Beide zaten op dezelfde high school, waren goed bevriend, maar speelden ieder in een andere band.
Iets meer dan een jaar later werd de band dan toch opgericht, die, naast Robinson en Updycke verder bestond uit: Chuck Eagan - sologitaar, Bill Wallace - sologitaar en percussie, Jimmy Robinson - zang en Tom Curtis - drums
Ze creëerden een eigen sound, maar de vonk sloeg pas echt over naar het publiek, toen ze eigen songs begonnen te schrijven en te spelen.
Eind 1972 vertrok de band naar Chicago met hun zogenaamde "Basement Tapes" en daar werd een begin gemaakt met het "Tales Untold" project.
De band deed het ene na het andere optreden, maar dat ging ten koste van de sfeer en Bill Wallace hield het daarvoor voor gezien en werd vervangen door Paul Decker - zang en keyboards.
Toeren en een LP opnemen bleek niet eenvoudig, maar de band wist zich er doorheen te slaan en omdat de optredens steeds lucratiever werden, lukte het ze in 1974 eindelijk de LP af te maken.
Tevens werd er een nieuw project gestart voor het maken van hun tweede LP, die "Back To Bitchin'" zou gaan heten.
Langzaam maar zeker kwam de band in het A-circuit terecht, schakelde een agentschap in om hun optredens te regelen en stond als voorprogramma geboekt voor bands als James Gang, Foghat, Country Joe,, The Flock, Kansas, Sunday Funnies en H.P.Lovecraft, om vervolgens zelf de hoofdact te worden.
Eind 1975 viel de band uit elkaar, waardoor hun tweede LP nooit werd afgemaakt, maar ondanks dat feit, geeft de CD "Tales Untold", waarop 20 nummers staan, een prima beeld van het kunnen van de band.
De CD begint met de 11 nummers van de LP, waarvan de eerste "Moonride" heet en dit is meteen een schitterend progressief rock nummer, dat swingt als een trein en gevolgd wordt door "Anatomy", dat nog een stukje progressiever klinkt.
Vervolgens krijg ik " Brain Rot" te horen en hierin hebben de begin tonen van het keyboardspel wel iets weg van de sound van Deep Purple en dit geweldige nummer neigt dan ook naar hardrock.
Daarna gaat het tempo een stuk omlaag en hoor ik het rustige "Watching The Time Go By", waarin de band halverwege een tempowisseling inbouwt en het tempo versnelt, waardoor het nummer uitmondt in een lekker swingende progressieve rock song.
Dan volgt "Nothing To Left", een uitstekend stukje rock, dat gevolgd wordt door "Truckin' On", een mix van progressieve rock en hardrock.
In de titel song "Tales Untold" hoor ik prima samenzang van de band en dit nummer klinkt vrij commercieel en "Magic In Your Mind" is weer zo'n lekker klinkende rock song.
"A Thousend Warriors" is een fantastische progressieve rock song, waarin de band lijkt te experimenteren met de zang en dit nummer bevat ook een prima tempowisseling, "Wiseman" is een heerlijke hardrock song en met "Dreams", waarin enkele goede tempowisselingen zitten en uitstekende samenzang en hiermee sluit de band de LP op waardige wijze af.
Vervolgens krijg ik de opnamen uit de Pumpkin Studio te Chicago te horen, die de band daar in 1972 maakte en de eerste daarvan heet "Can't Find My Wine".
Dit is een lekker klinkende pop song, waarvan het tempo niet al te hoog ligt en de muziek lichtelijk Zuid-Amerikaanse invloeden bevat.
Het volgende nummer heet "People Are Leaving" en hierin gaat de band weer richting hardrock en in "Red Neck" speelt Kopperfield een mix van progressieve en Southern rock.
"Gonna Get Stoned" is de volgende song, die ik te horen krijg en hierin hoor de band een rock & roll spelen om vervolgens weer een swingende progressieve rock song te spelen, getiteld "Wake Up People", waarna het laatste nummer van die sessie volgt, dat "Jam It" heet en dit is een zeer swingende mix van soul en progressieve rock.
Dan volgen er twee songs, die de band in 1975 op nam, waarvan "Naked Tears" de eerste is en hierin speelt de band een commerciële mix van rock en soul, die gevolgd wordt door "You Pulled The Light Down" en ook dit is een commercieel stukje muziek, waarin dezelfde invloeden te horen zijn.
Het allerlaatste nummer is een live opname uit 1975, die "Katie Love" heet en een rustige mix is van rock en soul.
De nummers van Kopperfield zitten goed in elkaar, zijn over het algemeen vrij stevig en worden veelal uptempo gespeeld en omdat de band niet in herhalingen vervalt, verveelt de muziek geen moment.
De CD "Tales Untold" is wederom een klasse product, dat door Gear Fab uitgebracht is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten