Behalve Dave, bestond de band uit: Joe Aleo, Kippy Alpert, Carlene Kern (allen studerend aan University Of The Americas te Mexico City), Javier Batiz (speelde later bij Santana) en Fito De La Parra (speelde later als drummer bij Canned Haet).
De band speelde veel op privé feesten van de elite uit Mexico City en in lokale clubs en tijdens één van die optredens ontmoetten ze producer Jaime Sanchez Rosalo, die hun opname sessies betaalde.
De songs werden op een viersporen recorder opgenomen en het kostte ze iets meer dan een maand om alles op te nemen.
Ieder bandlid kreeg daar $200 voor betaald en er werden ongeveer 500 LP's geperst, die in juni 1967 werden uitgebracht via het Corso label.
Nadat de LP was uitgebracht vonden er verschillende keren bezettings wisselingen plaats en één daarvan was dat drummer Jimmy Nichols, die in 1964 voor Ringo Starr was ingevallen bij de Scandinavische tournee van The Beatles tijdens zijn ziekte en ook in Nederland het podium met die band deelde, bij Los Checkmates kwam spelen voor ongeveer een jaar.
Een andere bekende muzikant, die in Los Checkmates speelde, was Jim Marshall, die later bij Charlie Daniels terecht kwam.
Andere muzikanten, die in Los Checkmates speelden waren: sologitarist Alfredeo Cisneros, basgitarist Alf Rey Conde, drummer Pato "Duck" Flores (allen uit Mexico) en pianist, organist Wim Van Beers uit Nederland.
Dave Atherton verhuisde in 1969 terug naar Canada, waar hij de band Sirius oprichtte, waarin ook drummer Gary McCracken zat, die later bij de hardrock band Max Webster ging spelen.
Op de CD/LP van Los Checkmates staan 12 covers, waarvan de eerste "No Milk Today" een perfecte kopie van het Herman's Hermits nummer is, die gevolgd wordt door "Western Union", dat eveneens op geweldige wijze gekopieerd is en als ik niet beter wist, zou ik gedacht hebben hier het origineel te horen.
Vervolgens krijg ik "Don't Let The Sun Catch You Cryin'" te horen, dat ook op uitstekende wijze vertolkt wordt, waarna "A Little Bit Me, A Little Bit You" volgt en net als in voorgaande songs,heeft de band goed naar de originele versie geluisterd en deze op zo goed mogelijke manier eigen gemaakt.
Dat verandert in "I Think We're Alone Now" ook niet en dit is opnieuw zo'n fantastisch uitgevoerde versie, die gevolgd wordt door "Gimme Some Lovin'", de eerste uitvoering waarin ik lichtelijk eigen inbreng van de band hoor en die is prima.
Dan volgt "You Have To Be So Nice" en deze is weer op een schitterende manier gekopieerd en ook "Kind Of A Drag" is een haast exacte kopie van het origineel.
"Happy Together" is van hetzelfde laken een pak en zelfs de Rolling Stones song "Ruby Tuesday" benadert het origineel zo dicht, dat ik in eerste instantie dacht, de Stones zelf aan het werk te horen, maar naarmate de song vordert hoor ik toch lichte verschillen.
Daarn hoor ik "I'm A Believer" en ook daarin schittert de band, maar in de laatste song "I'm Down" gaat de band dan toch eindelijk in de fout en betrap ik ze op het feit, dat ze van dit nummer geen perfecte kopie hebben kunnen maken.
Ondanks dat er alleen maar covers op deze CD/LP staan, heeft Los Checkmates hiermee een fantastisch stuk muziek gemaakt, dat in ieder geval verdiend om beluistert te worden en het is zeker het aanschaffen meer dan waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten