vervolgens is het de beurt voor The Changing Tides (Bricktown, 1966) met "Don't Say Goodbye", een uptempo beat song met een terugkerend ritme, The Fried Brothers (Penn Groves, 1965) met "I Lost Her", een uptempo beat song met een aanstekelijk ritme, The Young Men (?, 1966) met "I Just Close My Eyes", een schitterende beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, The Trees (Trenton, 1969) met "Don't Miss The Turn", een mix van garagerock en psychedelische pop met een aanstekelijk ritme en The Story Tellers (Milburn, 1967) met "Cry With Me", een swingende uptempo garagerock song met een terugkerend ritme.</div><div>Dan volgen "It's About Time" van The Cellar-Wall (Camden, 1969), een langzame psychedelische song, "Death Bells At Dawn" van The Lords (Morris Plains, 1966), een puike licht psychedelische song met een gemiddeld tempo, "Ritual" van The Mods (Rumson-Seabright, 1965), een lekker in het gehoor klinkende beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "Pride" van The Confederate Society (Glen Ridge, 1966), een beat song met een gemiddeld tempo, "She Wants Me" van The Buffaloes (?, 1966), een swingende uptempo beat song met een aanstekelijk ritme en "Picadilly Circus" van The Galaxies IV (Trenton, 1966), een geweldig uptempo instrumentaal Hammond rock nummer, dat swingt als een trein.</div><div>Daarna volgen Satyrs (Haddonfield Heights, 1968) met Yesterday's Hero", een fantastische psychedelische song met een terugkerend ritme en prima orgelspel, Nucluer Vision (Bayonne-North Bergen, 1969) met "Baby, Been Dreaming About You", een mix van een garagerock en een psychedelische song met een niet al te hoog tempo, Does It Really Matter (Magnolia, 1967) met "Today", een psychedelische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, Saturday's Garbage (Bloomfield, 1967) met "The River Of Styx", een garagerock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en Mirror's Image (Waldwick-Midland Park, 1967) met "No Lovin' Man", een uptempo song met een aanstekelijk ritme, dat tot dansen aanzet en subtiele tempowisselingen heeft.</div><div>Verder volgen "Memories" van The Colder Children (?, 1968), een uptempo song met een terugkerend ritme en progressieve en lichte acid rock invloeden, "Streets Of Boston" van The Calliope (Short Hills, 1967), een verrukkelijke swingende garagerock song, "Nature's Company" van The Beachnuts (Point Pleasant Beach, 1967), een pop song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en lichte invloeden van de muziek van The Byrds, "You're Gone Break My Heart" van The Abstract Sound (Springfield-East Newark, 1966), een schitterende swingende uptempo garagerock song, waarbij het niet mogelijk is stil te blijven zitten en "I'm A Lucky Guy" van The Apostles (South Plainfield, 1967), een uptempo mix van garagerock en beat, die een aanstekelijk ritme heeft, dat swingt.</div><div>Plus The Seventh Cinders (Waldwick-Hackensack-Ramsey, 1965) met "You Take Me For A Ride", een beat song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, The What-Nots (Hilsdale-Oradell-Hackensack, 1968) met "Look Down", een langzame song met een terugkerend ritme, The Young Men (?, 1965) met "You Might Have Seen Her Around", een beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, The Confederate Society (Glen Ridge, 1965) met "I'm Through", een swingende garagerock song met acid rock invloeden en een gemiddeld tempo, Chips & Co (Cliffside Park, 1965) met "Let The Wind Blow", een uptempo beat song met een aanstekelijk ritme en The Sound Apparatus (Glassboro,1969) met "Travel Agent Man", een geweldige swingende progressieve rock song met acid rock en garagerock invloeden, die tempowisselingen heeft.</div><div><br /></div><div>"Psychedelic States New Yersey In The 60s Vol.1" staat vol fantastische jaren 60 muziek, die Roger Maglio met behulp van Bob Cianci, Jeff Lemlich, Massimo Contreras en Mike Markesich heeft weten te lokaliseren en uit te werken. Hulde!</div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-76714918900780354152023-06-02T06:30:00.001-07:002023-06-02T06:30:20.949-07:00<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfyuykiE8jP3NOq_HTPFwoebIYALJn8z-poQbdFlkCCBISw4VRfNz7ObkWCNIJJiRCYXvpOZzrFsXPTcLrAZBZCakC4EnEHwPKdgVv-geD0r2XICiLA1cwRDeRRenAONiGgcJhv1wi9Rd9xmnR0IT9m-SNYbSjCtEsjO_8DT8h9i0wRnUP3NNhm7KABA/s160/Bacchus%20-%20Celebration.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfyuykiE8jP3NOq_HTPFwoebIYALJn8z-poQbdFlkCCBISw4VRfNz7ObkWCNIJJiRCYXvpOZzrFsXPTcLrAZBZCakC4EnEHwPKdgVv-geD0r2XICiLA1cwRDeRRenAONiGgcJhv1wi9Rd9xmnR0IT9m-SNYbSjCtEsjO_8DT8h9i0wRnUP3NNhm7KABA/s1600/Bacchus%20-%20Celebration.jpg" width="160" /></a></div>Review: Bacchus - Celebration</div><div><br /></div><div>Gear Fab 2023 (GF-306)</div><div><br /></div><div>Nadat Roger Maglio van Gear Fab Records in 2001 voor het eerst contact had gehad met Charlie Souza voor het CD verzamel album "Psychedelic States - Florida In The Sixties Volume 2", waar een nummer van The Tropics op staat, is er in 2023 het CD album "Celebration" verschenen, waarop de 4 singles van de band Bacchus uit de periode 1970-1973 staan en deze zijn ook als LP via Outsider Records verkrijgbaar.</div><div>Sologitarist Eric Turner richtte te Tampa, Florida, in 1969, na het uiteen gaan van de band The Tropics, de band Bacchus op, die verder bestond uit Charlie Souza - basgitaar en Bill Peterson - drums.</div><div>In 1970 trad de band in Jacksonville als voorprogramma op van Free en Cactus, die daar een concert gaven en nadat de band diverse singles had gemaakt waren ze ook openingsact voor onder andere B.B.King, Lynyrd Skynyrd, The Outlaws, Edgar Winter, Redbone en Ted Nugent en als voorprogramma voor The Mahavisnu Orchestra en tijdens het Atlanta Pop Festival speelde de band net voor Grand Funk Railroad, die hun als voorprogramma mee op tournee nam voor 8 concerten.</div><div><br /></div><div>De CD begint met de single "Carry My Load", die direct na het concert met Cactus en Free op het John Son label gemaakt werd en hierin speelt Bacchus een schitterende progressieve rock song, die lichte invloeden van de muziek van Grand Funk Railroad en bluesrock heeft, waarna de B-kant "Celebration" volgt en de band een vrolijk klinkende song ten gehore brengt, die oproept het leven te vieren.</div><div>Dan volgen "Good Time", een swingende progressieve bluesrock song, die via Envy Records uitgebracht werd en "Hope", een geweldige progressieve bluesrock song die een gemiddeld tempo heeft en swingt en de beide singles, die via Boblo Records verschenen.</div><div>Hiervan is de eerste "We Like The Boogie", een swingende mix van boogie en bluesrock / "Ya Ya Ya", een mooie vrij rustige song met religieuze invloeden, waarna "The Coo", een verrukkelijke blues song met een aanstekelijk ritme / "A World Behind Time", een uitstekende mix van soul en progressieve rock, die aanzet tot dansen.</div><div><br /></div><div>Roger is er ook dit keer opnieuw in geslaagd een fantastisch album samen te stellen met heerlijke muziek uit begin jaren 70.</div><div><br /></div><div> </div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-40322043431654475732023-03-12T00:44:00.001-08:002023-03-12T00:44:14.097-08:00Review: Burnt Suite - Burnt Suite <div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKaojqQXaLhSBi6B4f0isfk2B39xcbnb9HzRuiGqGB_xor3KEewCpPbHd3Wibfw9K5fIaBfWEiedMMZFj7djOvJ_C8PMd0OQ4YD3_MAaKa8K40kPr_Zf9JZ0oWy6IbrsXg3DExc8AhJac5Yvx2C8gz9NJcykwQs61uieD6f81SY6R5X3VYFllAxj2uFQ/s160/Burnt%20Suite%20-%20Burnt%20Suite.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKaojqQXaLhSBi6B4f0isfk2B39xcbnb9HzRuiGqGB_xor3KEewCpPbHd3Wibfw9K5fIaBfWEiedMMZFj7djOvJ_C8PMd0OQ4YD3_MAaKa8K40kPr_Zf9JZ0oWy6IbrsXg3DExc8AhJac5Yvx2C8gz9NJcykwQs61uieD6f81SY6R5X3VYFllAxj2uFQ/s1600/Burnt%20Suite%20-%20Burnt%20Suite.jpg" width="160" /></a></div>Gear Fab 2023 (GF-305)</div><div><br /></div><div>De leden van Burnt Suite groeiden op in Canton, Connecticut, Amerika en zoals veel jongeren begonnen ook zij na het zien en horen van de muziek van The Beatles in de jaren 60.</div><div>De band, die bestond uit de high school vrienden Woody Andrews - basgitaar, Jym Gifaldi - percussie en William Florian - sologitaar en piano, werd onder de naam Strange Brew opgericht, maar veranderde al snel in Burnt Suite.</div><div>Nadat er een aantal nummers geschreven waren, besloot het drietal deze in de jaren 1970-1971 met behulp van Woody's vader op te nemen en op plaat uit te brengen.</div><div>Ze leenden $ 1000 van de lokale bank en verkochten hun LP, die in 1972 in eigen beheer werd uitgebracht, hoofdzakelijk bij hun optredens, die meestal in lokale clubs plaatsvonden.</div><div>Omdat William besloot om dichtbij Cape Cod en de oceaan in Massachusetts te gaan wonen, ging de band uit elkaar.</div><div><br /></div><div>Hun album "Burnt Suite" bevat 9 zelf geschreven nummers en start met "Tonight", waarin Burnt Suite een schitterende uptempo song ten gehore brengt, die subtiele tempowisselingen heeft en swingt en gevolgd wordt door "Sally Salamander", een uptempo country song met een aanstekelijk ritme en rock & roll invloeden.</div><div>Daarna volgen "Coming To An End", een fantastische uptempo garagerock song, die swingt als een trein, "Finest Thing In Life", een prachtige rustige pop song en "Lightning", een geweldige uptempo progressieve rock song met een terugkerend ritme, die iets voor het einde psychedelisch wordt.</div><div>In "Enjoyment Of The Dawn" speelt Burnt Suite een mooie pop song met een gemiddeld tempo, die een aanstekelijk ritme heeft en in "Got Time" brengt de band een prima song met een gemiddeld tempo ten gehore.</div><div>Dan volgen "Vindati Shanti", een verrukkelijke swingende uptempo garagerock song, die halverwege van tempo en ritme verandert in een prachtige pop song, om tegen het einde terug tijdelijk te keren in het snelle tempo en in rust te eindigen en "It's What You Wanted", een uptempo rock song met een korte drumsolo, die gevolgd wordt door een gitaarsolo, waarna de muziek vervolgd wordt en ook de basgitaar een hoofdrol krijgt.</div><div><br /></div><div>Ook deze uitgave van het Gear Fab label is weer zo'n geweldige vondst van Roger Maglio, die medewerking kreeg van William Florian en de CD wordt opgedragen aan de begin jaren 90 overleden Jym Gifaldi.</div><div><br /></div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-8076095812734560122022-11-27T03:36:00.002-08:002022-11-27T03:36:41.601-08:00Review: Psychedelic States - The Carolinas In The 60s<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU5kapti3hUe4rL8FnxFFcyfRcP2mVirtI811fAXtYfmGUjEyGehe-xKHc_5LBLahBLU8uZtpgX__STCysWz9pA3uihs4_lW-in953-_zo3KFajZ0aaviZHpYkLni2AfNT4AiGBpsrTO27Ugd6Twt-H8Wzilavb6c3m2ZUoMjDE3IIDogUhbYwaqu3sw/s160/Psychedelic%20States%20-%20The%20Carolinas%20In%20The%2060s.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU5kapti3hUe4rL8FnxFFcyfRcP2mVirtI811fAXtYfmGUjEyGehe-xKHc_5LBLahBLU8uZtpgX__STCysWz9pA3uihs4_lW-in953-_zo3KFajZ0aaviZHpYkLni2AfNT4AiGBpsrTO27Ugd6Twt-H8Wzilavb6c3m2ZUoMjDE3IIDogUhbYwaqu3sw/s1600/Psychedelic%20States%20-%20The%20Carolinas%20In%20The%2060s.jpg" width="160" /></a></div>Gear Fab 2022 (GF-304)</div><div><br /></div><div>In de serie Psychedelic States brengt het Gear Fab label ditmaal de 3CD "The Carolinas In The 60s" op de markt, die samen 80 nummers bevatten van 79 bands.</div><div><br /></div><div>CD 1, waar 27 bands op staan, begint met "Cool One" van Sounds Unlimited uit Winston-Salem (NC) en hierin hoor ik de band een schitterende garagerock in een gemiddeld tempo spelen, die gevolgd wordt door "When You Love Someone" van The Eighteenth Edition (Statesville NC, 1968), een uptempo pop song met een aanstekelijk ritme en lichte psychedelische invloeden, "Show Me How" van The Mod VI (Greenwood NC, 1968), een progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "The Magician" van The Misfits (Jacksonville NC), een prima beaat song met een gemiddeld tempo en "Tell Me Now" van The Turks (Elkin NC, 1967), een swingende uptempo beat song met rock & roll invloeden.</div><div>Dan volgen The Opun Rodes (Rock Hill SC, 1967) met "On Your String", een swingende beat song, The News (Fayetteville NC, 1967) met "The Boy Who Smiles", een fantastische pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelij dansbaar terugkerend ritme, Swingin Sensations (Kannapolis NC, 1968) met "There Is A Girl", een mooie pop song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, Gil Weaver (Raleigh NC, 1966) met "Do Like I Do", een uptempo rock & roll song met enkele tempowisselingen en Gary & The Universals (Lexington NC, 1967) met "The Fifth Dimension", een uptempo instrumentaal nummer, dat swingt.</div><div>"Pink And Green" van Shirley Hughey (Weaversville-Hendersonville NC, 1969) is een uitstekende pop song met een gemiddeld ritme, "You Know" van The Huns (Concord NC, 1966) is een beat song met een gemiddeld tempo en invloeden van de Britse beat, "Don't Leave Me" van The Sembels (Conway SC, 1967) een licht psychedelische garagerock song met een gemiddeld tempo, "She's Like That" van The Shadows (Hazelwood-Waynesville, 1966) een beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme en "St. John's Wood" van The Rogues (Fayetteville NC, 1967) een prachtige pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.</div><div>Dan volgen The Londons (Columbia SC, 1966) met "You're The One", een aanstekelijke song met een gemiddeld tempo en invloeden van de Britse beat, Blu-Erebus (Mount Airy NC,1968) met "Plastic Year", een schitterende progressieve pop song met acid rock invloeden en een gemiddeld tempo, The Monarks (Wilson NC, 1969) met "Gonna Miss Me Girl", een pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die lichte acid rick invloeden heeft, Steps Of Stone (Charlotte NC, 1967) met "Keep Away From Me", een swingende pop rock song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en enkele subtiele tempowisselingen en Sincerely Mindfield (Charleston SC, 1969) met "I've Gotta Get", een pop song in een gemiddeld tempo en aanstekelijk ritme, die tempowisselingen bevat.</div><div>Vervolgens is het de beurt aan "The Way I Feel" van The Next Step (Charleston SC, 1971), die een pop song met een gemiddeld tempo spelen, die subtiele tempowisselingen heeft en deze wordt gevolgd door "Catch A Ride" van The Grifs (Charlotte NC, 1966), een garagerock song met tempowisselingen, die swingt, maar helaas lijkt over te slaan, "Movin' Out" van The Blades (Anderson SC, 1967), een verrukkelijke dansbare pop rock song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, "Another Rainbow" van The Nurks (Anderson SC, 1968), een pop song met een aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo en "Turn Out The Sun" van The Missin' Clues (Limberton NC, 1969), een uptempo progressieve rock met invloeden van Jefferson Airplane, die tempowisselingen heeft.</div><div>Verder volgen Psychic Motion (Lumberton NC, 1967) met "Big Teaser", een fantastische uptempo rhythm & blues song, die swingt als een trein en lichte soul invloeden heeft en The Stepps (Greenville SC, 1965) met "I've Got It Made", een song met een aanstekelijk terugkerend ritme en lichte soul invloeden, dat aanzet tot dansen.</div><div><br /></div><div>CD 2, waarop eveneens 27 nummers staan, begint met The Outcasts (Greer SC, 1971) met "Think", een uptempo garagerock song met een terugkerend ritme, die subtiele tempowisselingen heeft, swingt en iets over de helft tijdelijk in een langzaam tempo over gaat en deze wordt gevolgd door The Preludes (Charleston SC, 1966) met "On My Lovin'", een dansbare uptempo rhythm & blues song, Pendelums (Columbia SC, 1967) met "Tell Me", een swingende uptempo garagerock song met tempowisselingen, Inmates (Raleigh NC, 1965) met "Baby Come On", een mooie vrij rustige beat song, die Britse invloeden heeft en The Mod VI (Greenwood SC, 1968) met "It's Not The Same", een uptempo garagerock song met een terugkerend ritme.</div><div>Dan volgen "Come On Love" van Charles Brad Spencer (Swingin Mozacks) (Maxton NC, 1968), een fantastische swingende rock & roll song, waarbij stil zitten geen optie is, </div><div>"Ice Cream" van Inexpensive Handmade Look (Goldsboro NC, 1967), een uptempo garagerock song, die tempowisselingen heeft en swingt, "Revolt" van Revolution (Salisbury NC, 1969), een pop rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, "An Estimation" van Arrogance (Chapel Hill NC, 1970), een prachtige rustige pop song en "I'll Shead No Tear" van The Blades (Anderson SC, 1966), een geweldige uptempo garagerock song, die aanzet tot dansen.</div><div>The Jesters (Marion NC, 1967) spelen "Happy", een prima dansbare song met een gemiddeld tempo, The Revised Edition (Asheboro NC, 1969) "Thoughts", een uptempo song met een terugkerend ritme, die swingt als een trein, August (Charlotte NC, 1968), "August", een uptempo rock song met subtiele tempowisselingen en lichte progressieve invloeden, The Ron-De-Voos Asheville NC, 1967), "Trip So Wild", een schitterende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat lichte folk invloeden eeft en The Scribes (Rock Hill SC, 1967), "Just Last Night", een uitstekende dansbare beat song met een gemiddeld tempo en Britse invloeden.</div><div>Daarna volgen "Love My Babe" van VI Pak (Ruffin NC, 1966), een beat song met lichte garagerock invloeden en een gemiddeld tempo, "Cherry" van The Rogues (Fayetteville NC, 1967), een song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Hulu Hoop" van The Speckulations (Lexington NC, 1966), een uptempo rock & roll song, die swingt als een trein, "If I Had It" van The Wyld Greenville SC, 1967), een uptempo garagerock song met een terugkerend ritme, "She Wants To Be Free" van The Electric Love (Asheville NC, 1968), een song met een gemiddeld tempo, lichte progressieve invloeden en een aanstekelijk ritme en "Morning Of Creation" van Clear Blue Sky (Wilmington NC, 1970), een progressieve rock song met een terugkerend ritme, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.</div><div>Vervolgens speelt Craig & The Ethics (Wilmington NC, 1966) het nummer "Sylvia", een song met een gemiddeld tempo, garagerock invloeden en een aanstekelijk terugkerend ritme, The Blazers (Bennetsville SC, 1968) "The Touch Of Your Hand", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, die uitnodigt tot meezingen, Mike & The Dimensions (Goldsboro NC, 1965) "Why", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, The Kaks (Spartanburg SC, 1967) "(Leave It) In The Hands Of", een uptempo song met een vrolijk aanstekelijk ritme, die aanzet tot dansen, The Huckleberry Mudflap (Beaufort NC, 1969) "Goodnight Mrs. Kollendoffer (Wherever You Are)", een uitstekende song met een terugkerend ritme en lichte acid rock invloeden en The Graf (North Mecklenburg NC, 1967) "Too Many Tears", een song met lichte psychedelische invloeden en een gemiddeld tempo, dat een terugkerend ritme heeft.</div><div><br /></div><div>Dan volgen de nummers van CD 3, die beginnen met "Watch Out Mother" van The Si-Dells, die een verrukkelijke psychedelische song in een niet al te hoog tempo ten gehore brengen, die na korte tijd tijdelijk meer snelheid krijgt, waarna de band dit halverwege herhaalt en dit nummer wordt gevolgd door "Come On" van The Victors (Greenwood SC, 1969), een prima mix van soul en rock met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "An Uphill Climb" van Tymes Syndicate Albemarie SC, 1968), een luchtige soul pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Boo-Da-Rac-Ka-Sacky" van The Fabulous Spectaculars (Goldsboro NC, 1964), een swingende soul song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.</div><div>Daarna volgen The Marke V Fayettevollie NC, 1967) met "Pay", een uptempo pop song met een aanstekelijk terugkerend ritme, The Male (Raleigh NC, 1970) met "You're Playing With Fire", een uptempo beat song, die swingt, The Universals (Boomer NC, 1967) met "In Your Heart", een beat song met een dansbaar terugkerend ritme, The Penetrations (Belton SC, 1966) met "I Got A Girl", een swingende uptempo beat song met een aanstekelijk ritme en Gary & The Eastmen (Hendersonville NC, 1968) met "I Love You", een song met een gemiddeld tempo, die een terugkerend ritme en tempowisselingen heeft.</div><div>"That's The Sun" van New Generation (Spartanburg SC, 1968) is een heerlijke uptempo song, die swingt als een trein en een aanstekelijk ritme heeft, "I Can't Take It" van The Bearings (Lumberton NC, 1966) een song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "Comic Books" van Black Rain (Charleston SC, 1968) een song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Sunflower Annie" van New Generation (Spartanburg SC, 1968) een licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een swingend ritme en "If I Cry" van The Fabulous Wunz (Asheville NC, 1966) een schitterende beat song met een gemiddeld tempo en lichte Britse invloeden.</div><div>Vervolgens speelt Gary Collins & The Variations (Inman-Greer SC, 1967) "Whatca Gonna Do?", een fantastische swingende rhythm & blues song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, Teen-Beets (Walkertown NC, 1965) "I Guess That's Why You're Mine", een geweldige uptempo rock & roll song, die swingt als een trein, The Invaders Asheboro NC, 1965) "(You Really) Tear Me Up", een uptempo beat song met een aanstekelijk terugkerend ritme en The Madhatters (Gaffney SC, 1968) "Who's That Girl", een mooie pop song met een gemiddeld tempo.</div><div>In "True Fine Lovin'" speelt The Abbrev's (Rocky Mount NC, 1966) een cover van "I'm A Man" van Bo Diddley met een eigen tekst en een sneller tempo, in "The Color Of Dream" speelt The Knights Of The Road (Greenville SC, 1968) een uptempo beat song met een dansbaar terugkerend ritme, in "It's Too Late" van Chuck Martin (Greensboro NC, 1969), een prachtige pop song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, in "Too Much Lovin'" van The Young Ones (Lumberton NC, 1966), een uptempo beat song met rock & roll invloeden, die swingt en in "Give Me Time" van The Symbols (Fayetteville NC, 1966), een swingende uptempo beat song met een aanstekelijk ritme .</div><div>Verder volgen Pauline Scribner & The Pepperment Triangle (Anderson SC, 1969) met "What Can I Do", een uptempo beat song met een aanstekelijk ritme, The Playthings (Fayetteville NC, 1965) met "You Were Gone", een heerlijke aanstekelijke dansbare beat song met een gemiddeld tempo en Glas (Burlington NC, 1968) met "Love Dreams", een uptempo song met acid rock invloeden en een terugkerend ritme.</div><div><br /></div><div style="text-align: left;">"The Carolinas In The 60s" van de serie Psychedelic States is een puike 3CD, die vol met geweldige 60er jaren muziek staat, die Roger Maglio heeft weten op te speuren en in de collectie van iedere jaren 60-70 muziek veramelaar thuis hoort. Hulde! </div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-80682004273837005132022-08-31T02:11:00.000-07:002022-08-31T02:11:29.608-07:00Review: Stone Harbour - Emerges<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjivG2enQddO_8SCW5W-jIk2k23jKrPc-LcdRkQfBRLynG2JLnBQx5VxRwY9JSDI68lzlvjy4ch0seOzO5NowBdD5EGYS-pfi0sLmV6XLZZE4s8NVuf_hUzul3WvrNAebnvkJxGifxaL2AnE54EkbeHSu9crdkIz1IF6R4jVSXg13cZ3jxD_Mqc9UOgWQ/s160/Stone%20Harbour%20-%20Emerges.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjivG2enQddO_8SCW5W-jIk2k23jKrPc-LcdRkQfBRLynG2JLnBQx5VxRwY9JSDI68lzlvjy4ch0seOzO5NowBdD5EGYS-pfi0sLmV6XLZZE4s8NVuf_hUzul3WvrNAebnvkJxGifxaL2AnE54EkbeHSu9crdkIz1IF6R4jVSXg13cZ3jxD_Mqc9UOgWQ/s1600/Stone%20Harbour%20-%20Emerges.jpg" width="160" /></a></div>Gear Fab 2022 (GF-303)</div><div><br /></div><div>Stone Harbour kwam uit Ohio, Amerika en bestond uit: Dave McCarty - zang, drums en percussie en Ric Ballas - elektrische gitaar, slide gitaar, akoestische gitaar, basgitaar, piano, orgel en stem.</div><div>Het duo bracht in 1974 hun enige LP album "Emerges, waarop 10 nummers staan, via hun eigen Stone Harbour Records uit in een oplage van 500 stuks en na de uitgave van het album, besloot het duo een complete live band samen te stellen.</div><div>Een jaar leter werd de band ontbonden en begon het duo aan hun tweede album te werken, maar door brand gingen de originele master opnamen verloren.</div><div>Gelukkig had Ric Ballas een kopie van de opnamen en wie weet, krijgen we die ooit ook nog eens te horen.</div><div><br /></div><div>De LP "Emerges" uit 1974, die door Gear Fab op CD is her uitgebracht, begint met "You'll Be A Star" en hierin speelt Stone Harbour een mooie vrij rustige licht psychedelische folk song, die tempowisselingen heeft en iets na de helft van het nummer meer snelheid krijgt, waarna het duo "Rock & Roll Puzzle" ten gehore brengt en een vrij heftige rock nummer met een gemiddeld tempo en experimentele progressieve rock en spacerock invloeden speelt.</div><div>Dan volgen "Grains Of Sand", een stevig progressief rock nummer, dat met een gemiddeld tempo start, om na korte tijd over gaat in een prachtige vrij rustige song met lichte psychedelische klanken, "Summer Magic Is Gone", een rustige folk song met een aangenaam ritme en "Stones Throw", een kort instrumentaal stukje muziek, dat in eenrustig tempo gespeeld wordt.</div><div>Daarna volgen de nummers van kant 2 van de LP, waarvan "Thanitos" het eerste is en daarin speelt de band een rustig nummer met een terugkerend ritme en experimentele invloeden en deze wordt gevolgd door "Still Like That Rock & Roll", een uptempo rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme, die tegen het einde acid rock invloeden krijgt en "Ride", een progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.</div><div>Verder volgen "Dying To Love You", een rustige folk song met een terugkerend ritme en "Workin For The Queen", een stevige rock song met acid rock invloeden en een gemiddeld tempo, die live opgenomen klinkt.</div><div><br /></div><div>Er komen steeds meer onbekende bands uit Amerika boven water door speurwerk van Gear Fab eigenaar Roger Maglio en ook het album van Stone Harbour is weer zo'n band, die halverwege de jaren 70 een uitstekende plaat uitbracht en nu via dit label op CD is verschenen.</div><div><br /></div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-24220141525656824432022-08-16T06:56:00.003-07:002022-08-16T06:56:43.852-07:00Thus - All Of Thus<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicqFRUjGZ0TLM3WFfPXzMT5EmCzs2moTrRvoL-B-2y2Uk7uZziAi9V6nIfg0L_qWuwc_sbPAatZGdlkH3vsM0bOUOj9-0xPuVAkx1pafwAdQ6RyruSA0dQF-emM9KUEJtRgs3hQrko69rJm5b6j-OizhW_HUPsKaWERT1FLCB4gnzRZ0JPd5q-XkqbEg/s160/Thus%20-%20All%20Of%20Thus.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicqFRUjGZ0TLM3WFfPXzMT5EmCzs2moTrRvoL-B-2y2Uk7uZziAi9V6nIfg0L_qWuwc_sbPAatZGdlkH3vsM0bOUOj9-0xPuVAkx1pafwAdQ6RyruSA0dQF-emM9KUEJtRgs3hQrko69rJm5b6j-OizhW_HUPsKaWERT1FLCB4gnzRZ0JPd5q-XkqbEg/s1600/Thus%20-%20All%20Of%20Thus.jpg" width="160" /></a></div>Gear Fab 2022 (GF-301)</div><div><br /></div><div>Thus was een band uit Victor, New York, Amerika, die in 1966 werd opgericht en bestond uit: John Johnston - zang en sologitaar, Don Corbit - basgitaar en zang, Barry Dalgleish - drums en Jerry Heukensfeld - keyboards en zang.</div><div>De band speelde in eerste instantie covers van Britse bands, maar begon ook een eigen repertoire op te bouwen, waarna het plan opgevat werd een album uit te brengen, dat in 1968 via via Century Custom Recording Service (Century Records) verscheen met als titel "All Of Thus" en hiervan weden 265 exemplaren geperst, waarvan er 260 werden verkocht aan medestudenten en geïnteresseerden, die de plaat op voorhand bestelden.</div><div><br /></div><div>De plaat, die 7 eigen composities en 5 covers bevat, begint met de eigen composities "Rely", een lekker in het gehoor klinkende uptempo progressieve rock song met een dansbaar ritme en "Kind Of A Dream" een aanstekelijke rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.</div><div>Dan volgen de Burt Bacharach cover "Walk On By" en deze wordt op schitterende wijze uitgevoerd, waarbij zang en keyboards de hoofrol spelen, "It's All Right With Me", een cover van The Zombies, een fantastische swingende uptempo garagerock song en "Bells Of Rhymney" geschreven door Pete Seeger en Idris Davies, een mooie vrij rustige song met invloeden van folk muziek.</div><div>Ook "Keep On Running", dat geschreven werd door Jackie Edwards en een hit was voor The Spencer Davis Group is een cover, die de band op prima wijze vertolkt.</div><div>Daarna volgen 5 eigen nummers, waarvan "Last Night" de eerste is en de band een schitterende garagerock song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt en deze wordt gevolgd door "Uncharted Voyage Of Thought Processes", een song met niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme en "She Thinks She Knows", een nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.</div><div>Vervolgens speelt Thus "Just A Little", een prachtige rustige song met goede samenzang en "Artificial Lies", een uitstekende song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.</div><div>Als laatste nummer volgt de cover "Bye Bye Baby", waarin de band nogmaals een verrukkelijke uptempo garagerock speelt, die swingt als een trein.</div><div><br /></div><div>"All Of Thus" is weer zo'n geweldige uitgave van het Gear Fab label en Roger Maglio is er dus ook nu weer in geslaagd om een onbekend gebleven plaat boven water te brengen, die meer verdiend dan onbekend te blijven.</div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-20366880244863871422022-07-27T04:22:00.001-07:002022-07-27T04:22:27.055-07:00Review: Boogie - In Freak Town<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5pYPUjxRR2ceD5xh-J-suYjZ3i0OzFW9X38xt6PTa5xQhK6DqsOX7i4AnRuu5yquz5yleLg9phfF0r475QT0stbRud55-OgKElAnFSCIU0j9WZi3SINVJlDUu6lyQWRGgiuzQ4JWArCHRLoes5zgGhPPqUQOfjmSRioea6PvC4_3tBvvc-wHziypk8A/s160/Boogie%20-%20In%20Freak%20Town.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5pYPUjxRR2ceD5xh-J-suYjZ3i0OzFW9X38xt6PTa5xQhK6DqsOX7i4AnRuu5yquz5yleLg9phfF0r475QT0stbRud55-OgKElAnFSCIU0j9WZi3SINVJlDUu6lyQWRGgiuzQ4JWArCHRLoes5zgGhPPqUQOfjmSRioea6PvC4_3tBvvc-wHziypk8A/s1600/Boogie%20-%20In%20Freak%20Town.jpg" width="160" /></a></div>Gear Fab 2022 (GF-302)</div><div><br /></div><div>Boogie werd in 1967 te Los Angeles, Amerika, opgericht door Barry "The Bee" Bastian - zang en sologitaar, John "JB" Barrett - basgitaar en zang en "Fuzzy" John Oxendine - drums.</div><div>De band trad zoveel mogelijk op, waarvan de optredens tijdens het Sky River Rock Festival, Lighter Than Air op 31 augustus 1968 te Sultan, Washington en met Creedence Clearwater Revival de band het meest zijn bijgebleven.</div><div>Nadat Barry opgepakt werd wegens drugs bezit en een cel straf van 90 dagen kreeg, ging de band uit elkaar en wat over bleef zijn de opnamen van 8 april 1968 (Pacific High Recordings Co) en 3 mei 1969 (Live in New Dream Bowl), waarbij Harry rederick "Rick" Garcia saxofoon speelt op "Prelude To Boogie".</div><div>Gear Fab heeft hun 8 opnamen op 1 juli 2022 uitgebracht als CD en het vinyl is op 22 april 2022 verschenen via Out-Sider Music.</div><div><br /></div><div>De CD begint met het titel nummer "In Frreak Town", waarin Boogie een stevige rock song speelt, die een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme bevat en invloeden van psychedelische muziek heeft, waarna "To Me" volgt en de band een swingende uptempo rock song met begin jaren invloeden ten gehore brengt, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft</div><div>Daarna volgen "Wade In The Water", een fantastisch instrumentaal progressief rock nummer met een gemiddeld tempo, dat swingt als een trein en "Merchant Of Dreams", een prachtige vrij rustige song, die lichte folk invloeden heeft en een terugkerend ritme bevat.</div><div>Dan volgen de live opnamen van het album, waarvan het langste nummer van het album is "Prelude To Boogie", dat iets meer dan 13 minuten duurt en hierin speelt de band een geweldig progressief stuk muziek met een terugkerend ritme in en gemiddeld tempo, dat na enkele minuten van ritme verandert, soul en blues invloeden heeft en swingt en dit wordt gevolgd door "Chico Smoke El Ropo", een progressieve rock song met een terugkerend dansbaar ritme, die in rust eindigt.</div><div>Verder volgen "I'd Hate To Lose You", een song met een gemiddeld tempo en een dansbaar licht hypnotiserend ritme, die swingt als een trein en "Barritt's Buddy Boogie", een fantastische swingende instrumentale uptempo mix van boogie en blues, waarbij stil zitten niet aan de orde is.</div><div><br /></div><div>Roger Maglio is er weer in geslaagd een schitterend album uit te brengen van een geweldige, maar onbekend gebleven, band uit de jaren 60.Hulde!</div><div><br /></div><div><br /></div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-43679239374393295852022-02-21T08:52:00.003-08:002022-02-21T08:52:57.476-08:00Review: Various Artists - Psychedelic States Kentucky In The 60's <div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgpBcZfOktsdUhpsQpWk7WSK_kj7JV6-6Lq-x_oYqjG3E5btzGIzwmj4F4Fek_eberHIcrXca8s_uVbc0DtLA3AVNwR1G_HvFgSxHHfP0EtHfekY2x4tnS3qbo0szroVm-tjiFz_5fGUYhW2B5zvJgctBj_JSar2b9jWW6xWq6aR6FxkhMF4lCGF8SFJA=s160" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgpBcZfOktsdUhpsQpWk7WSK_kj7JV6-6Lq-x_oYqjG3E5btzGIzwmj4F4Fek_eberHIcrXca8s_uVbc0DtLA3AVNwR1G_HvFgSxHHfP0EtHfekY2x4tnS3qbo0szroVm-tjiFz_5fGUYhW2B5zvJgctBj_JSar2b9jWW6xWq6aR6FxkhMF4lCGF8SFJA" width="160" /></a></div>Gear Fab 2022 (GF-300)</div><div><br /></div><div>De serie Psychedelic States wordt steeds verder uitgebreid en Roger Maglio van het Gear Fab label heeft ook met deze uitgave, de 2CD "Psychedelic States Kentucky In The 60's" weer een heleboel muziek, uit de jaren 60, begin 70, van onbekend gebleven bands boven water weten te halen, waar we anders nooit van zouden hebben gehoord.</div><div>Nadat hij eerder muziek uitbracht van bands uit de staten: Florida (vol.1-4), Georgia, Alabama (vol.1-2), New York (vol.1-3), Texas, Illinois, Ohio (vol.1-3), Indiana, Arkansas, Colorado, Wisconsin, Mississippi, Maryland, Missouri (vol.1-2) en West Virginia, heeft hij nu muziek weten op te sporen uit Kentucky.</div><div><br /></div><div>De 2CD uit de serie Psychedelic States bevat in totaal 62 nummers en begint op CD1 met "I Realize" uit 1966 van The Casuals Incoporated uit Owensboro, die een heerlijke swingende uptempo garagerock song spelen, waarna Berkshire 7 uit Lexington volgen met "Bring Your Love To Me" (1968), een pop song met een gemiddeld tempo en deze song wordt gevolgd door "Every Man" van Emotions (Louisville, 1966), een pop song met een gemiddeld tempo.</div><div>Daarna volgen The M'Pax (Lexington, 1970) met "Mistakes", een uptempo pop song met een aanstekelijk ritme, Sole Society (Louisville, 1970) met "Wait For You", een mooi nummer, dat lichte invloeden heeft van "For What It's Worth" van Buffalo Springfield, The Sound Of The Zounds (Lebanon Junction, 1967) met "Me And My Girl", een uptempo garagerock song en Them U.S.A. (Louisville, 1967) met "No, You Won't", een uitstekende uptempo pop song met een dansbaar ritme.</div><div>The New Dawn (Calhoun, 1968) speelt een pop song met prachtige samenzang en tempowisselingen, getiteld "Listen To The Music", The Misfits (Eminence, 1967) volgen met "Two, Three Or Twelve", een schitterende rhythm & blues song met een gemiddeld tempo, waarna het de beurt is voor The Mags (Owensboro, 1966) met "Can't Get Enough", een uptempo pop song, The Marquee Monsters (Louisville, 1966) met "Law & Restrictions", een pop song met een gemiddeld tempo en The Scavengers (?, 1968) met "I Don't Need Her Now", een uptempo pop song met een aanstekelijk terugkerend refrein.</div><div>Dan volgen "Please Don't Go" van The Moxies (Paducah, 1965), een lekker klinkende beat song, "I'll Go Wandering" van The Saxons (Prestonburg, 1965), een beat song met een gemiddeld tempo en een repeterend drums ritme, "Do Me Right Now" van Clock Work Orange (Paducah, 1967), een fantastische uptempo garagerock song, die swingt, "Gonna Put You Down" van The Clydes (Ownsboro, 1966), een uptempo garagerock song met een aanstekelijk ritme, "Still On The Run" van The Exceptions (Louisville, 1966), een geweldige swingende pop song met een terugkerend ritme, dat aanzet tot dansen en "Act Your Age", een The Night Owls (Louisville, 1966), een prima mix van garagrock en pop .</div><div>In "Winds Escape" speelt The Outcasts (London, 1969) een korte pop song met een terugkerend ritme, in "Next Time" speelt" Sir Arthur & Co (Calhoun, 1967) een uptempo beat song met lichte garagerock invloeden en een hoog meezing gehalte, in "The Alligator" speelt The Us Four (Louisville,1967) een verrukkelijke uptempo rock song, die swingt en "Her Kind" van Them U.S.A. (Louisville, 1967) een rustige pop song met een aanstekelijk ritme.</div><div>Vervolgens volgen The Tempo's (Ownsboro, 1966) "All I Really Want", een pop song met een gemiddeld tempo en fuzz invloeden, The Waters (Louisvolle, 1969) "Day In And Out", een uptempo pop song met rock & roll invloeden, The New Lime (Campbell County, 1967) "The Perfect Girl", een fantastische psychedelische song met een gemiddeld tempo en lichte invloeden van de muziek van The Doors, Pepper Crystals (Wayland, 1968) "Now I've Gotta Stay", een rock song met psychedelische garagerock invloeden, </div><div>Unit VI (Brownsboro, 1968) "About The Time", een pop song met soul en rhythm & blues invloeden en The Young Vibrations (1967) "World Of Love", een uptempo pop song met een aanstekelijk ritme.</div><div>Verder volgen The Blue Vistas (Lexington, 1966) "Four Inches Above The Knees", een uptempo pop song met subtiele tempowisselingen, The Alphabetical Order (Louisville, 1968) "All Over The World", een song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme en "The Fabulous Chantels (Covington, 1967) "Remain Unknown Girl", een uptempo garagerock song met psychedelische invloeden.</div><div>CD2 start met The Moxies (Paducah, 1966) "I'm Gonna Stay", die een heerlijke uptempo psychedelische garagerock song ten gehore brengt, die gevolgd wordt door The Mersey Beats U.S.A. (Shively, 1966) "Does She Or Doesn't", een mooie pop song met een gemiddeld tempo, The Maltese (Wichester, 1967) "You Better Stop", een geweldige swingende uptempo garagerock song, The Sunday Funnies (Morganfield, 1967) "Sunny Covington Ave", een garagerock song met een gemiddeld tempo en subtiele tempowisselingen en"The Pop-Korn / Shoguns (Latonia, 1968) "The Look In Her Eyes", een psychedelische pop song met een vrij rudstig tempo.</div><div>Daarna volgen "Loving You Sometimes" van The Outcasts (Ashland, 1968), een pop song met een aanstekelijk dansbaar ritme en een gemiddeld tempo, "She's All Wrong" van The Saxons (Prestonsburg, 1965), een garagerock song met een dansbaar ritme in de stijl van "She's About A Mover" van Sir Douglas Quartet, "I'll Cry" van The Ovations (Corbin, 1965), een beat song met Engelse invloeden, die in een rustig tempo wordt gespeeld, "I Feel Like Crying" van The Sound Extraction (Mayfield, 1968), een schitterende garagerock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "It's Best" van One Of Hours (Lexington, 1969), ee pop song met een niet al te hoog tempo.</div><div>In "Goin' Away" speelt Male Species (Louisville, 1969) een verrukkelijke rock song met een gemiddeld tempo, dat aanzet tot dansen, in "Say Now Baby" speelt The Jades (Owensboro, 1969) een fantastische progressieve rock song, die swingt en een terugkerend ritme heeft, in "Bright Lights" speelt The Fantics (Louisville, 1969) een pop song met een gemiddeld tempo en in "Doncha Wish You Could" speelt Jack Holiday (Louisville, 1967) een prachtige pop song met garagerock invloeden en een gemiddeld tempo.</div><div>Dan volgen The Hearby (Louisville, 1968) met "The Harm I Do", een prachtige pop song met een gemiddeld tempo, New Musical Express (Tompkinsville, 1969) met Child Of The Midnight Sun", een geweldige swingende song met een terugkerend ritme en tempowisselingen, die aanzet tot dansen, The Children (Munfordsville, 1968) met "I Long To See Her", een pop song met lichte garagerock invloeden en een gemiddeld tempo, The Chateaus (Louisville, 1966) met I'm The One", een rustige pop song en The Elite U.F.O. (Stanton, 1966) met "Now Who's Good Enough", een puike rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.</div><div>Vervolgens speelt The Bad Seeds (Erlanger, 1966) "King Of The Soap Box" een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo, die gevolgd wordt door The Dingos (Erlanger, 1967) "You Don't Want Me", een swingende garagerock song met een afwisselend tempo, The Exiles (Richmond, 1965) "Come On", een swingende uptempo beat song, die live opgenomen werd, Sir Arthur & Co (Calhoun, 1967) "She's Still On My Mind" een garagerock song met een gemiddeld tempo en tempowisselingen, New Musical Express (Tompkinsville, 1969) "Wrong Side Of Love", een licht psychedelische pop song, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en Clock Work Orange (Paducah, 1967) "Your Golden Touch", een swingende uptempo garagerock song met subtiele tempowisselingen.</div><div>Verder volgen The Indigos (Louisville, 1966) "Silver And Gold", een prachtige pop song met een terugkerend ritme, dat aanzet tot dansen, The Pop Korn /Shoguns (Latonia, 1968) "I Can't (Walk Away)", een rustige pop song met een aanstekelijk terugkerend ritme, The Torques (Lexington, 1965) "It's Me, Not You", een uptempo garagerock song met tempowisselingen, die aanzet tot dansen, The Vibrators (Pike County, 1969) "Bad Girl", dat het ritme heeft van "Hang On Sloopy" van The McCoys, The Rogues (Owensboro, 1967) "Children Of The 3rd November", een heerlijke licht progressieve rock song met afwisselende ritmes en The Wanted & Co (Florence, 1968) "Why", een schitterende swingende garagerock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme en fuzz op de gitaar.</div><div><br /></div><div>Hulde aan Roger Maglio, die er ook deze keer met behulp van vrienden in is geslaagd weer diverse juweeltjes van onbekend gebleven bands uit Amerika boven water te halen, waardoor deze serie erg interessant is voor verzamelaars van jaren 60-70 muziek.</div><div><br /></div><div><br /></div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-85512016247924145442021-12-04T08:22:00.001-08:002021-12-04T08:22:24.670-08:00Review: Kristyl - Kristyl<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi5nP-6hBnMIqE7_D8rngED2aKNFYH7AhahlTKw5s1ssW3PaJTJgjH02BRk5wHRgIi-k2ODgm1TXzdXc0e23RWPkH5zUf0sSYoueTYfpdGm86J2MTiQ6dRCdnH_vGInjgim0GM7YAYmvyX/s160/Kristyl+-+Kristyl.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi5nP-6hBnMIqE7_D8rngED2aKNFYH7AhahlTKw5s1ssW3PaJTJgjH02BRk5wHRgIi-k2ODgm1TXzdXc0e23RWPkH5zUf0sSYoueTYfpdGm86J2MTiQ6dRCdnH_vGInjgim0GM7YAYmvyX/s0/Kristyl+-+Kristyl.jpg" width="160" /></a></div>Gear Fab 2021 (GF-299)</div><div><br /></div><div>Kristyl uit Louisville, Kentucky, Amerika startte in 1974 toen Sonny De Vore - sologitaar en Bob Terrel - ritme gitaar, die sinds 1972 op high school samen speelden, met David Atherton - basgitaar en Bruce Whiteside - drums gingen spelen.</div><div>De band, die hoofdzakelijk in en rondom hun woonplaats optrad, begonnen eigen nummers te schrijven met de bedoeling deze op een LP uit te brengen en in 1975 verscheen deze dan ook in een oplage van 500 stuks, die aan vrienden en fans verkocht werden en met eigen financiële middelen betaald was waarbij verder het vermelden waard is, dat dit de enige uitgave van de band is en dat Guerssen Records het album in 2009 opnieuw op LP uitbracht, waarna het ook in november 2021 verscheen via Gear Fab Records als CD, die van de originele master tapes gemaakt is.</div><div><br /></div><div>Het album, dat 7 nummers bevat, start met "Together", waarin de band een uitstekende pop song met een gemiddeld tempo en progressieve rock invloeden speelt, die gevolgd wordt door "Deceptions Of The Mind", een heerlijke pop song met een niet al te hoog tempo en licht psychedelische invloeden.</div><div>Dan volgen "Like A Bird So Free", een prachtige pop song met een rustig tempo en een een aanstekelijk ritme en "The Valley Of Life", een geweldige progressieve rock song met een gemiddeld tempo, die bij tijd en wijle swingt als een trein.</div><div>In "Woman" speelt Kristyl een verrukkelijke progressieve rock song met een gemiddeld tempo, waarna in "Blue Bird Blu's" volgt en de band een vrij rustige song ten gehore brengt, die progressieve rock invloeden heeft en als laatste nummer volgt "Morning Glory", een mooie song met een rustig tempo, die subtiele tempowisselingen heeft en net als de meeste nummers een religieuze ondertoon bevat en progressieve invloeden heeft.</div><div><br /></div><div>Roger Maglio heeft ook deze keer een schitterende obscure plaat boven water weten te halen, die de moeite van het beluisteren meer dan waard is. </div><div style="text-align: left;"> </div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-66787517342609039642021-10-26T07:12:00.000-07:002021-10-26T07:12:18.392-07:00Review: Brigg - Brigg<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_rmgZIAgHAqHVRmt3jpmgAP2WrHp_b9WF82bAesbo6WK1XBMLS6jXOssXfAdypyxFz0qCoroacDDqiq0gGu-szDedRaKlBTLzolds1sOK_hK1l5rJ0allmdDuDwRLrfB6d116uLGsU5VK/s160/Brigg+-+Brigg.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_rmgZIAgHAqHVRmt3jpmgAP2WrHp_b9WF82bAesbo6WK1XBMLS6jXOssXfAdypyxFz0qCoroacDDqiq0gGu-szDedRaKlBTLzolds1sOK_hK1l5rJ0allmdDuDwRLrfB6d116uLGsU5VK/s0/Brigg+-+Brigg.jpg" width="160" /></a></div>Gear Fab, 2021 (GF-298)</div><div><br /></div><div>Brigg werd in 1973 te Sunbury, Pennsylvania, Amerika, als studio album project opgericht door de vrienden Rob Morse - akoestische gitaar en zang, Jeff Willoughby - basgitaar, dwarsfluit, piano en zang en Rusty Foulke - sologitaar en zang, die eind jaren 60 samen in enkele bands samen hadden gespeeld.</div><div>In 1972 schreven ze diverse nummers, die ze voor 1800 dollar op een 4 sporen bandrecorder opnamen bij het lokale radio station (WKOK) in Sunbury onder leiding van technicus Bob Spangler.</div><div>Nadat de opnamen klaar waren werden de foto's voor de hoes te Danville gemaakt, waarna het hoesontwerp door de bandleden zelf werd gedaan en de hoes werd geprint.</div><div>De band liet in totaal 1000 persingen voor hun LP maken, die ze via lokale grammofoonplatenwinkels verkochten.</div><div>In 1990 vertelde een fan van de band, dat de plaat in 1988 in Italië illegaal als LP en tevens als CD was her uitgebracht en nadat Clark Faville, zijn vriend van Roger Maglio van Gear Fab Records op deze plaat attent had gemaakt, besloot dit label het album met medewerking van Jeff Willoughby de plaat op legale wijze in een beperkte oplage als CD uit te brengen.</div><div><br /></div><div>Het album bevat 9 nummers, waarvan 1 bonus nummer en daarvan heet het eerste "Hey Mister", waarin de band een uptempo progressieve rock song met een terugkerend ritme speelt, die gevolgd wordt door "Universe", een mooie vrij rustige pop song met een terugkerend ritme.</div><div>Daarna volgen "Took It Away", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "New Found Rain", dat eveneens een prima song met een gemiddeld tempo is.</div><div>In "If Only You Could See Me Now" speelt Brigg een dansbaar uptempo rock nummer, dat swingt, in "The War Is Over" speelt de band een schitterende pop song met een zeer aanstekelijk ritme en in "Linda", speelt de band eveneens een prachtige pop song met een vrij rustig tempo en een aanstekelijk ritme, dat tegen het einde meer snelheid krijgt. </div><div>Dan volgen "And You Know", een song, die in de stijl van het vorige nummer verder gaat, "Sneaker Tongue", een kort stukje, waarin de bandleden afscheid van elkaar nemen en het bonus nummer "Life's Song" en ook hierin speelt de band weer zo'n uitstekende pop song in een niet al te hoog tempo.</div><div><br /></div><div>Ook deze keer is Roger Maglio er, met behulp van vrienden, weer in geslaagd een prima onbekend gebleven band te ontdekken en deze her uit te brengen, zodat onze kijk op de onbekend gebleven bands van de jaren 60 en 70 uit Amerika steeds groter wordt.</div><div><br /></div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-64779160383955924512021-03-30T09:02:00.011-07:002021-10-26T07:12:57.265-07:00Review: Crystal Syphon - Family Evil . Elephant Ball <div style="text-align: left;"><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4yuOBMEnfgzFm115vVtDoI_85yWlEpZm4TLyx58rXyiaL2II5PIOIOslKGktpN-h0To6U1czjwbKnJUJp0YxaGt_a_rTPxMAF4JmWL7xXFRcB01VjvZ6_fbEm3PuxXcKxk12Xd-orlH7v/s160/Crystal+Syphon+-+Family+Evil+.+Elephant+Ball.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4yuOBMEnfgzFm115vVtDoI_85yWlEpZm4TLyx58rXyiaL2II5PIOIOslKGktpN-h0To6U1czjwbKnJUJp0YxaGt_a_rTPxMAF4JmWL7xXFRcB01VjvZ6_fbEm3PuxXcKxk12Xd-orlH7v/s0/Crystal+Syphon+-+Family+Evil+.+Elephant+Ball.jpg" /></a></div><div>(GF-297)</div><div><br /></div>Crystal Syphon uit Merced, Californië, Amerika werd in 1965 onder de naam The Morlochs opgericht, maar al snel veranderde de bandnaam in Crystal Syphon en onder deze naam bestond de band van 1966 tot 1970.</div><div>De band bracht na hun bestaan 2 albums via Roratorio Records uit, waarvan "Family Evil" op 25 mei 2012 en "Elephant Ball" op 29 mei 2015 en op 1 februari 2021 verschenen beide albums als 2CD via Gear Fab Records.</div><div>Crystal Syphon bestond tijdens de opnames van deze albums van 1967-1969 uit: Tom Salles - zang en sologitaar, Jim Sanders - zang en sologitaar, Jeff Sanders - zang, percussie, drum en orgel, Dave Sprindel - zang, orgel, percussie en keyboards, Bob Greenlee - basgitaar, Andy Daniel - drums en Marvin Greenlee - drums, waarbij nog te vermelden is, dat "Winter Is Cold" (nummer 11 op CD1) in 2008 opgenomen werd.</div><div><br /></div><div>Het album "Family Evil", dat 11 nummers bevat, begint met "Marcy, Your Eyes", een mooie, vrij rustige, licht psychedelische song met een terugkerend ritme en fuzzrock invloeden, waarna "Paradise" volgt, een prachtige pop song met prima samenzang, die invloeden van de muziek van The Byrds heeft.</div><div>Daarna volgen "Have More Of Everything", een heerlijke licht psychedelische song met een gemiddeld ritme en een hoog meezing gehalte, "Try Something Different", een puike licht psychedelische song, die sterke invloeden van The Beatles bevat en in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en "Fuzzy And Jose", een fantastische psychedelische pop song met een gemiddeld tempo, die halverwege over gaat in een lager tempo.</div><div>In "Are You Dead Yet" speelt Crystal Syphon een swingende uptempo rock song, die aanzet tot dansen, waarna "In My Mind" volgt en de band weer een prima pop song in een gemiddeld tempo speelt, die gevolgd wordt door het titel nummer van de plaat, "Family Evil", een progressieve rock song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk terugkerend ritme en tempowisselingen.</div><div>Dan volgen "Fails To Shine", een dansbare pop song met een aanstekelijk ritme, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en enkele subtiele tempowisselingen heeft, "Winter Is Cold", een uitstekende licht psychedelische progressieve rock song met een aanstekelijk ritme en in "Winter Is Cold" uit 2008 speelt de band dit nummer nogmaals, dat dezelfde uitstraling heeft als het origineel uit 1968.</div><div>"Elephant Ball", dat 9 nummers heeft, start met "Dawn Sermon", een korte progressieve rock song met een gemiddeld tempo en lichte invloeden van rhythm & blues, die gevolgd wordt door "For All Of My Life", een prima rustige song met Britse invloeden en "Tell Her For Me", eveneens zo'n rustige song, die lichte psychedelische invloeden bevat en een aanstekelijk ritme heeft.</div><div>Daarna volgen het titel nummer "Elephant Ball", een fantastisch instrumentaal progressief rock nummer, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een terugkerend licht hypnotiserend ritme heeft, "Sing To Me", een geweldige licht psychedelische song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een hypnotiserend ritme bevat en "It's Winter", een heerlijke swingende uptempo psychedelische rock song, die een zeer dansbaar ritme heeft.</div><div>Verder volgen "Snow Falls", een uptempo rock song, die een aanstekelijk ritme heeft, waarbij stil zitten geen optie is, "Don't Fall Brother", een uptempo rock song met invloeden van jazz, soul en rhythm & blues, die swingt als een trein en "There Is Light There", een swingende progressieve rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat aanzet tot dansen.</div><div><br /></div><div>De 2CD "Family Evil" / "Elephant Ball" van Crystal Syphon is weer zo'n fantastische uitgave van Gear Fab, die vol staat met progressieve psychedelische rock en deze mag dan ook in geen enkele collectie van een jaren 60 muziek verzamelaar ontbreken. </div><div><br /></div></div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-88672606437224663562021-01-21T05:40:00.003-08:002021-01-21T05:40:45.074-08:00Review: Psychedelic States: The Dakotas In The 60s<div style="text-align: left;"><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKTSJfRoK4FT632QbCOIvHvNwqXyf1B1zwx1Fy_44AdIHA6VXjer-XD6aFjcxHlg7Yb_IlX0ovdC520SkfFejeM3dqSo8nRUqmfhxiONxuSnlElmYYlXeC8mjXyaD7pOeHR9TnY3FeZGRA/s160/Psychedelic+States+The+Dakotas+In+The+60s.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKTSJfRoK4FT632QbCOIvHvNwqXyf1B1zwx1Fy_44AdIHA6VXjer-XD6aFjcxHlg7Yb_IlX0ovdC520SkfFejeM3dqSo8nRUqmfhxiONxuSnlElmYYlXeC8mjXyaD7pOeHR9TnY3FeZGRA/s0/Psychedelic+States+The+Dakotas+In+The+60s.jpg" /></a></div>Gear Fab 2021 (GF-296) </div><div><br /></div><div>De serie Psychedelic States wordt steeds groter en Roger Maglio van het Gear Fab label heeft ook met deze uitgave weer een heleboel muziek, uit de jaren 60, begin 70, van onbekend gebleven bands boven water weten te halen, waar we anders nooit van zouden hebben gehoord.</div><div><br /></div><div>De CD "The Dakotas In The 60s" bevat 32 nummers van 27 verschillende bands en begint met "Baby I'm Forgettin' You" uit 1967 van The Emberman Five uit Minot, North Dakota, een uptempo rock song met enkele tempowisselingen en een aanstekelijk ritme en dit nummer wordt gevolgd door "Artificial Rose" (1967) van Lost Souls (Dickinson, ND), een uptempo licht psychedelische pop song, "Soldier Of Fortune" (1967) van The Mystifting Monarchs (Fargo, ND), een psychedelische pop song met een aanstekelijk ritme, "Somebody" (1967) van Pawnbrokers (Fargo, ND), een prachtige vrij rustige licht psychedelische song, "Watch Me" (1966) van The Tracers (Minot, ND), een uitstekende garagerock song, die invloeden van de zang van Wally Tax van The Outsiders heeft, "Chains On My Heart" (1967) van The Trenchmen (Minot, ND), een uptempo pop song met invloeden van garagerock en psychedelische muziek en "You Make Me Feel Alright" (1969) van The Train (Aberdeen, South Dakota), een swingende uptempo garagerock song.</div><div>Daarna volgen The Rejects (Rapid City, SD) met "Wild One" (1965), een lekker in het gehoor klinkende uptempo garagerock song, The Trippers (Sioux Falls, SD) met Watch Yourself" (1968), een geweldige uptempo garagerock song, The Keepers (Hazan, ND) met "A Summer's Dream" (1967), een mooie rustige pop song, Dynamic Dischords (Oakes, ND) met "Passenger"(1967), een prima pop song in een gemiddeld tempo, The Bleach Boys (Sioux Falls, SD) met "Wine, Wine, Wine" (1965), een </div><div>heerlijke swingende uptempop rock & roll song, die surf invloeden heeft, The Cornerstones (Grand Forks, ND) met "You Rule Me" (1967), een swingende rock song, die subtiele tempowisselingen heeft en The Chateaux (Vermillion, SD) met "Reference Man Part 1", een fantastische uptempo garagerock song, die swingt.</div><div>Vervolgens is het de beurt voor The Bird-Dogs (Huron, SD) met Shoppin Around"(1966), een heerlijke aanstekelijke beat song met een gemiddeld tempo, die gevolgd wordt door "Did Ya Need To Know?" (1966) van Dale Gregory & The Shouters (Sioux Falls, SD), een puike garagerock song met tempowisselingen, "Temptation" (1969) van The Inner Light (Page, ND), een swingende uptempo garagerock song met acid rock invloeden, "Realize" (1968) van The Pawnbrokers (Fargo, ND), een uitstekende progressieve rock song, "Sunshine" (1971) van The Ride (Brookings, SD), een pop song met een gemiddeld tempo, "I Love Life" (1971) van The Dischords (Oakes, ND), een prima progressieve rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en lichte blues invloeden heeft en "Untill I Leave" (1966) van The X-Men (Sioux Falls, SD), een mix van pop en progressieve rock met een gemiddeld tempo, dat"Britse invloeden en enkele tempowisselingen bevat.</div><div>Dan volgen Mighty Magnificent 7 (Rapid City, SD) met "Our Love" (1967), een pop song met een gemiddeld tempo, The Trenchmen (Minot, ND) met "Travel With Me" (1967), een lekkere swingende uptempo rock song, die tempowisselingen heeft en garagerock invloeden bevat, The Treasures (Fargo, ND) met Valley Of The Broken Hearts" (1964), een uptempo song met een aanstekelijk terugkerend ritme, die swingt, The Tracers (Minot, ND) met "She Said Yeah" (1966), een geweldige uptempo rock song met tempowisselingen, die ook door The Rolling Stones opgenomen werd, The Torres (Huron, SD) met "Ride On" (1965), een uptempop pop song met een aanstekelijk ritme en Those Of Us (Sioux Falls, SD) met "Without You" (1966), een prachtige pop song, die een hoog meedein gehalte heeft.</div><div>Verder volgen "It's Not Fair" (1967) van The Lost Souls (Dickinson, ND), een prima uptempo pop song met garagerock invloeden, "You Tell Me Why" (1967) van The Dynamic Hursmen (Sioux Falls, SD), een mooie rustige pop song, "I'm In Misery" (1967) van The Mystifying Monarchs (Fargo, ND), een aanstekelijke poprock song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, "The Faced Girls" (1967) van Gemini 6 (Flandreau, SD), een uptempo rock & roll song met invloeden van de muziek van Cliff Richard & The Shadows en "Fire In My Heart" (1966) van The Embermen Five (Minot, ND), een heerlijke beat song met een zeer dansbaar ritme.</div><div><br /></div><div>GF-296 Psychedelic States: The Dakotas In The 60s van Gear Fab staat net als vorige uitgaven van deze serie vol schitterende jaren 60 muziek en is tot stand gekomen door een samenwerking van: Jeff Lemlich, Max Waller, Massimo Contreras, Gary Newell, Michael Kuzmin, Wolfgang Volkel (Break-A-Way Records), Mike Dugo, Mike Markesich en Roger Maglio (Gear Fab Records), die het geheel coördineerde en deze CD tot stand heeft gebracht, waardoor we weer een stap verder zijn in deze geweldige serie.</div><div><br /></div></div><div><br /></div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-32075991815488319242020-10-19T07:29:00.004-07:002020-10-19T07:29:58.338-07:00Review: The Oxfords - A Classic Philly 60's Band<div style="text-align: left;"><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhon5IQf8pl3XrdH-BzmjyY__yGZBPzuiqhBx7LXrbNNCYf_NdnD5zORYP6dwoMgqGjIWX3XsaK0802zP5wVDRpYE0z3Z3dRi7jm08aqU_M0d4Bg5g-5rGosrzgnVyE-Zxnac-XfOJpBLFN/s160/The+Oxfords+-+A+Classic+Philly+60%2527s+Band.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhon5IQf8pl3XrdH-BzmjyY__yGZBPzuiqhBx7LXrbNNCYf_NdnD5zORYP6dwoMgqGjIWX3XsaK0802zP5wVDRpYE0z3Z3dRi7jm08aqU_M0d4Bg5g-5rGosrzgnVyE-Zxnac-XfOJpBLFN/s0/The+Oxfords+-+A+Classic+Philly+60%2527s+Band.jpg" /></a></div>Gear Fab, 2020 (GF-295)</div><div><br /></div><div>The Oxfords was een band uit Mt. Airy en East Oak Lane, Philadelphia, Amerika, die bestond uit: Steve "Wild Billy" Silver - zang, Steve "Fontz"Gelfand - basgitaar, Joe "Thumper" Naselow - drums, Gary ""Crainers" Stanley - sologitaar en zang, Ivan "Van" Taub - slaggitaar en zang en Byron "Fingers" Blau - keyboards en zang.</div><div>De band was ontstaan na het zien van een optreden van The Beatles in The Ed Sullivan Show in 1964, waarna The Oxfords naast het maken van covers, ook eigen nummers begonnen te schrijven en al spoedig hadden ze een manager (Billy Rosen), die hen aan een platencontract hielp bij Grand Records.</div><div>Nadat ze kleine radio hits hadden met enkele songs, volgden ook de optredens en na het winnen van een bandjes wedstrijd werden ze de huisband van de nieuwe "Hullabaloo" onder de 21 club.</div><div>In de jaren daarop verschenen er nog enkele singles, maar na het afstuderen van high school, gingen de bandleden ieder naar andere gebieden in het land om een vervolgstudie te doen, waardoor de band uit elkaar ging.</div><div>Na 50 jaar kwamen de bandleden voor een reünie bijeen in een video boodschap om hun Gear Fab uitgave te vieren, die 14 nummers uit de periode 1964-1967 bevat, waarvan er 8 op single waren verschenen, waarvan 6 bij Grand Records en 2 bij ABC-Paramount en er 6 onuitgebracht werden.</div><div><br /></div><div>Het eerste nummer is "Did You Ever Get My Letter?", waarin The Oxfords een prachtige Mersey beat song in de stijl van The Beatles in een niet al te hoog tempo spelen en deze wordt gevolgd door de B-kant van de single, getiteld "I'm Only A Man", dat eveneens een prima beat song in een gemiddeld tempo is.</div><div>Daarna volgen "It Serves You Right", een lekker in het gehoor klinkende uptempo song, die aanzet tot dansen en de B-kant "Only Me", een heerlijke uptempo beat song met een aanstekelijk dansbaar ritme.</div><div>Dan volgt de laatste single voor Grand Records, waarvan "Don't Be A Dropout" de A-kant is en de band een vrolijk klinkende song ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "Dont Play That Song", een mooie cover van de Ben E. King song, die een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.</div><div>Op het nummer "Help Me (Understand)", de A-kant van hun ABC-Paramount single speelt de band een opgewekt klinkende song, die aanzet tot dansen, die The Beatles cover "You Won't See Me" als B-kant heeft en deze wordt met zorg nagespeeld en klinkt dan ook uitstekend.</div><div>Dan volgen de onuitgebrachte nummers, waarvan het eerste "Without You" is en hierin speelt The Oxfords een prima pop song in een gemiddeld tempo, waarbij de Britse invloeden vervangen zijn door Amerikaanse en in "If You Really Care" speelt de band een song met invloeden van The Everly Brothers.</div><div>Vervolgens is het de beurt aan "Love Put Me Under", een heerlijke aanstekelijke uptempo song en "Even True Love Can Die", een schitterende uptempo beat song met enkele tempowisselingen en lichte invloeden van Bo Diddley.</div><div>Verder speelt de band "You're Mine", een song in een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme en "Help Me (Understand)", een puike vrolijk klinkende uitvoering van dit op single verschenen nummer, die daar niet veel voor onder doet.</div><div><br /></div><div>"A Classic Philly 60's Band" van The Oxfords is zo'n fantastische CD, waarin de muziek je terug voert naar de jaren 60 en ook nu weer is Roger Maglio er in geslaagd een onbekende band even in het voetlicht te plaatsen.</div><div><br /></div></div>Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-53574744864783644242020-01-29T03:09:00.001-08:002020-01-29T03:09:07.253-08:00Review: Psychedelic States - West Virginia In The 60s<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJbgFGhirCD8U3A7G6-wWQrEJTV0pDq-QWZYD_YA20PzwWvN3wtfif1shA6v48Ej-9esitXX8mPKTcJKkZG-0yeENIe-3H5G-YHdT6BB5s68sDaKnv_9Xp4FfhQLtIZCajdZpx3iwXQFRF/s1600/Psychedelic+States+-+West+Virginia+In+The+60s.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJbgFGhirCD8U3A7G6-wWQrEJTV0pDq-QWZYD_YA20PzwWvN3wtfif1shA6v48Ej-9esitXX8mPKTcJKkZG-0yeENIe-3H5G-YHdT6BB5s68sDaKnv_9Xp4FfhQLtIZCajdZpx3iwXQFRF/s1600/Psychedelic+States+-+West+Virginia+In+The+60s.jpg" /></a></div>
Gear Fab 2020 (GF-293)<br />
<br />
Nadat hij eerder muziek uitbracht van bands uit de staten: Florida (vol.1-4), Georgia, Alabama (vol.1-2), New York (vol.1-3), Texas, Illinois, Ohio (vol.1-3), Indiana, Arkansas, Colorado, Wisconsin, Mississippi, Maryland en Missouri (vol.1-2), is het nu de beurt aan West Virginia.<br />
Op het album "West Virginia In The 60s" staan 29 nummers van 23 bands, die Roger Maglio bands tot nu toe heeft weten te lokaliseren met behulp van diverse muziek liefhebbers en dit is al de 15e staat in de serie Psychedelic States.<br />
Het album begint met Ali's Dynamics uit Oldtown, die in 1967 de single "Break Down" / "Dissapointed In You", een swingende garagerock song, waar een terugkerend ritme in zit, uitbracht en dit nummer wordt gevolgd door "What She's Done" (1966) van The Mojos uit Hurricane, die een mooie rustige beat song spelen, waarna Long Brothers uit Wheeling Island het nummer "Dream Girl" (1966), een aanstekelijke uptempo rock song, ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "Be What You Is" (1966) van Flys uit Buckhannon, een swingende garagerock song, die aanzet tot dansen.<br />
Daarna volgen Second Set (Clarksburg) met "Picture Window" (1967), een pop song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, Plastic Menagerie (plaats onbekend) met "Hold Your Baby Close" (1966), een prima mix van garagerock en pop, Sabres (Man) met "Need Your Lovin'" (1967), een uptempo pop song, Mysterians (Clarksburg) met "Walking Home" (1966), een rustige pop song.<br />
Dan volgen "I'm So Tired" (1966) van Pee Wee & The Prophets (plaats onbekend), die een rustige pop song speelt, "Hey You" (1967) van Evil Enc.Group (Oak Hill),een garagerock song met wisselende tempo's, "Nobody" (1965), een uptempo rock & roll song van Barracuda's (Elanor), "I Can't Take It" (1968) van Satisfied Minds (Huntington), een uitstekende garagerock song, "Back Up" (1965) van New Mason Dixons (Fairmont), een fantastische swingende rock song en "Anymore" (1965) van Rondeus (Mullen), een heerlijke garagerock song met tempowisselingen.<br />
Vervolgens is het de beurt voor Scarlets (Wheeling) met "If I Had A Girl" (1965), een pop song met meerstemmige zang en deze wordt gevolgd door Mojos (Hurricane), die "Go" (B-kant van "What She's Done"), een swingende uptempo rock song, die in rust eindigt, J.T. & The Trolls (Wheeling) met "I Can't Believe It" (1969), een progressieve rock song met blazers, Blue Creed (plaats onbekend) met "Need A Friend" (1970), een schitterende progressieve rock song, Esquires (Clarksburg) met "Boo Hoo Hoo" (1966), een uptempo poprock song met rock & roll invloeden, King James & The Royal Jesters (Poit Pleasant) met "I Get A Feeling" (1968), een lekker in het gehoor klinkende licht psychedelische pop song en Long Brothers (Wheeling) met "Lonely Time" (B-kant van "Dream Girl"), een mooie uptempo pop song.<br />
Verder volgen Evil Enc.Group (Oak Hill) met "The Point Is" (B-kant van "Hey You"), een licht psychedelische poprock song met garagerock invloeden, "Lost Soul (Bluefield) met "For You" (1968), een geweldige licht psychedelische garagerock song, die swingt, Flys ((Buckhannon) met "Reality Composition"#1" (1966), een<br />
swingende garagerock song, Royal (The Royal Band) (Fairmont) met "Star Goddess"(1973), een heerlijke progressieve rock, Sons Of Liberty (Wellsburg) met "Love Babe" (1968), een prachtige pop song, Fantastic Emanons (Mountsville) met "Duh" (1965), een garagerock song met een aanstekelijk ritme en hoog meezing gehalte, Mysterians (Clarksburg) met "My Little Girl" (B-kant van "Walking Home"), een mix van garagerock en pop, die subtiele tempowisselingen heeft en Plastic Menagerie ((plaats onbekend) met "Tryin' To Come Back", een uitstekende pop song, die enigszins doet denken aan de muziek van The Byrds.<br />
<br />
Psychedelic States - "West Virginia In The 60s" is een schitterend tijdsdocument, dat, dankzij Roger Maglio en enkele van zijn vrienden, uitstekende muziek van onbekende bands uit de jaren 60 in de spotlights zet.<br />
<br />
<div>
<br /></div>
Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-34780153189419531552019-06-30T06:35:00.000-07:002019-06-30T06:35:23.254-07:00Review: Mad Timothy - A Very Snug Joiner<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT0-__RXf01grcvA_WFYpy8LA5vNidNzV42OpY_C_CF8fRMGNFe0ukfXX_xfc0Wx7KWpHLgoT6JRuYy5zVk9156Z5eem4MZJgV0hIsFg4fevbEBRch02DiUZAhd3CAfMe4FkX8j8rF1DIc/s1600/Mad+Timothy+-+A+Very+Snug+Joiner.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT0-__RXf01grcvA_WFYpy8LA5vNidNzV42OpY_C_CF8fRMGNFe0ukfXX_xfc0Wx7KWpHLgoT6JRuYy5zVk9156Z5eem4MZJgV0hIsFg4fevbEBRch02DiUZAhd3CAfMe4FkX8j8rF1DIc/s1600/Mad+Timothy+-+A+Very+Snug+Joiner.jpg" /></a></div>
Gear Fab-2019 (GF-291)<br />
<br />
In 1969 bracht de Amerikaanse band Mad Timothy, die waarschijnlijk uit New Jersey kwam, een proefpersing uit, die na jaren terug gevonden werd in een winkel te Chicago.<br />Roger Maglio werd op deze LP attent gemaakt door zijn vriend Alex Guerssen uit Spanje (Out-Sider Records) en deze stelde hem voor om de muziek van deze band eens te gaan beluisteren.<br />Helaas zijn er geen gegevens omtrent de band bezetting bekend, zodat het dus een vraag zal blijven, wie de leden waren, maar gelukkig vond Roger de muziek van het album goed genoeg om het na 50 jaar alsnog uit te geven, waardoor wij dus voor de eerste maal in de gelegenheid zijn te horen hoe deze band klonk.<br />
Het album, dat 9 nummers bevat, begint met "Strong Enough", een uitstekende progressieve bluesrock song, waarin de zang geïnspireerd lijkt door die van Jimi Hendrix, terwijl de muziek invloeden bevat van Blue Cheer en Majic Ship en eveneens licht jazz invloeden heeft en dit nummer wordt gevolgd door "Drain Pipe", <br />een fantastische progressieve rock song met diverse tempowisselingen, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en bluesrock invloeden heeft.<br />Daarna volgt een cover van een Bob Dylan song, gititeld "Masters Of War" en daarin speelt de band een geweldige uitvoerig van dit nummer, dat een licht psychedelische ondertoon plus een terugkerend ritme bevat, waarna "Find My Place", een heerlijke blues song met een aanstekelijk ritme, te horen is.<br />In "Snug Joiner" brengt Mad Timothy een vrij experimentele instrumentale jam ten gehore, in "Running" volgt weer een swingende mix van bluesrock en progressieve rock en in "J.P.", speelt de band nogmaals zo'n uitstekende blues gerelateerde rock in een gemiddeld tempo.<br />Verder volgen "You Will Die If You Go Away", een progressieve bluesrock song met eenterugkerend ritme en het door Harpo geschreven blues nummer "King Bee", dat vooral via The Rolling Stones bekend is geworden en hierin speelt de band een verrukkelijke uitvoering in een niet al te hoog tempo, die lichte jazz invloeden heeft.<br />
<br />
Roger Maglio is er met behulp van Alex Guerssen opnieuw in geslaagd een geweldige CD uit te brengen, die veel liefhebbers van progressieve blues en rock zal aanspreken en dit is één van zijn beste vondsten ooit.Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-74553850099740530732019-05-12T05:59:00.000-07:002019-05-12T05:59:03.296-07:00Review: Various Artists - Louisville In The 60's The Lost Allen-Martin Tapes<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyQRbWViEgTPcMr5oTrBsoD807dY5BlBMpT0AZ75hC-Wi1dWRwQb30v75T-0NW_owYXtaAcXpZk896zYf0WrGb7DRBvI3ifE4gtxOP4j8drkQ4yLLWi1BOeF8FagW00U0MH4B_KU8DqepF/s1600/Various+Artists+-+Louisville+In+The+60%2527s+The+Lost+Allen-Martin+Tapes.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyQRbWViEgTPcMr5oTrBsoD807dY5BlBMpT0AZ75hC-Wi1dWRwQb30v75T-0NW_owYXtaAcXpZk896zYf0WrGb7DRBvI3ifE4gtxOP4j8drkQ4yLLWi1BOeF8FagW00U0MH4B_KU8DqepF/s1600/Various+Artists+-+Louisville+In+The+60%2527s+The+Lost+Allen-Martin+Tapes.jpg" /></a></div>
Gear Fab 2019 (GF-290)<br />
<br />
In de schitterende serie Psychedelic States is het deze keer de beurt aan Louisville, Kentucky en deze wordt uitgegeven onder de naam: "The Lost Allen-Martin Tapes".<br />
De Allen-Martin Studio uit Louisville was de meest populaire studio in de regio en werd dus ook hoofdzakelijk gebruikt door bands uit de streek.<br />
Toen Ray Allen en Hardy Martin in 2006 met pensioen gingen, werd de studio gesloten en bleven de opgenomen banden op de planken liggen.<br />
Drummer Marvin Maxwell (Soul Inc. en Elysian Field) en gitarist Walker Ed Amick (Delaney & Bonnie, Eric Clapton en Joe Cocker) namen het initiatief om de opname banden, die in de afgelopen 40 jaar waren opgenomen, te redden en Jay Petach werd, later dat jaar, bij dit proces betrokken.<br />
Met behulp van Roger Maglio van Gear Fab Records werden er al CD's heruitgebracht van bands als: Soul Inc., Elysian Field, The Oxfords, The Rugbys, The Keyes, Leslie's Motel en Goliath en nu is er, via Gear Fab Records, een verzamel album uitgebracht met 18 nummers van 17 zoveel bands uit de periode 1966-1973.<br />
<br />
Het album start met Doug Cook, die in 1973 "British Invasion" voor het label op nam en hierin speelt hij een heerlijke beat song met een melodisch ritme, die overeenkomsten heeft met de muziek van eind jaren 70 en door The Clash opgenomen had kunnen zijn en dit nummer wordt gevolgd door "Earth And Sea" van The Oxfords uit 1971, die een geweldige licht psychedelische uptempo mix van folk en progresieve rock spelen, die gevolgd wordt door "Lonesome Town", een mooie rustige folk song van Debbie Tuggle uit 1972.<br />
Daarna volgt The Rugbys met "I Want You Baby" (1966), een lekker swingende garagerock song met rhythm & blues invloeden, die een aanstekelijk ritme heeft, waarna JB And The Young Wheels "Silly Girl" (1968) speelt en een uitstekende licht psychedelische uptempo song ten gehore brengt en deze wordt gevolgd door "Drive Me Mad" (1968), een afwisselende pop song van The Waters.<br />
In "Just Be You" (1968) speelt The Illusions een verrukkelijke uptempo pop song met beat en psychedelische invloeden, in "Dear, Mr.Fantasy" (1968) brengt The Keyes een cover van het nummer van Traffic ten gehore, waar progressieve rock en folk invloeden in te ontwaren zijn en dat tevens een stukje van "Hey Jude" van The Beatles bevat en in "Drink Your Wine" (1970) van Free Reign speelt de band een uitstekende rock song, die diverse tempowisselingen heeft.<br />
Dan volgt Conception met "Babylon" (1969), een progressieve rock song met diverse tempowisselingen, "Recollection" (1967) van Copperfield, een melodische pop song, die enkele tempowisselingen heeft en Company Front, die "Blackbird" (1967) speelt en deze cover van het Beatles nummer wordt niet klakkeloos na gespeeld, maar dit nummer heeft een eigen inbreng.<br />
Vervolgens speelt Debbie Tuggle opnieuw een prachtige rustige folk song, getiteld "The Days I Have With You"(1972) en deze wordt gevolgd door "Nothing Lasts Forever" van The Premiers, waarin de band een schitterende uptempo rhythm & blues song speelt met invloeden van Bo Diddley, waarna "Brothers Pride het door Burt Bacharach geschreven nummer "Let The Music Play" (1968) speelt, dat een stuk sneller is dan de uitvoering van The Drifters.<br />
Verder spelen Roc "Open Up", een lekker in het gehoor klinkende uptempo pop song, die countryrock invloeden en tempowisselingen heeft, Blues "Rats In My Room" (1967), een geweldige uptempo psychedelische pop song, die een humoristische tekst bevat en Magnificent 7, die "I Wasn't Gonna Tell Nobody" (1968), een progressieve rock song, speelt, die lichte soul invloeden heeft.<br />
<br />
Ook nu weer is Roger Maglio er, met behulp van Maxwell, Amick en Petach, in geslaagd een fantastische CD samen te stellen, waar je als liefhebber van jaren 60-70 muziek van gaat watertanden.<br />
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br /></div>
Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-60649282371582693702019-01-20T08:06:00.003-08:002019-01-20T08:06:36.596-08:00Review: Please Feed The Animals - San Franciscan Nights<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOtDM6Y8brTQEMVlIRVaikuRs65dIQgXfkxTMSxe3zLS20kShA2aZ9a-Ax_H_uMjeNW9bvl_jMOqFGVa6B3rWMdr2j8MSrO1WyQ01FUJk0SnmEVZRU4AK8y0xxA2ryDfXHNxVZiZGbtbjN/s1600/Please+Feed+The+Animals+-+San+Franciscan+Nights.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOtDM6Y8brTQEMVlIRVaikuRs65dIQgXfkxTMSxe3zLS20kShA2aZ9a-Ax_H_uMjeNW9bvl_jMOqFGVa6B3rWMdr2j8MSrO1WyQ01FUJk0SnmEVZRU4AK8y0xxA2ryDfXHNxVZiZGbtbjN/s1600/Please+Feed+The+Animals+-+San+Franciscan+Nights.jpg" /></a></div>
Gear Fab 2019 (GF-289)<br />
<br />
De muziek op CD "San Fanciscan Nights" komt van zogenaamde Exploito muzikanten, die onder de naam Please Feed The Animals deze plaat maakten, die in 1968 via het ARC verscheen, maar welke muzikanten deze plaat hebben gemaakt is helaas niet bekend.<br />
Exploito muzikanten wil zeggen, dat de meeste muzikanten op dit soort albums niet of nauwelijks bij naam genoemd werden op de hoezen en veel te weinig betaald kregen voor hun bijdrage aan de muziek.<br />
<br />
Het album bevat 11 nummers, waarvan de meeste hits waren van The Animals en het eerste daarvan is "San Francisco Nights", die perfect door de band nagespeeld wordt en als het stemgeluid van de zanger iets donkerder had geklonken, kon je het verschil niet horen.<br />
Dan volgt "Bring It Home To Me" en ook dit nummer wordt met grote klasse ten gehore gebracht en "Don't Let Me Be Misunderstood" is eveneens weer zo'n geweldig nagespeelde song, die op de zang na, klinkt alsof het The Animals zijn.<br />
In "Don't Bring Me Down" toont Please Feed The Animals nogmaals hun klasse en in "It's My Life" speelt de band opnieuw de sterren van de hemel.<br />
Daarna is het de beurt voor "We've Gotta Get Out Of This Place" ook dit nummer benadert het origineel sterk en wordt gevolgd door "I'm Crying", waarin de band een schitterende uitvoering van deze song laat horen.<br />
Vervolgens speelt de band "The Tracker", een swingende song, die geweldig Hammond orgel spel bevat en een hoog meedein gehalte heeft en "Still I'm Said", een prima cover van het Yardbirds nummer.<br />
Verder volgen "Wrapping Paper", een nummer in de stijl van de muziek van The Mamas And The Papas, dat geschreven werd door Jack Bruce en Pete Brown en op de B-kant van de Cream single "Cat's Squirrel" staat en het laatste nummer "All Or Nothing" is een uitstekende cover van The Small Faces song, die enigszins afwijkt van het origineel.<br />
<br />
Roger Maglio van Gear Fab is er ook nu weer in geslaagd een prima plaat te lokaliseren, die liefhebbers van jaren 60 muziek zeker zullen weten te waarderen, want alle covers van "San Franciscan Nights" van Please Feed The Animals zijn het beluisteren meer dan waard.Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-32213824415379713612018-07-26T04:46:00.001-07:002018-07-26T04:46:45.871-07:00Review: The Countdown 5 - Complete Recordings<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2QRtF10w-9gv_OdxK3nq0_SFoWKHnUp3Xo6YHiMe5ol1fHjJUxS9fOaGFFpB_M0b77EEv6MXvgUyIuPSosntBwkzJsgOXCjrgqaPzagE0PywfUkH5wPT9WZsAxvgl0FceNnH2UKpN_BKd/s1600/The+Countdown+5+-+Complete+Recordings.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2QRtF10w-9gv_OdxK3nq0_SFoWKHnUp3Xo6YHiMe5ol1fHjJUxS9fOaGFFpB_M0b77EEv6MXvgUyIuPSosntBwkzJsgOXCjrgqaPzagE0PywfUkH5wPT9WZsAxvgl0FceNnH2UKpN_BKd/s1600/The+Countdown+5+-+Complete+Recordings.jpg" /></a></div>
Gear Fab 2018-(GF-288)<br />
<br />
The Countdown 5 was een band uit Galveston, Texas, die oorspronkelijk in de zomer van 1962 onder de naam D & The Dominoes werd opgericht door de vrienden Tommy Williams - drums, Tommy Murphy - basgitaar en zang en Elesio Delao - zang.<br />
Delao werd al spoedig vervangen door Mack Hayes - zang en keyboards, die Starling Mosley - sologitaar en Steve Long - saxofoon, keyboards en zang introduceerde, maar binnen enkele maanden verliet Mosley de band al en kwam John Balzer in zijn plaats.<br />
Gedurende de volgende jaren werd de legendarische Bamboo Hut en later de Grass Menagerie en Galveston Beach Club hun thuisbasis voor de lente en zomer maanden.<br />
Rond 1964 besloot Don Gomez hun manager te worden, omdat hij de potentiële mogelijkheden van de band zag en tijdens een optreden in The Bamboo Hut, trok de band de aandacht van een TV producer uit Houston, die de band contracteerde voor een wekelijkse TV show, die "Impact" heette en een lokale versie was van "Where The Action Is" van Dick Clark.<br />
De TV producer wilde dat de band hun naam veranderde en de groep besloot The Countdown 5 te gaan heten, waarna de bandleden erg gedreven werden en hun eigen nummers gingen schrijven en opnemen, in de hoop een nationale hit te scoren.<br />
Ook werd de apparatuur aangepast en kwamen er roadies bij en tijdens live optredens, waar de band veel covers speelde, zette The Countdown 5 de zaal aardig op zijn kop, door een energieke set te spelen.<br />
De band trad op diverse plaatsen in Texas op, onder andere in: Houston, Fort Worth, Austin, Dallas, Corpus Christi, Beaumont en meerdere plaatsen en tevens speelde The Countdown 5 in Louisiana , waaronder: New Orleans, Lafayette, Lake Charles en Baton Rouge.<br />
De band deed tevens nog regelmatig mee aan band battles, waar ze het op moesten nemen tegen sterke bands uit Houston, zoals: The Moving Sidewalks (pre ZZ Top), 13th Floor Elevators, The Clique en The Coastliners, die net als The Countdown 5 in Dallas mochten gaan strijden voor de State titel.<br />
Halverwege de jaren 60 schreef de band een hoop eigen nummers, die opgenomen werden en waren ze gedeeltelijk mede eigenaars van de opname studio 'Andrus Productions' en 2 van hun singles kwamen in de top 100 terecht ("Uncle Kirby" en "Shake Na Na").<br />
Om die reden begonnen concert promoters hun te boeken als voorprogramma van bekende bands, zoals: Dave Clark Five, Paul Revere And The Raiders, Grass Roots, Sam The Sam And The Pharaohs, The Fifth Dimension en anderen.<br />
In 1969 besloten de bandleden, dat het tijd was om ieder hun eigen te gaan en werd de band opgeheven, om tot nu toe niet meer bij elkaar te komen, maar met achterlating van hun muziek, die te beluisteren valt op de 2CD "Complete Recordings", die hun singles, proefpersingen, compilatie nummers en alternatieve stereo versies bevat en tevens onuitgebrachte opnamen uit de periode 1967-1969, die de band maakte in de Walter Andrus Studio; al met al zo'n 40 nummers, waarbij het vermelden waard is, dat hun 9 singles via diverse labels werden uitgebracht, waaronder: Cinema, Audiodisc Recording, Pic, Polar, Toucan Records, Saint Martin Record en Cobblestone Records.<br />
<br />
CD 1, die 54 minuten duurt en de helft van de nummers bevat, opent met "Bamboo Hut", een swingende uptempo rock & roll song, die gevolgd wordt door "Shout", dat in een hoog tempo gespeeld wordt, waarna "Do What You Do Well", een lekker swingende uptempo country song.<br />
Dan volgt "My Own Style Of Living", een uptempo song in de stijl van de muziek van The Everly Brothers en de zestiger jaren Britse beat bands en dit nummer wordt gevolgd door "Uncle Kirby (From Brazil)", een fantastische mix van garagerock en psychedelische rock, die gevolgd wordt door "Spectaculation", een heerlijke dansbare pop song, die lichte barok invloeden heeft.<br />
Daarna speelt de band "Time To Spare", een opgewekte aanstekelijke song, waarbij stil zitten geen optie is, "Elevator", eveneens een vrolijk klinkende pop song, die aanzet tot dansen en gevolgd wordt door "Maybe I'll Love You", een swingende aanstekelijke song, die enkele prima tempowisselingen heeft.<br />
In "Willie And The Hand Jive" speelt The Countdown 5 een nummer in de stijl van Bo Diddley, dat swingt, in "We Are All One", een mooie rustige pop song en in "Skaka Shaka Na Na", een swingend nummer met lichte soul invloeden, dat live opgenomen lijkt te zijn.<br />
Vervolgens speelt de band "Money Man", een geweldige swingende aanstekelijke pop song, waarna de stereo versie van "Uncle Kirby (From Brazil)" volgt, waarin de muziek voller klinkt en dat is evenzo het geval in de stereo uitvoeringen van "Time To Spare", We Are All One" en "Money Man", die daarop volgen.<br />
Verder staan "Something On Her Mind" een vrolijke pop song, die prachtige samenzang bevat, "Candy", een schitterende garagerock song en "Sweet Talk", een uitstekende uptempo rock song met soul invloeden op de CD.<br />
<br />
CD 2 duurt bijna 53 minuten en start met "Don't Buy Meet From The Milkman", een lekker in het gehoor klinkende dansbare pop song, die gevolgd wordt door "Big Big Man", een fantastische swingende country rock song, waarbij stil zitten niet aan de orde is en "Unfair To Me", een progressieve rock song met wisselende tempo's.<br />
In "Good Woman" speelt de band een afwisselende progressieve rock song en in "Beneath My Rug" een uitstekende rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en progressieve rock invloden heeft en in "We're Just People" een prachtige pop song, die invloeden uit filmmuziek heeft.<br />
Dan speelt de band "I Gotta Keep What I Take" een prima uptempo poprock song, die zeer dansbaar is en enkele subtiele tempowisselingen bevat en gevolgd wordt door "So Pass Me By", een mooie rustige pop song, waarin de band orkestraal begeleid wordt, waarna "What Can You Do When You're Down" volgt, een swingende pop song, die diverse subtiele tempowisselingen bevat.<br />
Daarna volgen "When I'm Gone Away", een uitstekende poprock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, "Legs", een schitterende swingende uptempo poprock song, die een aanstekelijk ritme heeft en "Sallazar", een vrij rustige pop song met prima samenzang.<br />
Vervolgens speelt The Countdown 5 "Sally Green", een fantastische swingende pop song, "Stone Fire Garden", een erg rustige mooie pop song en "One Way Traffic", waarin een deel van een nummer van Booker T. and The Onions in verwerkt zit en de band een lekker in het gehoor klinkende song ten gehore brengt.<br />
"These Few Things" is een verrukkelijke pop song met sterke zang, "I Gotta Leave You", een mooie, vrij rustige, song, waarin enkele subtiele tempowisselingen zitten en "Hair" is één van de vele covers van dit nummer, dat een hit was voor de Nederlandse band Zen.<br />
Verder staan de gesproken "Countdown's Radio Commercial", dat 34 seconden duurt en de "New Year's Eve Greeting", die 36 seconden duurt op de CD.<br />
<br />
Dankzij Roger Maglio van Gear Fab is er weer een juweeltje uit de jaren 60 opgedoken en zij, die de muziek uit dit tijdperk verzamelen, zullen er zeker blij mee zijn en hopelijk zullen er nog velen zoals deze volgen.<br />
<br />Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-49729045512332677992018-03-15T01:45:00.002-07:002018-04-01T04:27:16.803-07:00Review: The Blues Goes On - The Blues Goes On<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinvz7GdeCaBPkylaIz8izlZvbqf5tDNI6hUX9KyZ4P6W_aq3w0_76mDPUf2EEYJzuQAD_uENojU4jRjaHEYfhYaBbxme7udD3I3YrJ9cixsyLLfs0107WPLwWKG6q-TfQqIkywot2KJs9V/s1600/The+Blues+Goes+On+-+The+Blues+Goes+On.jpeg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinvz7GdeCaBPkylaIz8izlZvbqf5tDNI6hUX9KyZ4P6W_aq3w0_76mDPUf2EEYJzuQAD_uENojU4jRjaHEYfhYaBbxme7udD3I3YrJ9cixsyLLfs0107WPLwWKG6q-TfQqIkywot2KJs9V/s1600/The+Blues+Goes+On+-+The+Blues+Goes+On.jpeg" /></a></div>
Gear Fab 2018 (GF-287)<br />
<br />
De muziek op CD The Blues Goes On komt van zogenaamde Exploito muzikanten.<br />
Dat wil zeggen, dat de meeste muzikanten op dit soort albums niet of nauwelijks bij naam genoemd werden op de hoezen en veel te weinig betaald kregen voor hun bijdrage aan de muziek.<br />
Een van die bands was Sphinx Tush uit Hamburg, die onder de naam The Live Experience Band, die diverse Jimi Hendrix tribuut albums uit zagen brengen door de Duitse labels Ken en TT en de Italiaanse labels Joker en Broadway Internationaal.<br />
Ook maakten ze enkele andere LP's, waaronder het in 1971 verschenen album "The Blues Goes On", dat onder de bandnaam The Blues Goes On verscheen.<br />
<br />
Het album werd in 1971 via het Ken label uitgebracht en bevat 7 nummers, waarvan "Big Pink Vol.1 (Give Me A Horsecat)" het eerste is.<br />
Daarin speelt de band een uitstekende swingende mix van progressieve rock en bluesrock in een gemiddeld tempo, waarna "He Died In Prison" volgt en de band een lekker in het gehoor klinkend rock nummer speelt, dat jazz invloeden heeft.<br />
Dan brengt de band "Rimmer Blues" ten gehore, een mix van jazz en progressieve rock, die lichtelijk chaotisch klinkt en gevolgd wordt door "Hey Joe", waarin de band een vrij goede uitvoering van dit nummer laat horen.<br />
In het 14 minuten durende "What Do See When You Turn Out This Life" speelt The Blues Goes On een fantastische progressieve rock song in een niet al te hoog tempo en na een minuut of 10 zit daar een heerlijke drums solo in, die ongeveer 2 minuten duurt.<br />
Vervolgens speelt de band "Tribute To Lorenz Westphal", een schitterende instrumentale mix van bluesrock en progressieve rock en "Randolph Never Song", eveneens een verrukkelijk progressief rock nummer, dat met hoge snelheid gespeeld wordt.<br />
<br />
Ook deze keer is Roger Maglio, met behulp van Hans Von Seyditz, die tevens voor de begeleidende tekst zorgde, er weer in geslaagd een geweldig album te lokaliseren, dat in de periode van uitbrengen sterk onder gewaardeerd is, waardoor het destijds in de schappen is blijven liggen.<br />
Echte verzamelaars van jaren 60 en 70 muziek zullen zeker in hun nopjes zijn met deze her uitgave.Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-68182973007690312072017-11-16T06:10:00.000-08:002017-11-16T06:10:04.065-08:00Review: The Bleu Forest - Ichiban Live At Jimmie's<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdUeVebItm7gB7WSP38-DZZuv3jTxqGkVM8PFoGrVVF6Yo7YUoD4s_Luc7mBkVbTnV6jhSS8K9JT8oPMgJdCZGOCpTxmoeJb944SoAIbetp8obXIPn9IJGDcaw3pGycV69TlgLmbyr-zFL/s1600/The+Bleu+Forest+-+Ichiban+Live+At+Jimmie%2527s.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdUeVebItm7gB7WSP38-DZZuv3jTxqGkVM8PFoGrVVF6Yo7YUoD4s_Luc7mBkVbTnV6jhSS8K9JT8oPMgJdCZGOCpTxmoeJb944SoAIbetp8obXIPn9IJGDcaw3pGycV69TlgLmbyr-zFL/s1600/The+Bleu+Forest+-+Ichiban+Live+At+Jimmie%2527s.jpg" /></a></div>
Gear Fab-2017 (GF-286)<br />
<br />
Eind 1965 begonnen Michael Cullen - zang en sologitaar, Gary Heuer - zang en sologitaar en Jack Caviness - drums, uit Moorpark, Californië, samen te spelen en eigen nummers te schrijven.<br />
Na een half jaar kwam Ed Steele (basgitaar) dit trio versterken en nadat hij ingewerkt was, begon de band in en rond Moorpark op te treden, waarbij het publiek goed reageerde op hun zelf geschreven nummers.<br />
De band werd geboekt voor een open microfoon avond, die in The Troubadour te Hollywood plaats vond en werd daar ontdekt door Jimmy Haskell, die onmiddellijk een afspraak met hen maakte om een demo in zijn huisstudio op te nemen.<br />
Gary en Michael werden opgeroepen om hun militaire dienstplicht te vervullen en gingen naar Canada, waar vandaan Gary na enkele maanden terug keerde.<br />
De band bestond toen weer in de oorspronkelijke bezetting op Michael na hij werd vervangen door Larry Wiseman - keyboards en Rohn Barkley - sologitaar en zang.<br />
De nieuw ontstane band, die zich The Bleu Forest noemde, begon eigen nummers te schrijven en Michael, die de eerdere songs had geschreven, gaf de band toestemming, deze te gebruiken.<br />
Jimmy Haskell had studio tijd voor hen geregeld bij Valley Recording Studio in Noord Hollywood, om een album op te nemen, dat "A Thousand Trees Deep" ging heten en onder leiding van Freddie Piro, die onder andere met The Grassroots had gewerkt en later ook de producer van Ambrosia en vele anderen zo worden, maakte de band de opnamen van hun plaat, die ongeveer 6 maanden zouden duren en in 1968 op een Ampex 8 sporen 2" recorder werden opgenomen.<br />
Er was veel interesse voor het album van diverse grote platen labels, waaronder Tower Records, maar nadat er enkele maanden verstreken waren verliet Rohn de band om persoonlijke redenen en omdat The Bleu Forest nu geen zanger meer had, ging de platen deal niet door.<br />
Antonio Barreiros van Golden Pavillion Records bracht het album alsnog op vinyl uit in januari 2016 en informeerde Roger Maglio van Gear Fab Records over de plaat en de mogelijkheid deze op CD uit te brengen en dat resultaat is te horen via de uitgave Gear Fab 279 (GF-279).<br />
In augustus 1967 nam Jimmy Haskell een sessie van de band live via een 2 sporen recorder met 2 microfoons bij hem thuis in Hollywood op en de 11 nummers zijn via Gear Fab onder de naam "Ichiban Live At Jimmie's" als uitgave Gear Fab 286 verschenen en tevens als LP via het Golden Pavillion Records label.<br />
<br />
Het album start met "Bitter Street" een lekker in het gehoor klinkende uptempo mix van garagerock en licht psychedelische rock, die gevolgd wordt door "Story Of A Sort", een uitstekend swingend stukje rock muziek met een aanstekelijk ritme.<br />
Het volgende nummer heet "When I'm Alone" en daarin speelt de band een psychedelische song met diverse subtiele tempowisselingen, waarna "One I Love" volgt, een swingende beat song, die uitnodigd tot dansen.<br />
Daarna speelt de band "I Need Sunshine", een schitterende beat song, die de sfeer van de jaren 60 prima weer geeft en dit nummer wordt gevolgd door "You Said You're Leaving", een heerlijke, vrij rustige, beat song met garagerock en pop invloeden.<br />
In "Looking In (Introspection Song)" speelt The Bleu Forest een mooie rustige pop song met uitstekende samenzang en in "For You", speelt de band eveneens een prachtige rustige song.<br />
Dan volgen "A Woodland Spring", een dansbare uptempo pop song, die halverwege tijdelijk van tempo verandert, "At Times", een prima rustige pop song en "Colored Rings", een geweldige swingende aanstekelijke pop song, die uptempo gespeeld wordt.<br />
<br />
Ook deze keer is het Roger Maglio weer gelukt een vergeten tijdsdocument boven water te krijgen en dit is een ware aanvulling voor hen, die de muziek van de jaren 60 in hun hart hebben gesloten.<br />
<div>
<br /></div>
Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-4172469303723629002017-11-05T06:20:00.000-08:002017-11-05T06:25:46.738-08:00Review: Mourning Dayze - A Wisconsin Garage Band (McIver Publishing, 2016) (Boek+DVD)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQg7E5qrKSVy4dqAt6sXdjX-s3OaPfwGvfm2erwyMMrUehey3I_EVsWjfdTu2Co9HpjCnY_xH37oKDpg3eE4hG321ph_1FpaoLhNwYvdoOUGmEOXb2P41pB6NodfjqqSrb3VB8ERr-yUHW/s1600/Mourning+Dayze+-+A+Wisconsin+Garage+Band.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="258" data-original-width="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQg7E5qrKSVy4dqAt6sXdjX-s3OaPfwGvfm2erwyMMrUehey3I_EVsWjfdTu2Co9HpjCnY_xH37oKDpg3eE4hG321ph_1FpaoLhNwYvdoOUGmEOXb2P41pB6NodfjqqSrb3VB8ERr-yUHW/s1600/Mourning+Dayze+-+A+Wisconsin+Garage+Band.jpg" /></a></div>
Nadat Gear Fab de CD Psychedelic States - Illinois In The 60s Vol.1 (GF-207) in 2004 had uitgebracht en daar een korte beschrijving van het wel en wee van de band uit die periode had bij vermeld, besloten Rick Pfeifer van The Mourning Dayze en enkele vrienden een compleet verhaal van de band te schrijven, om geïntereseerden meer informatie te verstrekken.<br />
Het boek is in 2 delen gesplitst, waarbij deel 1 de periode van 1965 tot 1970 weergeeft en deel 2 van 1970 tot 2016.<br />
Deel 1 bestaat uit 5 hoofdstukken: 1) De oprichting in 1965; 2) The Coachmen; 3) Mourning Dayze; 4) Fly My Paper Airplane; 5) De laatste maanden van de band en deel 2 uit 7: 1) Najaar 1970, waarin een nieuwe band samengesteld wordt; 2) 28 Jaar in Alpine Valley; 3) Aan het toeren; 4) 1981 The Rise Band; 5) Hergroepering in Queen Street; 6) Steve Dougherty - drums en zang, Jerry Lehr - basgitaar en zang; 7) The drum machine / werkstation; 8) Er van genieten nu het nog kan.<br />
Verder staat er een voor- en slotwoord in het boek plus enkele voetnoten, een dankwoord en stukken, die free-lance journalist Lyle Ernst schreef.<br />
<br />
Mourning Dayze werd in 1965 te Whitewater, Wisconsin door Doug Henry - sologitaar en cornet en Rick Pfeifer - slaggitaar en drums onder de naam The Coachmen opgericht.<br />
Verder bestond de eerste formatie uit: Steve Ellmann - zang en drums, Ralph Wells - basgitaar en Ron Wolfe - drums.<br />
Aan drummers had de band dus geen gebrek, maar er werd afgesproken, dat Rick slagitarist werd, Steve zanger en Ron drummer, terwijl Doug sologitarist en Ralph basgitarist was.<br />
Nadat Ron in 1966 in militaire dienst moest, nam Steve de drums voor zijn rekening en omdat Ralph van band veranderde, werd hij vervangen door sologitarist Ken Polacheck, waarna Doug besloot basgitaar te gaan spelen.<br />
Ken zou echter slechts 4 maanden in de band blijven, omdat hij in februari 1967 de kans kreeg studio werk in Californië te gaan doen en werd vervangen door sologitarist, zanger John Valentine.<br />
Aangezien er nog een andere band onder de naam The Coachmen actief was, werd de bandnaam veranderd in Mourning Dayze en door de verscheidene bandwisselingen en veranderende muziek cultuur, werd ook hun muziek anders.<br />
Dat resulteerde in het maken van de enige single "Fly My Paper Airplane" / "Sad Man's Dayze", die in 1967 op de markt verscheen via het Kiderian label, maar helaas voor de band weinig gedraaid werd via de radio stations.<br />
In de zomer van 1968 stapte John uit de band en vonden de anderen in Chuck Amato, die orgel speelde, een vervanger en vond de band tevens een goede oefenruimte in de garage van Ray en Betty Pfeifer.<br />
De volgende band wisseling was dat Chuck de groep verliet en vervangen werd door Mike Warner, die oorspronkelijk drummer was, maar ook kon zingen en in 1969 als zanger bij de band kwam, om in mei 1970 uit de band te stappen.<br />
Doug was in 1969 getrouwd en begon in het najaar les te geven aan studenten en vervolgens moest Steve eind september 1970 in militaire dienst, zodat er werd besloten om de band op te heffen<br />
De band was erg populair in het mid-westen en speelde regelmatig op de vele campussen, die Wisconsin rijk was en in café's waar veel jongeren kwamen.<br />
Niet alleen waren ze populair door hun muziek, maar ook door hun geweldige lichtshows en ze waren één van de eersten, die stroboscopes gebruikten.<br />
Mourning Dayze speelde niet alleen in Wisconsin, maar trad ook op in de staten New York, New Jersey, Florida, Idaho en Canada.<br />
Enkele bekende muzikanten speelden in Mourning Dayze gedurende de eerste vijf jaar, dat de band bestond, zoals Curly Cook (gitarist van Steve Miller Band), Berry Oakley (basgitarist van Allman Brothers Band) en Mike Warner (drummer van Curtis Mayfield en The Impressions).<br />
Ook opende de band voor verschillende bekende bands, zoals Ohio Express, Lemon Pipers, The Trashmen, New Colony Six en The Music Explosion.<br />
Het boek geeft tevens een overzicht van de plaatsen, waar Mourning Dayze tijdens de eerste 5 jaar van hun bestaan optradplus diverse kantekeningen daarbij.<br />
<br />
Deel 2 begint met het moment, dat Rick besloot een nieuwe band te vormen en drummer Dennis Ketterman als eerste daar voor benaderde.<br />
Vervolgens vroeg hij basgitarist "Boom Boom" Bob Jenson en zijn zuster Risé, die de zang voor haar rekening zou nemen, maar omdat Dennis andere plannen had en stopte met de band, zocht hij een andere drummer, die hij vond in de persoon van Robert E. Lee, waarna de nieuwe Mourning Dayze een feit was.<br />
Daarna wordt er een stuk beschreven over de jaren 1972-2000, waar Rick en zijn zuster Rise vaak als duo optraden.<br />
Gedurende de 28 jaar, dat de band actief was, deden er zich veel bandbezettingswisselingen voor, waaronder de vervanging van Bob Jenson door Vaughn Monogue, die op zijn beurt vervangen werd door Doug Matz, maar ook hij bleek geen vaste kracht en zijn vervanger was een basmachine.<br />
In 1978 ging Robert uit de band en kwam Mike Harmon voor hem in de plaats en in 1979 kwam Johnn Stull als basgitarist de plek van de basmachine over nemen, althans tot 1980, want in het najaar van 1980 werd hij vervangen door Tom McGirr.<br />
Omdat de band niet genoeg werk had, besloten Tom en Mike, die beide full time muzikanten waren, te stoppen en Rise en Rick vormden een nieuwe band met de naam The Rise Band, waarin Leroy Dehny de basgitarist werd en Herman Sarduey de drummer.<br />
Leroy verliet de band om deel te gaan uitmaken van The Neville Brothers om later bij Prince in de band te spelen en Herman stopte eveneens, waarna Rick, Risé en Jerry Hebebrand, die inmiddels getrouwd waren, naar Whitewater terug gingen.<br />
Verder staan er weer enkele stukken in, die door Lyle geschreven zijn en betrekking hebben op de periode 1970-2016 en duurt de bijgevoegde DVD ruim 2 uur en 30 minuten.<br />
<br />
De DVD start met de single "Fly My Paper Airplane" en gaat vergezeld met live beelden en foto's van de band, waarna Lyle Ernst, een interview doet met de bandleden van het eerste uur: Rick Pfeifer, Doug Henry en Steve Ellmann, die het verhaal van de band vertellen.<br />
Na 1 uur en 15 minuten krijg ik het verhaal van Risé Hebebrand, Rick Pfeifer, Bob Jenson en Wayne Skau te horen, die in de laatste formatie speelden, om na een half uur te vervolgen met alleen Rick en Risé, die over de muziek, het boek, hun ouders en andere zaken praten, waarna de DVD afgesloten wordt door "Sad Man's Madness", dat de B-kant van de single is.<br />
<br />
Mourning Dayze treedt nog steeds elk jaar op tijdens het voorjaar en herfst in de westelijke staten door hun speciale voorliefde voor het toeren.<br />
De band bestond in ieder geval tot 2016, waarbij de formatie tussen 1998 en 2016 hoofdzakelijk bestond uit: Rise, Rick, Bob Jenson (basgitaar) en Wayne Skau (drums).<br />
<br />
Hieronder volgt nog een recensie van het album The Lost Recordings met opnamen uit hun periode 1965-1970.<br />
<br />
Mourning Dayze - The Lost Recordings (GF-225) (2011)<br />
De CD bevat 8 songs, waarvan de single er één is en hier begint de CD dan ook mee.<br />
"Fly My Paper Airplane" is een geweldige progressieve rock song met een aanstekelijk swingend ritme, dat in sneltreinvaart gespeeld wordt en het volgende nummer, "Sad Man's Madness" is een psychedelische rocksong.<br />
Dan volgen er zes onuitgebrachte songs, waarvan de opname kwaliteit niet helemaal lekker klinkt, maar dat wordt grotendeels gecompenseerd door de prima muziek, die de band ten gehore brengt.<br />
"Man With The Thin Mind" is de eerste van die zes en dit is een heerlijke progressieve rock song, die gevolgd wordt door "Moon That Gives No Sunlight", een countrypop song, die in de stijl van late Byrds songs gespeeld wordt.<br />
Daarna krijg je een schitterend psychedelisch stukje muziek voorgeschoteld in "Rain Time" en "The Mourning Dayze", zoals het volgende nummer heet, klinkt me erg bekend in de oren, al kan ik even niet bedenken waar ik dit van herken, in ieder geval is het een prima popsong, die zeker hit kansen had gehad, als het uitgebracht was geweest.<br />
Nu is het tijd voor een ballad moet de band gedacht hebben en met "Are We Going To Say Goodbye?" verrast The Mourning Dayze me, want dit rustige stukje muziek klinkt fantastisch.<br />
Als afsluiter is er gekozen voor een altenatieve versie van "Fly My Paper Airplane", die helaas door de geluidskwaliteit een stuk minder klinkt, dan het origineel, dat op single verscheen.<br />
<br />
Ondanks het feit dat de songs niet helemaal optimaal klinken, vind ik toch dat de CD van Mourning Dayze een waardevol document is, waarop schitterende songs staan en alleen al daarom verdiend om beluisterd te worden.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-52523412855721038332017-09-06T01:09:00.002-07:002017-09-06T01:09:32.374-07:00Review: Drywater - Backbone Of The Nation<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhskMh8hIKHWngfkyv7sodM7Lw23WyBx6mHJmkv3ghia7ULBqbNdHNh6rBAeCVFzOBnWLQlg6iX73igtOK-2lRGhdaIq5BHmblNaWj0fF-sgCV29aZ3GKnbaqp5K-g2In7so0I2Y2fYRQk7/s1600/Drywater+-+Backbone+Of+The+Nation.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhskMh8hIKHWngfkyv7sodM7Lw23WyBx6mHJmkv3ghia7ULBqbNdHNh6rBAeCVFzOBnWLQlg6iX73igtOK-2lRGhdaIq5BHmblNaWj0fF-sgCV29aZ3GKnbaqp5K-g2In7so0I2Y2fYRQk7/s1600/Drywater+-+Backbone+Of+The+Nation.jpg" /></a></div>
Gear Fab 2017-(GF-285)<br />
<br />
Drywater werd in 1972 te Clark/Greenville, Pennsylvania, Amerika, opgericht door Dennis Cheplick - sologitaar en Jack Servis - zang en slaggitaar, die beiden luisterden naar de muziek van The Beatles, The Rolling Stones, Creedence Clearwater Revival en Chuck Berry en zich door die artiesten ook muzikaal lieten beïnvloeden.<br />
Eind jaren 60 begon Dennis met het schrijven van eigen nummers, maar nadat hij Jack had ontmoet, begonnen ze samen songs schrijven en nadat ze er genoeg hadden, wilden ze die op een LP zetten, om op die manier geld te verdienen en meiden te versieren.<br />
In de lokale opname studio van Marjon Records huurden ze eind september tijd om hun songs op te nemen en vroegen Dennis' broer Gregg - drums en Ken Turcic (de vriend van Jack's zuster) - basgitaar hen daarop bij te staan.<br />
Na enkele tijd in de oefenruimte te hebben doorgebracht, werden de nummers in 3 uur tijd live in de studio opgenomen.<br />
Vervolgens stuurde de band de mastertapes naar RPC in New Jersey, waarvan er door geld gebrek slechts 25 stuks van geperst konden worden.<br />
Daarvan werden er 15 naar platenmaatschappijen verstuurd en de overige 10 werden voor hen zelf bewaard en om aan vrienden te geven, maar er kwamen helaas voor hen totaal geen positieve reacties op, totdat in 2003 een grammofoonplaten verzamelaar enkele originele exemplaren wilde kopen voor $100 per stuk.<br />
In 2009 kwamen ze er achter, dat een origineel exemplaar op E-Bay $700 op leverde en dat een radio station in New Jersey delen van hun album draaide.<br />
Kort daarna nam een verzamelaar uit Zweden contact met Gregg op, om een exemplaar van hem te kopen voor $1000 en dit verzoek werd voor die prijs natuurlijk beloond.<br />
<br />
Het album bevat 12 eigen composities en begint met de titel song "Backbone Of The Nation", waarin de band een progressieve rock song ten gehore brengt, die een aanstekelijk ritme bevat en gevolgd wordt door "If Only I Would Have Told You", een redelijk klinkende pop song met een enkele subtiele tempowisselingen.<br />
Daarna speelt de band "I Don't Love Her Anymore", een mooie rustige pop song, waarin de muziek doet denken aan "Three Steps To Heaven", waarna "Too Much Of Nothing" volgt en de band opnieuw een rustige band speelt.<br />
In "Airplane Rider" speelt Drywater een uptempo rock song, die diverse tempowisselingen heeft en in "Untiteld Love" een lekker in het gehoor klinkende pop song.<br />
Dan volgt "The Stones You Throw", een rustige pop song, die gevolgd wordt door "Hooky Player", waarin de band een vrij goede pop song laat horen, waarna "Sweet And Free" te horen is en ook daarin brengt de band een uitstekende rustige pop song ten gehore.<br />
Vervolgens staan "How Many More Years", een swingende dansbare pop song, "Like A Vine", een prima pop song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en "Deception", een heerlijke pop song met een aanstekelijk ritme.<br />
<br />
Hulde voor Roger Maglio, die er ook deze keer weer in geslaagd is een obscuur album te lokaliseren en het beschikbaar te maken voor verzamelaars en liefhebbers van jaren 60 en 70 muziek.Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1113805983308639664.post-44229391162876681112017-07-15T08:01:00.001-07:002017-07-15T08:02:36.512-07:00Review: Daybreak - Daybreak<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXDsE6hj-ZqIr3IMPz-TVAqYOv2h0vRxj45uk0Z9FYuDwFpksP-rIXU8M8Q6vzGBky6RGYclWtrkNJPkUe_k7ODrSvopcEEPjzgyg4iz6eZMDSv5fa4S1lBMjB9mgIEcSbZv2794dK_6pK/s1600/Daybreak+-+Daybreak.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXDsE6hj-ZqIr3IMPz-TVAqYOv2h0vRxj45uk0Z9FYuDwFpksP-rIXU8M8Q6vzGBky6RGYclWtrkNJPkUe_k7ODrSvopcEEPjzgyg4iz6eZMDSv5fa4S1lBMjB9mgIEcSbZv2794dK_6pK/s1600/Daybreak+-+Daybreak.jpg" /></a></div>
Gear Fab - 2017 (GF-284)<br />
<br />
Daybreak uit Pearl River, New York, werd in 1969 dor 5 high school vrienden opgericht, die dezelfde muzikale interesses hadden.<br />
Oorspronkelijk heette de band Identical Stranger en bestond uit: Graig Kozlow - sologitaar en zang, Vinnie seplesky - basgitaar en zang en Bruce Pollack - drums.<br />
Nadat ook Mike Ciulla - zang en kazoo en Rich Alper - keyboards en saxofoon zich bij het trio hadden gevoegd was de band, die ze vanaf toen Daybreak noemden, een feit.<br />
De band werd vrij bekend in de streek rond Rockland County, New York, trad regelmatig op met andere regionale bands en won een belangrijke bandjes wedstrijd, waardoor ze nog meer bekendheid kreeg.<br />
Het repertoire van Daybreak bestond uit eigen nummers en covers van groepen zoals Steppenwolf, The Who, Grand Funk Railroad, Cream, Mountain, Moody Blues, Rolling Stones en Iron Butterfly.<br />
Hun debuut album "Daybreak" verscheen in 1971 in een beperkte oplage van 400 stuks via het RPC (Recorded Publications Company) label.<br />
<br />
Het eerste nummer van het album, dat 7 nummers bevat, heet "Can't Get Down" en hierin speelt de band een heerlijke progressieve rock song, waar enkele prima tempowisselingen in zitten en het gitaarspel zo nu en dan stevig is.<br />
Daarna volgt de Neil Young cover "Down By The River", waarin de band een redelijke uitvoering van deze song ten gehore brengt, om te vervolgen met "(I'm Only) Half Here", een uitstekende progressieverock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en diverse subtiele tempwisselingen heeft.<br />
Dan laat de band een lekker stukje rock & roll horen in "(Were Gonna) Rock Around The Clock" (Bill Haley), waarna de cover "Night In White Satin" (Moody Blues) volgt en Daybreak een song speelt, waarin de muziek zo nu en dan overstuurd is.<br />
In "Monster, Suicide, America", dat bijna 10 minuten duurt, speelt de band een progressieve rock song met diverse tempowisselingen en in het laatste nummer van het album "Alone Again" brengt de band een schitterende rustige rock song ten gehore, die abrupt wordt afgebroken, zodat het idee rijst, dat het nummer een stuk langer behoord te zijn.<br />
<br />
Roger Maglio van Gear Fab is er andermaal in geslaagd met behulp van een vriend (Clark Faville) een collector uit begin jaren 70 her uit te brengen en deze CD is opgedragen ter nagedachtenis van Graig Kozlow, die in 2010 overleed.Carry's Music Machinehttp://www.blogger.com/profile/13477082848377031906noreply@blogger.com0